Podróż do uzdrowienia z traumy emocjonalnej i wewnętrznego rozwoju wiąże się z wieloma żałobami. Bo trzeba się pożegnać z iluzjami i fantazjami, ze zniekształconymi wyobrażeniami o sobie i świecie, z poczuciem wielkości i kontroli. Nie do zniesienia było dla dziecka zaakceptowanie rzeczywistości, że mama zawsze będzie zimna, a tata zawsze krytyczny (np.), dlatego w zależności od stopnia frustracji w relacji z rodzicami dziecko tworzy mechanizmy obronne przed tą rzeczywistością: zaprzeczanie rzeczywistości, idealizacja rodziców, wstyd i poczucie winy (to ja jestem zły, nie oni) itp. Aby dorosnąć i wyzdrowieć, jako dorośli musimy rozstać się z tymi mechanizmami obronnymi. Aby przejść tę ścieżkę, potrzebujemy motywacji, a stopień dyskomfortu z powodu tego, co było „wcześniej”, musi przewyższać stopień dyskomfortu spowodowanego zmianami. Każdy idzie tą drogą w swoim własnym tempie i normalne jest, że w trakcie tego procesu pojawia się smutek: ➡️ Dzieciństwo, którego nie było. Dzieciństwo, którego dziecko pragnęło i z wrodzonej potrzeby wiedziało, że musi je mieć. Gdzie byłby rozpoznany, wysłuchany, otoczony opieką, bezpieczny i kochany. Niestety nie każdemu dane było takie dzieciństwo i świadomość tej straty jest bardzo bolesna.➡️ Ból dziecka jakim byliśmy. Jeśli to dziecko czuło się samotne, nieadekwatne, odrzucone lub porzucone i musiało sobie z tym wszystkim radzić bez wsparcia.➡️ Przegapiliśmy szanse, kiedy najpierw byliśmy wyciszeni, a potem sami siebie. Ten etap jest bardzo trudny, gdy zdajemy sobie sprawę, że tak długo żyliśmy z tymi ograniczeniami i ile czasu już straciliśmy.➡️ Za idealną mamę/tatę, która nigdy nie istniała i nie będzie. Bardzo ważne jest, aby przeżywać żałobę, w przeciwnym razie u każdej znaczącej osoby będziemy nadal szukać idealnego rodzica i go nie znaleźć. Żałoba to proces, podczas którego doświadczamy uczucia złości, winy, smutku, a dopiero potem akceptacji. To akceptacja staje się punktem zwrotnym w uzdrowieniu i rozwoju, ponieważ wtedy energia może być skierowana na nas samych w teraźniejszości, a nie płynąć do doświadczeń z przeszłości. Wtedy możemy uświadomić sobie własną moc naszego Dorosłego i zacząć polegać na tym. Własne poglądy, wartości i przekonania. Podejmij decyzję o zaopiekowaniu się Wewnętrznym Dzieckiem, bo teraz mamy szansę dać sobie coś, czego wcześniej nie było. Udostępnij, jeśli tekst do Ciebie przemawia ⬇️ Weź udział w moim webinarze „Wstyd i poczucie winy Jak odzyskać poczucie Ja wszystko w porządku”: https://ns.newscenario.ru/shame