Od autora: „Tylko dzieci wiedzą, czego szukają”. Antoine de Saint-Exupéry, „Mały Książę” Generalnie tak jest przyjął, że obrazy twórczości artystycznej odzwierciedlają wszelkiego rodzaju procesy podświadome, w tym lęki, wewnętrzne konflikty, wspomnienia z dzieciństwa, sny. Dziecko może mieć trudności z opisaniem ich werbalnie. Dlatego właśnie środki niewerbalne są często jedynymi możliwymi sposobami wyrażenia i wyjaśnienia mocnych przeżyć. Można tu mówić o pewnej przewadze arteterapii nad innymi formami pracy psychoterapeutycznej. Podczas stosowania arteterapii oferowane są różnorodne zajęcia plastyczne i rzemieślnicze: rysowanie, rzeźbienie, wypalanie, rękodzieło z tkanin, futer i materiałów naturalnych. Jednocześnie specjalne szkolenie, talent wykonawców i walory artystyczne dzieła nie są tak znaczące. Ważny jest sam proces twórczy i cechy wewnętrznego świata człowieka Pod wrażeniem książki „Prawdziwe historie”, która opowiada, że ​​boa dusiciel nie przeżuwa jedzenia, ale połyka je w całości, 6-letni Saint-Exupery, autor. z bajki „Mały Książę” „Rysuje rysunek nr 1 i nr 2. -Nie boisz się? -Czy kapelusz jest straszny? - sprzeciwili się mi. I to wcale nie był kapelusz. To był boa dusiciel, który połknął słonia, potem narysowałem boa dusiciela od środka, żeby dorośli mogli go lepiej zrozumieć. Przecież zawsze trzeba wszystko wyjaśnić. Czapka jest interpretacją dorosłych. W arteterapii nie interpretują symboli artystycznych, ale pomagają uczestnikom zrozumieć ich znaczenie, budując nieoceniającą, pełną zaufania atmosferę, zachęcającą do swobodnych skojarzeń podczas zajęć artystycznych. kreatywność „Dorośli nie powinni rysować, ale zajmować się geografią, arytmetyką i historią. Po porażce z rysunkami straciłam wiarę w siebie” – ubolewa autorka. Same dzieci muszą posługiwać się własnymi skojarzeniami związanymi ze swoimi pracami, aby lepiej siebie zrozumieć. Zdaniem badaczy rysowanie dla dzieci to nie sztuka, ale mowa. Zwykle chcą rysować. To rodzaj eksperymentu z symbolami artystycznymi jako substytutami rzeczywistych obiektów. Poprzez rysowanie realizowana jest potrzeba wyrażania siebie przez jednostkę. Podaruj swojej rodzinie (kolegom, sąsiadom, przyjaciołom) jedno słowo, na przykład „RADOŚĆ” i poproś, aby odpowiedziała (wyraziła siebie): RADOŚĆ JAKI JEST KOLOR __________JAKA IKONA MOŻE OZNACZ ______________Już tego próbowałem. Nawet tęcza pozazdroszczy schematu kolorów (i żółtego, czerwonego, niebieskiego, zielonego i różowego - każdy jest inny!) Symbolem słowa „radość” było słońce i morze i kwiat, i gwiazdka, i uśmiechnięta buźka, i balon, i tęcza, i ......!!! „Dorośli sami nigdy niczego nie rozumieją, a dla dzieci jest to bardzo męczące bez końca wszystko im wyjaśniać i wyjaśniać” – pisze Exupery. „No cóż, nie ma potrzeby niestrudzonego wyjaśniania i nalegania. (Stanę w obronie dorosłych! Ja już to zrobiłem...) Powiedzcie mi tylko 3-5 słów skojarzeniowych ze słowem „MORZE” (pytam znajomych). Zauważam, że znów nie ma jedności: - słońce, plaża, dzieci - (radość) - wakacje, cisza, łaska - (pokój) - głębia, siła, moc, otchłań - (niepokój) - świeży wiatr, morska bryza, mewy - (lekkość ) „Kiedy mówisz dorosłym: „Widziałem piękny dom z różowej cegły, w oknach były pelargonie, a na dachu gołębie”, po prostu nie mogą sobie wyobrazić tego domu. - (Piękne) Należy im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy franków”, a potem wykrzykują: „Co za piękno!” - (Drogie) Tak, jakie to podobne do nas! Jedno i to samo słowo, a jakież różne skojarzenia i uczucia z nim związane (morze czy dom) I tak został pilotem, obleciał cały świat, poznał wielu różnych ludzi! „Kiedy spotkałam osobę dorosłą, która wydawała się mądrzejsza i bardziej wyrozumiała od innych, pokazałam mój rysunek nr 1 – zachowałam go i zawsze nosiłam przy sobie. Chciałam wiedzieć, czy ta osoba naprawdę coś zrozumiała. Ale wszyscy mi odpowiedzieli: „To kapelusz”. I nie rozmawiałem już z nimi o boa dusicielach, ani o dżungli, ani o gwiazdach.” Oczywiście otrzymaliśmy wiedzę na temat!