Czy rodzice mogą występować nago przed swoimi dziećmi? Do jakiego stopnia należy być nago przy dzieciach? Jeśli mówimy o zmianie ubrania, założeniu kostiumu kąpielowego lub bielizny (nie najbardziej erotycznej), to nie ma w tym nic złego, jest to normalne. Ale całkowita nagość, nudyzm, to coś zupełnie innego. Dla niemowlaka kąpiel z rodzicami może nie wydawać się dziwna, ale dla nastolatka? Dzieje się tak, ponieważ pojawia się intymna przestrzeń, którą tak nazywa się, ponieważ jest ukryta przed obcymi. Wyobraźmy sobie na przykład, co zapamięta ośmioletni chłopiec po wyjściu z mamą do łaźni. I nikt go nie pyta, czy chce to zobaczyć, czy mu się podoba, jakie budzi w związku z tym uczucia. A co najważniejsze, jak wpłynie to na jego postrzeganie w przyszłości. Na to pytanie nigdy nie będziemy w stanie odpowiedzieć, nawet jeśli spróbujemy teraz ustalić los dziecka. Nie wiemy, jak wpłynie na niego nawet szkoła i co powiedzieć o nagości mamy i taty. Załóżmy, że udało Ci się w jakiś sposób wytłumaczyć dziecku, że każda rodzina ustala swoje własne zasady i że w Twojej rodzinie chodzenie nago jest normalne, ponieważ jesteście bardzo blisko. Załóżmy, że dziecko to zrozumiało i zaakceptowało. W tym przypadku zmienia się podejście do ciała, ciało zaczyna być postrzegane jako materiał eksploatacyjny, a przestaje być atrakcyjne. Całkowicie nagie ciało nie jest erotyczne, jest anatomiczne. Ale właśnie to osiągamy, gdy decydujemy się chodzić nago przed naszymi dziećmi, prawda? A teraz syn widzi swoje genitalia, widzi genitalia swojego ojca i zauważa oczywistą różnicę. Czego on chce? Dotykać. I tu dochodzimy do relacji, które są traumatyczne dla psychiki, ponieważ popęd seksualny pojawia się dość wcześnie. Podobnie jest z piersiami mojej mamy. Po pewnym wieku (maksymalnie 2 lata) należy przerwać karmienie piersią, ponieważ konieczne jest usamodzielnienie się. Załóżmy, że nie należysz do standardowej rodziny i żyjesz w pewnym społeczeństwie, w którym nagość w miejscach publicznych jest uważana za normalną – w konwencjonalnej społeczności nudystów. OK, dla wszystkich wszystko jest mniej więcej takie samo, dziecko nie ma traumy społecznej, jesteś spokojny. Ten sam syn dorasta i, powiedzmy, idzie na studia; jest dojrzałą osobowością, mającą własne wartości i zasady. Jest taki sam jak wszyscy, ale nie ma osobistych, tajemnych doświadczeń, jest „otwarty”. I dlatego tak trudno mu się zintegrować z systemem zwyczajnych relacji, nie jest łatwo zrozumieć, co znaczy „twoje” i „moje”. Może być inaczej – zbyt zamknięty związek, w którym nawet niewielka nagość jest tematem tabu. Taki system również przenosi traumę, jak druga strona medalu. I na koniec, ale najprawdopodobniej najważniejsze. Będąc nago przy dziecku, narzucasz mu swoją pozycję, nie biorąc pod uwagę jego temperamentu i upodobań. Nie wiesz, jakie wnioski wyciągnie z tego, co zobaczył. Może mieć wiele cech umysłowych i fizycznych, które nie oznaczają całkowitej akceptacji drugiego „w całej jego chwale”. Może mieć szczególnie silny węch (tak, tak, jest), przestraszyć się widoku genitaliów (bo w skali są duże i tuż przed oczami), dziecko może być bardziej wrażliwe początkowo więcej niż myślisz. I w ten sposób już znacznie naruszacie jego właśnie wyłaniające się granice. Błędem jest sądzić, że absolutnie wszystko zależy od wychowania. Dlatego jeśli nagość jest dla mamy i taty normalna i nie zakłóca relacji, to zadbaj o to, aby dziecko w przyszłości mogło wybrać taki format relacji, jaki mu się podoba. Decydując się na nagość przed dziećmi, musisz z całą odpowiedzialnością zrozumieć, że przyszły wpływ może być nie tylko pozytywny.