Miłość jest jak pragnienie, którego nie można zaspokoić. Motywem przewodnim pragnienia zbudowania związku jest często pragnienie otrzymania miłości. Istnieje taka iluzja: jakby to drugi był w stanie wypełnić istniejący deficyt miłości. Ale z reguły wszystko kończy się w kolejnym związku urazami, oskarżeniami i separacją. Zasłużenie na miłość jest sygnałem w związku - przestań! Częste historie, gdy rok po roku osoba wpada w błędne koło ze smutkiem i tęsknotą, nie zdając sobie z tego sprawy że poprzez swoje cierpienie otrzymuje uwagę bliskich i w ten sposób zaspokaja potrzebę akceptacji i miłości. Jeśli spojrzysz na historię życia takich osób, będzie całkowicie oczywiste, że ktoś daje wiele, stara się o drugiego, inny wykorzystuje, nie biorąc pod uwagę interesów tego, który daje. W rezultacie u tych, którzy próbowali i nie osiągnęli tego, czego chcieli, kumuluje się negatywność, co skutkuje eksplozją emocji i utwierdzeniem postawy: „nikt mnie nie kocha”. Z reguły jest to cykl scenariuszy, w którym początkowo uczucia i emocje ulegają stłumieniu, co oznacza brak kontaktu z samym sobą. Świat uczuć to dostęp do siebie. Smutek, bezradność i strach są tym, co towarzyszy każdemu z nas w pewnym okresie życia. Radość lub gniew są dla większości bardziej dostępne, ponieważ są wyraźniej odczuwane i manifestowane. Za tym wszystkim kryje się zdecydowanie coś innego, np. złość zawsze kryje w sobie nieświadomą urazę i wskazuje na nieujawnione problemy z poczuciem własnej wartości. Jeśli nie mamy kontaktu ze swoimi uczuciami, pojawia się tu metafora: „Statek bez kompasu”. to jak kręcenie się wokół problemów bez kontaktu z uczuciami. W końcu uczucia pokazują nam, co czujemy w związku z sytuacją, jak ważna jest dla nas ta lub inna sprawa. Strach ostrzega przed niebezpieczeństwem i zmusza do jego uniknięcia; irracjonalne lęki warto rozpakować i dostrzec zniekształcenie w postrzeganiu sytuacji. Smutek pokazuje nam: jest coś, co straciliśmy lub czego nie potrafiliśmy zachować, a co jest dla nas ważne. Wstyd to naruszenie norm społecznych lub norm osobistego zachowania. Radość pokazuje, czego chcemy. Kiedy nie rozumiemy naszych potrzeb, tracimy kontakt ze swoimi uczuciami. Abstrakcyjne myśli dezorientują nas i nie prowadzą do konkretnego wyboru. Dobrze uzasadnione decyzje zawsze prowadzą nas do pozytywnych uczuć i to jest impuls do podjęcia decyzji - rozwiązania sytuacji. Jeśli jakieś uczucie, na przykład strach, zaczyna nas opętać, prowadzi to do depresji i bezradności. Tak naprawdę za strachem kryją się inne doświadczenia, np. wiodąca złość, gdzie jest też uraza, ale ona nie jest realizowana. Kiedy nic nie czujemy, kryje się za tym długotrwały ból i bezradność, to jest dokładnie to, co kiedyś miało dziecko czuł się obok rodziców lub innych znaczących osób. Takie dziecko może bez końca domagać się miłości, troski, uwagi... Warto w ciągu dnia zadać sobie pytanie: jak się czuję i zapisać to w emocjonalnym pamiętniku, pomagającym nawiązać kontakt ze sobą kontakt ze sobą, zniesienie mojej samotności, jest kluczem do tego, że będziesz czuć się komfortowo w związku, ponieważ będzie zrozumienie, czego potrzebujesz w związku. Zrozumienie siebie oraz tego, jak możemy być traktowani i jak nie możemy być traktowani, wyznacza wektor tego, co stanie się w związku. Nie jest tajemnicą, że to, jak siebie traktujemy, pokaże nam, jak ludzie nas traktują. Im bardziej człowiek nie kocha siebie, tym bardziej wymaga tego od innych. A potem, ze zniekształconej percepcji, człowiek widzi tylko to, co potwierdza jego najgłębsze przekonanie. W takim przypadku powinieneś zadać sobie pytanie: po co mi to? Spróbuj odpowiedzieć na nie szczerze, a być może od tego momentu rozpocznie się nowy rozdział w Twoim życiu, który warto napisać samodzielnie. Zapraszam na konsultacje +79204545883