Dla człowieka przez cały czas istnieje kilka sytuacji, z którymi musi się pogodzić, z którymi musi walczyć, ignorować je lub się bać. Jest to nieuchronność śmierci każdego z nich nas i tych, których kochamy; wolność kreowania życia tak, jak chcemy, brak bezwarunkowego i oczywistego sensu życia oraz nasza egzystencjalna samotność. Dokąd ucieka kobieta sukcesu? A raczej z czego? Jeśli spróbujemy zrozumieć istotę sukcesu kobiety, to często wyłania się obraz bizneswoman, która zarządza dużą firmą lub małą firmą, a w skrajnych przypadkach wspięła się już dość wysoko po szczeblach kariery. Ten obraz jest atrakcyjny dla dużej części populacji kobiet. Co daje kobieta za taki sukces? Możliwość spędzenia czasu z rodziną, budowania relacji z młodymi ludźmi, rodzenia i wychowywania dzieci. Często to poświęcenie zostaje zrealizowane, gdy kobieta sama i społeczeństwo uzna, że ​​jest już dla niej za późno na ułożenie życia rodzinnego, urodzenie i wychowanie dzieci. Tymczasem ci mniej „szczęśliwi” już odprowadzają wnuki do przedszkola i promieniują dumą ze swoich potomków. Mają ugruntowany sposób życia i wyważone życie. Dlaczego wizerunek kobiety-matki, która bezpłatnie oddaje swoją miłość i opiekę dzieciom, jest tak nieatrakcyjny dla kobiet dążących do sukcesu zawodowego? Czy to naturalna chęć zdobywania wyżyn biznesu, czy może ktoś lub coś zmusza kobiety do takiego działania? Może to współczesne społeczeństwo narzuca stereotypy, że kobieta powinna odnieść sukces w swojej karierze? Ale w społeczeństwie panuje też inny stereotyp, że kobieta z pewnością musi odnieść sukces przede wszystkim jako matka i żona. Skąd więc pochodzimy? Do głównego naturalnego celu kobiety oraz do jej prawdziwego sukcesu i realizacji. Po co więc podkreślać, chęć udowodnienia i obalenia warunków sukcesu kobiety, które istnieją od wieków i są zamierzone przez naturę. Od czego ucieka kobieta wybierając zawód zawodowy, a na co przymyka oczy? Przede wszystkim jest to ucieczka od samotności, ale paradoksalnie jest to droga do samotności, a jej świadomość idzie w parze ze świadomością skończoności naszego istnienia. Każdy z nas od dzieciństwa ma inny stosunek do śmierci. Na początku rodzice przekonują nas, że wszystko będzie dobrze i nie będzie to miało na nas wpływu. Pocieszenia rodzicielskie ustępują miejsca mitom religijnym i świeckim. Śmierć przybiera wówczas postać jakiegoś potwora z kosą lub demona. A jeśli śmierć jest jak stworzenie, nawet demoniczne, możesz szukać sposobów na ucieczkę od niej. Jak zapewne zauważyłyście, wyraźnie widać dwie skrajne pozycje życiowe kobiet, jednak najcenniejszą rzeczą dla kobiety jest możliwość posiadania obok siebie mężczyzny, który pozwoli jej wybrać, jaką pozycję kobieta może zająć I tutaj Często pojawia się główne pytanie dotyczące edukacji mężczyzn. Przecież dzisiejsi mężczyźni są niczym więcej jak wytworem ich wychowania i wpływu rodziców, a jak wiadomo, często to kobiety zajmują się wychowywaniem dzieci lub babcie, które wcześniej wychowały pokolenie nie do końca niezależnych dzieci . Być może niezdolność mężczyzn do stanięcia w obronie rodziny i siebie popycha kobiety do wzięcia inicjatywy w swoje ręce i zapewnienia swoim bliskim dobrobytu i godnej egzystencji? Nierzadko zdarza się, że to kobieta w rodzinie staje się żywicielką rodziny. Włącza się instynkt macierzyński, kobieta coraz częściej zaczyna postrzegać męża jako dziecko, niezdolne do samodzielnej walki i nie ma innego wyjścia, jak tylko zabrać się do pracy, a nawet orać jak koń pociągowy pochodzić z? Czy zauważyłeś kiedyś, jak matki traktują swoich chłopców? „Nie idź tam”, „nie rób tego”, „walka nie jest dobra”, „nie trzeba myć naczyń”, „należy dzielić się zabawkami” itp. itp. Nadmierna opieka i ograniczanie wolności prowadzi do tego, że w okresie dojrzewania takich chłopców matki zaczynają bić na alarm – a to, że nie może się bronić, nie pomaga matce,