Kto jest winien zdrady? No cóż, w końcu! Dotarliśmy do niej, kochanie! A potem te wszystkie konflikty, konflikty... Dlaczego barszcz jest zimny i gdzie byliście po pracy, i jak dzielna była wasza mama i wasze... To wszystko drobnostki, obywatele, w porównaniu z wielkim klasykiem kina gatunek rodzinny - zazdrość! Kto na kogo spojrzał, do kogo dzwoniłeś, od kogo jest ten list, czyje są te włosy?! Jeśli powodów konfliktów w rodzinie jest wiele, to źródło zazdrości jest tylko jedno. Tak, moi przyjaciele, wciąż ta sama niska samoocena. I wciąż ta sama chęć porównywania się z innymi, oceniania, wystawiania ocen. Dlatego zazdrość zostawiliśmy na koniec, mówimy o niej w momencie, gdy wiadomo już, w co zamienia się brak pewności siebie i co zrobić, aby tę właśnie samoocenę zwiększyć. A jednak, dla dobra porządku, zastanówmy się, jak się ze sobą łączą - zazdrość i niska samoocena. Jeśli jestem pewna siebie, przekonana, że ​​jestem godna miłości, co sprawi, że zwątpię w wierność mojego partnera? Skąd wzięła się we mnie dziwna myśl, że ktoś jest lepszy ode mnie? Nic. A co jeśli zwątpię w siebie? Jeśli patrząc na otaczających mnie ludzi, zrozumiem, ilu z nich jest bardziej atrakcyjnych ode mnie?..Do jakich podejrzeń doprowadzi mnie jakiekolwiek spóźnienie mojej „połówki” No cóż, teraz o najważniejszej sprawie: jeśli, Boże broń, doszło do zdrady - kto jest za to winien? Małżonek, który skręcił w lewo? Mąż, który „wpadł w szał”? A może to ta sama cierpiąca strona, która się nie rozejrzała, była wierna jak Penelopa, a teraz płacze w poduszkę? Choć może to być smutne, winna jest „pokrzywdzona”. Powody są tu różne. Po pierwsze, ta sama samoocena. Jeśli nie wierzysz w swoją atrakcyjność, witaj, nawet jeśli jesteś Alainem Delonem lub Marilyn Monroe, będą cię zdradzać. Z kimś, kto jest trochę piękniejszy od małpy, ale nie wątpi w siebie ani przez sekundę. Drugi punkt. Pomyślmy jeszcze raz o impulsach. Czy człowiek w zasadzie pozwala na oszukiwanie? Czy zgadzasz się ze stwierdzeniem, że wierność małżeńska to ptak egzotyczny, że jest raczej wyjątkiem niż regułą? Nie ma wątpliwości: będzie musiał stawić czoła zdradzie. A im lepiej będzie wiedział, że zdrada jest nieunikniona, tym szybciej odnajdzie się w roli zdradzonego i oszukanego. Idźmy dalej. Powszechne wśród wielu przekonanie, że każdy, łącznie z jego lepszą połówką, jest gotowy w każdej chwili „ponieść porażkę”, w naturalny sposób popycha ich do zdrady. W mojej praktyce zdarzało się wiele przypadków, gdy ludzie, którzy wcale nie byli skłonni do „szaleństwa”, zaskakiwania siebie, zaczynali mieć romanse na boku. Wszystko układało się już w pierwszych minutach rozmowy z mężami lub żonami: przyznawały, że w głębi duszy nie wierzyły w wierność i czekały na zdradę. A więc: swoimi oczekiwaniami naprawdę prowokują zdradę! Czasami na poziomie podświadomości – mam na myśli poziom podświadomości swoich partnerów. A czasem całkiem świadomie! „Lepiej być grzesznikiem, niż uchodzić za grzesznika” – napisał kiedyś klasyk literatury angielskiej. I trudno się z nim nie zgodzić. Jeśli jesteś o coś stale podejrzany, jeśli sprawdzane są twoje kieszenie, jeśli jesteś przesłuchiwany z uprzedzeniami, nie minie dużo czasu, zanim wpadniesz w złość. Nic dziwnego, że człowiek zmęczony wiecznymi bezpodstawnymi wyrzutami, na złość robi to, o co go tak często oskarżano – po prostu w poczuciu samoobrony. Czas odpowiedzieć! Znaczącą rolę w tej historii odgrywają charakterystyczne dla naszego kraju „przeformułowane” role rodzinne. Co według zwyczaju powinna robić „właściwa” żona? Postaw męża na jego miejscu. Po prostu daj mu swobodę - wypije wszystko, wpadnie w szał, zrezygnuje. I umrze pod płotem. Oznacza to, że dla własnego dobra, a także dla dobra rodziny, męża należy wbić pod kciuk: pozwolić mu usiąść, a nie kołysać łódką. Ponieważ zarówno mąż, jak i żona znają ten algorytm, grają jak za pomocą nut. I wszystkim wydaje się, że wszystko jest w porządku. Ale w tej sytuacji nie jest w stanie pozostać mężczyzną. Sama natura stawia opór. A żeby nie zatracić się jako mężczyzna, idzie „w lewo” - znajduje damę, przy której może poczuć się jak mężczyzna, a nie pod pantoflem. Kobieta też ma trudności: w końcu cała jej kobiecość aby to zrobić, należy go udusićbudując w ten sposób relacje rodzinne. A jeśli pozostanie w niej choćby kropla pamięci o prawdziwym przeznaczeniu kobiety, z pewnością znajdzie mężczyznę, przy którym choć na jedną noc będzie mogła poczuć się kobietą – a nie hybrydą policjanta i poborowca koń. Pytacie też, skąd bierze się zdrada... Tak, to wszystko jest dziedzictwem „przeklętej przeszłości”. Raz po raz natrafiamy na tę barierę: taka jest nasza historia, przez kilka pokoleń seksualność była całkowicie blokowana, realizowanie się w tym najważniejszym obszarze było nieprzyzwoite, wstydliwe, zakazane. Istnieje tyle wyjaśnień, ile chcesz. Ale to nam nie ułatwia: nikt za nas nie rozwiąże problemu. Będziemy zatem musieli porzucić przyjemny pomysł szukania winnych i wystawiania im rachunków. Musisz wybrać sam. Albo - znoś, poddaj się, przygotuj się na zdradę Wokół łóżka i wokół niego. Co według Ciebie tak naprawdę popycha ludzi „w lewo”? Czego szukamy na zewnątrz, czego nie możemy dostać od własnej rodziny lub od wybranego? I tutaj musimy, nieśmiało spuszczając wzrok, przyznać: w większości przypadków występuje niezadowolenie seksualne. W czystej i nieskrywanej formie. Z reguły mężczyznom brakuje seksu jako takiego. Z różnych powodów, niektóre z nich wymieniliśmy, przedstawiciele pięknej połowy ludzkości starają się ograniczać intymne relacje z mężami do minimum. Niektórzy mężowie od razu się z tym godzą, inni początkowo próbują zmienić sytuację, udowodnić coś swojej żonie. Jeśli jednak stanowczo obstawia przy swoim, jeśli nie jest w stanie przezwyciężyć negatywnych postaw wobec tej strony życia, zdrada jest nieunikniona. Bo mąż po prostu nie ma wyboru: albo się rozwieść, albo szukać satysfakcji gdzie indziej. Kobiety, które zdradzają na ogół nie rzadziej niż mężczyźni, w większości przypadków nie robią tego dla samego seksu. Kieruje nimi raczej chęć poczucia się kobietą, przekonania o swojej atrakcyjności, otrzymania niezbędnej dawki podziwu i, co najważniejsze, czułości – tej, na którą tak skąpi wielu mężów. Jednym słowem seks jest dla kobiety tak samo ważny, choć w jej oczach historia łóżkowa ma nieco inny odcień. Jeśli więc nie będzie jej tego w domu wystarczyć, prędzej czy później zacznie szukać zastępstwa. I oczywiście, że tak. Wszystko to wskazuje na jedno: jeśli cenisz relacje, rozwiąż swoje problemy seksualne. Tak, będziesz musiał przekroczyć pewne wpojone wewnętrzne zakazy, będziesz musiał wiele zmienić w sobie, w swoich wyobrażeniach o świecie. Ale cena jest również wysoka: stawką jest siła waszego związku. Cena zdrady W świadomości publicznej zdrada jest zawsze grzechem, zawsze przestępstwem. A tym bardziej w oczach oszukanych! Ale czy ty i ja, właśnie przeanalizowaliśmy korzenie zdrady, czy możemy ją potraktować tak jednoznacznie? Myślę, że nie: okazuje się, że czasami to niewierność ratuje małżeństwo. Tak, jeśli ludzie nie rozwiązują swoich problemów wewnętrznych i seksualnych, jeśli z jakiegoś powodu nie chcą się zmieniać, ale bardzo cenią swój związek, zdrada okazuje się właśnie zaworem, przez który można „upuścić parę” bez ryzyka Nie trzeba dodawać, że jest to złe wyjście. A jednak - wyjście. Właściwie wiele osób tak myśli w głębi duszy i jest to zrozumiałe. Nie jestem księdzem, nie mam prawa nikogo potępiać i nie chcę. Ale oto, co ci powiem jako psycholog. Zdrada (nawet w imię ochrony rodziny) jest straszna, ponieważ narusza wewnętrzną integralność człowieka. Bez względu na to, jak się usprawiedliwia, bez względu na to, jak potworem jest jego partner małżeński, osoba zdradzająca stąpa po niezwykle niepewnym gruncie. Prowadzi podwójne życie, które zmuszony jest ukrywać. Jest to trudne na zwykłym, codziennym poziomie: zawsze istnieje ryzyko „odkrycia” - rozmowy telefonicznej, SMS-a przypadkowo odkrytego przez „drugą połówkę”, jakiegoś czeku, jakiejś notatki, śladu szminki, itp. Ogólnie rzecz biorąc, trzeba się kręcić, chować, na wszelki wypadek wymyślać wymówki. Przy okazji, jeszcze raz pamiętaj o kręgach przestrzeni osobistej. Rozmawialiśmy o tym, jak ważna jest otwartość wobec partnera: jeśli ukrywasz przed nim informacje, do których ma prawo (itwój partner ma prawo wiedzieć wszystko o twoim życiu osobistym), zaczynają emanować od ciebie impulsy zachowania tajemnicy. I odczują je nie tylko Twój współmałżonek, ale także wszyscy wokół Ciebie: pracownicy, przyjaciele, partnerzy biznesowi. I wyczuwszy to, będą próbowali nie mieć z tobą do czynienia: w końcu nie mają pojęcia, że ​​ukrywasz tylko swoje podróże w „lewo”, mogą równie dobrze założyć, że te sygnały-impulsy dotyczą ich osobiście… Ale to nie jest nawet najgorsze. Nie możesz się przed sobą ukryć: to jest szczególnie złe. Wewnętrzne poczucie zdrady zaczyna niszczyć duszę i prędzej czy później prowadzi do upadku. Popada w depresję, spada zainteresowanie życiem i traci się jego sens. Oto wniosek: zdrada zawsze ma swoją cenę. Tak drogie, że znacznie tańsze pod każdym względem jest rozwiązanie problemów, które zmuszają do szukania pocieszenia na boku, niż pójście tą drogą... I wreszcie, co zrobić, gdy stajesz w obliczu faktu zdrady. Stało się najgorsze: zostałeś oszukany. Nie podejrzenia, nie wątpliwości – fakt. W całości. W czystym horrorze. Wszystko zostało udowodnione. Co robić? Jak rozumiesz, przez lata praktyki psychologicznej słuchałem historii oszukanych mężów i żon więcej niż raz, nie dwa, a nawet dziesięć razy. Było to dla nich bardzo trudne, czasem nie do zniesienia. A jednak jakiś czas później większość z nich była wdzięczna swoim „połówkom” za tę lekcję. Dzieje się tak, gdy osoba postrzega zdradę jako powód do myślenia o sobie, globalnej przewartościowania swoich postaw i zmiany. Po przejściu tej ścieżki stali się tak pełni, że szczerze cieszyli się z tej strasznej sytuacji, która popchnęła ich do zmiany. To jest pozytywna strona i zawsze istnieje. Pozostaje jednak pytanie: przebaczyć – nie przebaczyć. W tym przypadku zawsze radzę każdemu jedno. Trzeźwo oceniaj swoje mocne strony. Pomyśl o tym: czy będziesz mógł nigdy, nawet w myślach, nie wrócić do tego epizodu w przyszłości? Zapomnieć, wymazać z pamięci? Jeśli jest to możliwe, jeśli jesteś głęboko przekonana, że ​​ta historia nigdy się nie wydarzy i nie stanie pomiędzy Tobą a Twoim partnerem, to świetnie, małżeństwo może zostać uratowane. Jeśli nie ma takiego zaufania, musimy się rozstać. Życie razem nadal jest niemożliwe: będziecie się nawzajem męczyć. Rozwód i nazwisko panieńskie. Trzeba przyznać się do smutnego faktu: zdarzają się sytuacje, gdy do urzędu stanu cywilnego przychodzą dwie kochające się (w przeszłości) serca i pytają dobrą wróżkę. wydział rejestracyjny o uznanie ich małżeństwa za nieważne. Chwila jest trudna: każdy może sobie łatwo wyobrazić, jakie długie, trudne myśli ją poprzedziły, ile łez i nerwów kosztował ich oboje ten krok. Czy zatem warto brać rozwód? Może spróbuj raz po raz ratować rodzinę? Nie ma wątpliwości: chociaż istnieje szansa na porozumienie, powrót do siebie, ożywienie uczuć, które kiedyś łączyły cię z wybranym, musisz spróbować uratować związek? . Ale to wcale nie oznacza, że ​​małżeństwo jest tak niezmierzoną wartością, dla której można poświęcić wszystko na świecie. Jest wiele powodów, dla których ludzie utrzymują rodziny - i byłoby lepiej, gdyby tego nie robili. I tak jest lepiej dla nich, a tym bardziej dla ich dzieci. Zastanówmy się zatem, kiedy NIE ratować małżeństwa. Przede wszystkim nie można tego robić „dla dobra dziecka”. Nasz ulubiony motyw! Nie możesz wymyślić nic gorszego dla swojego syna lub córki niż zmusić go do życia w takiej rodzinie. Nawet jeśli mama i tata starają się ukazać wzajemną miłość, dziecko z łatwością odczytuje ich prawdziwy stosunek do siebie – i wpada w prawdziwą psychologiczną pułapkę: kochający rodzice tak naprawdę się nienawidzą, czują się źle i trudno, to jest rodzina. Czy trzeba wyjaśniać, z jakimi trudnościami będzie musiało się zmierzyć takie dziecko, gdy nadejdzie czas samodzielnego budowania relacji? Często małżeństwo buduje się ze strachu: aby nie zostać samym? Również zła opcja. Jeśli związek umarł, i tak zostaniesz sam, ale pojawienie się małżeństwa uniemożliwi ci utworzenie nowego związku. Jeśli rodzina zostanie zachowana ze względów finansowych, sytuacja jest nieco prostsza. Przyznajmy przed sobą szczerze: w tym związku chodzi o miłość, o intymność, czy po prostu o towar-pieniądze. Kropka nad i i.