W zależności od tego, które i jak często, marzycielstwo nieadaptacyjne to zachowanie, w wyniku którego dana osoba spędza nadmierną ilość czasu zanurzona w swojej wyobraźni. Takie zachowanie jest zwykle mechanizmem radzenia sobie u osób z zaburzeniami psychicznymi. Dla niektórych takie zachowanie zakłóca pracę, hobby, przyjaźnie i relacje. Ta osoba czasami marzy godzinami. „Nieprzystosowawcze” oznacza, że ​​ten typ marzeń jest niezdrową lub negatywną próbą poradzenia sobie z problemem lub przystosowania się do niego. Ludzie, którzy to robią, mają tendencję do „zatracania się” w niezwykle żywych i szczegółowych marzeniach. Badania pokazują również, że takie marzenia mogą być kompulsywne. Oznacza to, że kontrolowanie tego, co robisz, jest trudne – jeśli nie niemożliwe. Na ten problem nakłada się również kilka innych schorzeń psychicznych i neurologicznych. Istnieją jednak dowody na to, że nieprzystosowawcze śnienie na jawie różni się od pozostałych schorzeń i należy je uznać za odrębne zaburzenie. Nieprzystosowawcze śnienie na jawie występuje najczęściej u osób cierpiących na schorzenia wpływające na ich zdrowie psychiczne lub określone typy funkcji mózgu. Do schorzeń związanych z niewłaściwym śnieniem na jawie zaliczają się: Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), Zaburzenia lękowe, Niektóre rodzaje depresji, Zaburzenia dysocjacyjne, Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD). Wiek może być również czynnikiem wpływającym na niewłaściwe sny na jawie. Niektóre badania sugerują, że występuje częściej u młodych ludzi, zwłaszcza młodych dorosłych i nastolatków, ale może również wystąpić u dzieci. Jednak potrzebne są dalsze badania, aby określić, jak powszechne jest to wśród ludzi w zależności od ich wieku. Wreszcie wiele osób, które doświadczają nieadaptacyjnego śnienia na jawie, doświadczyło przemocy lub traumy, szczególnie w dzieciństwie. Nie jest to jednak przypadłość, która występuje u wszystkich osób cierpiących na nieprzystosowawcze śnienie na jawie. Z tego powodu lekarz nie może postawić bezpośredniej diagnozy. Nie ma również żadnych testów diagnostycznych ani laboratoryjnych, które mogłyby potwierdzić, czy cierpisz na tę chorobę, jednak lekarze mogą szukać oznak tego problemu za pomocą specjalnych kwestionariuszy i skal diagnostycznych dla powiązanych schorzeń, takich jak ADHD, OCD, depresja, lęk i zaburzenia dysocjacyjne. Mogą również bezpośrednio skorzystać ze Skali Nieprzystosowawczych Marzeń na Jawie-16 (MDS-16), zestawu pytań, które mogą wykazać, czy dana osoba jest bardziej podatna na ten problem. Główną metodą leczenia nieadaptacyjnego śnienia na jawie jest terapia zdrowia psychicznego (psychoterapia). Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest jednym z najpopularniejszych rodzajów leczenia takich schorzeń, jak zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, stany lękowe, depresja i zaburzenia dysocjacyjne. Podejście CBT może również pomóc osobom cierpiącym na nieadaptacyjne marzenia na jawie zrozumieć, dlaczego to robią i co mogą zrobić, aby sobie z tym poradzić. Inne formy terapii zdrowia psychicznego również mogą przynieść pewne korzyści. Ponieważ wiele osób z nieprzystosowawczym marzeniem ma również choroby współistniejące, takie jak ADHD, pomocne może być również leczenie powiązanych schorzeń. Rodzaj leku, który możesz zastosować, zależy w dużej mierze od związanego z nim stanu.