Od autora: Dyrektor Generalny Psychologicznego Centrum Harmonijnego Rozwoju Osobistego „DOM”, Kandydat nauk psychologicznych, Profesor nadzwyczajny, Neuropsycholog, Coach Svetlana Yulianovna Shishkova „Dziś neuronauka ma autorytet właśnie jak psychoanaliza w XX wieku. Twierdzi, że jest wiodącą nauką XXI wieku.” Ewa Hess, Hennric Jokeit Nowe terminy, złożone i proste, wkraczają w nasze życie każdego dnia. Stopniowo terminy te nabierają nowego znaczenia i znaczenia. I tak w latach 70. XX w. na Zachodzie pojawia się nowy kierunek w zarządzaniu, a potem w psychologii. Specjalista zajmujący się tym obszarem nazywany jest coachem. Do trenera przychodzą ci, którzy nie chcą na tym poprzestać, którzy idą do przodu i wspinają się na nowe wyżyny, którzy są gotowi dołożyć wszelkich starań, aby osiągnąć sukces. Celem coachingu jest ujawnienie potencjału klienta, pokazanie mu nowych horyzontów w rozwoju osobistym i wzbudzenie zaufania. Coaching jest raczej dla osób energicznych i optymistycznych, dla tych, którzy wiedzą, że „szklanka jest do połowy pełna”, a ponadto chcą ją wypełnić do końca. Korzenie coachingu leżą w coachingu sportowym, psychologii pozytywnej, poznawczej i organizacyjnej, w ideach o świadomym życiu, możliwościach stałego i celowego rozwoju przy aktywnej pozycji człowieka We współczesnej Rosji koncepcja „coachingu” jest kojarzona z publikacją z 1992 roku. Książka Johna Whitmore’a „Coaching wysokiej wydajności. Jak pisze sam autor: „Coaching to nie tylko technika… to sposób zarządzania, sposób komunikowania się między ludźmi, sposób myślenia, sposób istnienia.” John Whitmore identyfikuje dwa aspekty coachingu: 1) Coaching jako kultura zarządzania firmą; 2) Coaching jako metoda rozwiązywania osobistych kryzysów osób odnoszących sukcesy jest inny w przypadku coachingu kariery, coachingu biznesowego i coachingu efektywności osobistej. Jednak mija trochę czasu i potrzebne są nowe technologie. Potrzebna jest nowa wiedza. Tak wyłania się kierunek Neurocoachingu, który pozwala badać mechanizmy powiązań świadomości, mózgu i zachowania, co jest niezbędne do głębokiego zrozumienia tego, co dzieje się z człowiekiem podczas zmian i jak usprawnić proces jego rozwoju i opanowanie nowych wzorców zachowań. Czym jednak właściwie jest neurocoaching w odniesieniu do konkretnej osoby? To nowoczesny format poradnictwa dla ludzi odnoszących sukcesy i zamożnych. To sposób na osiągnięcie swoich celów w optymalny sposób. Neurocoaching jest narzędziem rozwoju osobistego i zawodowego. W przeciwieństwie do coachingu, neurocoaching skupia się na indywidualnych cechach klienta, jego psychofizjologicznych cechach rozwoju, cechach rozwoju mózgu, a także jego pozycji życiowej w społeczeństwie. Profesjonalny neurocoaching nie jest instrukcjami i radami, życzeniami i zaleceniami konsultacje i dyskusje oraz kompetentny profesjonalny zestaw narzędzi z ujęć neuropsychologicznych to motywujący proces myślowy, który pozwala klientowi określić własne intencje, dokonać wyboru i skutecznie osiągnąć swoje cele. Dlatego podczas sesji neurocoachingowych z moimi klientami daję każdemu możliwość zwrócenia się przede wszystkim do swoich wewnętrznych zasobów i nauczenia się, jak prawidłowo je wykorzystywać. Daję klientowi możliwość poznania, zrozumienia i dostrojenia swoich wrodzonych mocnych stron, a także możliwości skorygowania słabych stron. Przecież, jak wiadomo, „wszystko, czego człowiek potrzebuje, jest w nim samym” i trzeba pokazać, jak najbardziej racjonalnie można wykorzystać indywidualne zdolności, na przykład w przyszłym zawodzie, czyli inaczej mówiąc, pracując z neurocoachem. osoba optymalizuje ruch w kierunku pożądanych celów. Neurocoach pozwala zrozumieć, co człowiek sam może zrobić lepiej od innych, jakie są jego unikalne zdolności i jak klient może najlepiej wykorzystać swoją wiedzę i doświadczenie w obszarze działania, w którym chce osiągnąć sukces. To wszystko przychodzi!