Od autora: Chłód w związku może niepostrzeżenie zamienić się w prawdziwy lód, chroniąc partnerów przed sobą... Ten artykuł poświęcony jest temu, jak to się dzieje i jak temu zapobiec. Rozpoznajesz człowiek, gdy jest się przy nim Łyżką można nabrać funt soli. *Przysłowie. *Według obliczeń fizjologów człowiek spożywa rocznie około pięciu kilogramów soli. Oboje możecie zjeść funt soli w ciągu półtora roku do dwóch lat. Większość problemów w związkach wynika z pozornie niczego. On uważa, że ​​warto jechać na wakacje do Turcji, ale ona ma bzika na punkcie wyjazdu do Grecji. Nie podobał mu się ton, w jakim powiedziała mu, że zapomniał kupić chleb. Ona chciała spędzić razem sobotę, a on zabrał wszystkich na daczę rodziców. Mały konflikt interesów, niezadowolenie, które na chwilę wybuchło... Mała szczypta soli, którą jeden z partnerów musiał przełknąć. Przecież nie ma tu nic strasznego: „To się nikomu nie zdarza!”, jak mawiają. Jednak tak się wydaje tylko tym partnerom, którzy nie dostali tej szczypty soli lub otrzymali znacznie mniejszą porcję . Inni zwykle tak nie myślą. Czuje urazę i niesprawiedliwość. Jednocześnie rozumie, że nie ma powodu do skandalu, więc tym razem może zostawić wszystko tak, jak jest. Tu kryje się poważna pułapka, w wyniku której kładzie się fundament pod kolejny raz bomba. Błędem jest milczenie i gwałtowne hamowanie. Przecież jednak głęboko w duszy pozostaje, jeśli nie rana, to małe zadrapanie lub blizna, która z jakiegoś powodu nie goi się sama, w rezultacie pojawia się przeziębienie. Nie, to jeszcze nie lód, tylko zimno. Kolejne skojarzenie jest takie, jakby nad tą dwójką paliły się jasne lampy, a teraz ktoś w jednej chwili zgasił światło. Często opisuje się coś podobnego, gdy mówią, że poprzednie jasne uczucie zdawało się gdzieś zniknąć. Niestety można przewidzieć dalszy rozwój wydarzeń. Niestety – bo jest to ścieżka po pochyłej płaszczyźnie. Historię o szczypcie soli można wtedy powtarzać wielokrotnie. A jeśli któraś ze stron w pewnym momencie znudzi się po prostu przełykaniem obraźliwych momentów, albo dojdzie do konfliktu, albo rozpocznie się wzajemna wymiana „uprzejmości” w postaci niezadowolenia, zadziorów i zjadliwych uwag. Często, jeśli kłótnia trwa długo, uczestnicy zupełnie zapominają, jak to się wszystko zaczęło. Tutaj możliwa jest podobna sytuacja. Wzajemne czepianie się staje się częścią nawyku. W tym momencie pojawia się lód. Status związku się zmienia. Teraz nie jest to już sojusz, ale konfrontacja. Tylko od czasu do czasu jakieś uczucia przebijają się przez warstwę lodu. Najczęściej dzieje się to podczas kontaktu seksualnego. To, co dzieje się później, jest jeszcze smutniejsze. Warstwa lodu zwiększa się i w efekcie staje się integralną częścią obojga partnerów. Warstwa ta uniemożliwia im nie tylko zbliżenie się do siebie, ale także zwykłe zobaczenie i zbadanie siebie. Ta dwójka coraz bardziej się od siebie oddala i w końcu staje się po prostu sobie obcą osobą. A wszystko zaczęło się od szczypty soli. Czy można oprzeć się pozorom lodu w związku? Oczywiście, że tak. Niektóre z zaleceń leżą zupełnie powierzchownie: 1. Podziel się swoją szczyptą soli. Jeśli jeden z partnerów czuje się niesprawiedliwy i rozumie, że żywi urazę, musisz powiedzieć o tym drugiemu. Brzmi prosto, ale zazwyczaj jest niezwykle trudne do wykonania. Albo strach przed obrazeniem kogoś innego, albo własna dewaluacja tego, co się wydarzyło, „tak, OK, to się zdarza”. Lub „dla własnego dobra możesz być cierpliwy”. Raz lub dwa razy możesz okazać cierpliwość, ale wtedy zostanie to uznane za coś oczywistego. Jest to niepisana zasada obowiązująca w każdym związku: „wszystko, co nie jest zakazane, jest dozwolone”. Jeśli na początku ktoś milczał, dalej będzie coraz trudniej rozmawiać na ten temat. 2. Interesujmy się swoimi uczuciami, gdybyśmy mogli czytać sobie nawzajem w myślach, ten punkt byłby po prostu niepotrzebny. Kiedy jednak dwoje ludzi żyje ze sobą przez dłuższy czas, ma się wrażenie, że czytanie w myślach to nie tylko fantazja. Rzeczywiście, ciało zdradza człowieka. Jeśli jest zdenerwowany lub podekscytowany, ukryj to niewerbalniepoziom, to zbyt trudne. „Szczypta soli” nie jest trudna do odgadnięcia. Pojawia się ten sam „chłód”, dlatego warto interesować się nawzajem uczuciami. Czasami coś naprawdę się wydawało, czasami był to „fałszywy dreszcz”. Ale nigdy nie zaszkodzi wyjaśnić takie kwestie. Od razu możemy zastrzec, że trudność w realizacji tego punktu charakterystyczna jest głównie dla mężczyzn. – Nigdy nie wiadomo, może po prostu nie jest w nastroju. Sfera uczuć i emocji jest bardzo niespecyficzna i niejasna, większość mężczyzn może zignorować sygnał niewerbalny, nawet go zauważając. 3. „Aktualizacja oprogramowania”. swoich urządzeń. Wydawałoby się - dlaczego? Przede wszystkim poprawić niektóre błędy i usterki w pracy. Ale kiedy wszystko jest debugowane i działa normalnie, nadal oferują coś nowego. Dzieje się tak, aby użytkownik nie miał czasu na „przyzwyczajenie się” i nudę podczas korzystania ze swojego urządzenia. Oferowane są dodatkowe sposoby wykorzystania możliwości, które są potencjalnie ukryte w sprzęcie telefonu. Jak to wpływa na relacje? W najbardziej bezpośredni sposób. Jeśli z roku na rok nic się nie zmieni, wcześniej czy później dawny blask może zostać utracony. A potem całkowicie poddaj się temu samemu „drewikowi”. Relacje nie są zbiorem standardów i norm, chociaż nie można obejść się bez pewnych zasad, a nawet rutyny. Trzeba okresowo „zmieniać oprogramowanie”, stawiać nowe cele, uczyć się rozumieć siebie bez słów, słyszeć, a nie tylko słuchać. Na zakończenie chciałbym powiedzieć kilka słów o emocjach. W przypadku relacji są one analogiczne do paliwa. To, jak relacje rosną i rozwijają się, zależy od ich jakości i intensywności. Pojawienie się lodu wskazuje na brak pozytywnych emocji, a nie na nadmiar negatywnych. Razem można zjeść „funt soli”, jeśli po drugiej stronie skali znajduje się chociaż funt miodu w postaci miłości, uwagi, czułości, uczucia i szacunku. Na koniec przypowieść. Król Artur wpadł w zasadzkę i został schwytany. Rycerz, który go pojmał, postawił warunek: wypuści go, jeśli odpowie na jedno bardzo trudne pytanie. Król Artur miał rok na znalezienie odpowiedzi. Jeśli nie będzie w stanie odpowiedzieć, zostanie stracony. Pytanie brzmiało: „Jak zdobyć miłość kobiety?” Król Artur przez rok przepytywał całą żeńską połowę swojego królestwa i nikt nie dał mu zrozumiałej odpowiedzi. W końcu powiedziano mu, że jedna stara wiedźma może udzielić mu najbardziej poprawnej odpowiedzi, ale jej cena będzie bardzo wysoka. Król nie miał wyboru, poszedł do niej i zapytał, czego chce. Chciała poślubić jego najlepszego rycerza, Gawaina. A wiedźma była brzydka, stara, zdradziecka... Artur odpowiedział, że nie chce zmuszać przyjaciela i wolałby umrzeć. Jednak Gawain, dowiedziawszy się o tym, przekonał go: życie króla Artura jest bardzo ważne dla całego królestwa i ten zgadza się poślubić starą brzydką wiedźmę. Po upewnieniu się o zgodę Gawaina, wiedźma odpowiedziała na pytanie Artura: „Aby zdobyć miłość kobiety, trzeba pozwolić jej kierować własnym życiem... Życie Artura zostało uratowane, wszyscy się cieszyli, aż nadszedł czas ślubu”. Rycerz Gawain, mimo swojej niechęci do zawarcia małżeństwa, zachował się jak prawdziwy dżentelmen, natomiast wiedźma zachowywała się, jakby wystawiała na próbę jego cierpliwość. Gdy nadeszła noc poślubna, Gawain niechętnie wszedł do sypialni. Na łóżku nowożeńców leżała najpiękniejsza kobieta, jaką kiedykolwiek widział. Zapytał ze zdziwieniem, co się stało. Czarownica odpowiedziała, że ​​w podziękowaniu za dobre podejście do niej, gdy była brzydka i kapryśna, zgodziła się pozostać przez połowę czasu młodą pięknością, a przez połowę starą wiedźmą. Po chwili wahania dodała, że ​​musi wybrać, którą chce, żeby była w ciągu dnia, a którą Gawain zastanawiał się nad tym. Czy chce w dzień być widziany z pięknością, a noc spędzać ze starą wiedźmą, czy też w dzień znosić straszliwą wiedźmę, a w nocy przebywać z pięknością? Na koniec poprosił ją o podjęcie decyzji