Leniwy psycholog – jaki on jest? Dawno temu, gdy byłam na studiach, powiedziano nam, że dobry, profesjonalny psycholog musi być GŁUPI, LENIWY i NIEMORALNY. Dla nas, zielonych studentów, usłyszenie tego było zaskakujące i niezrozumiałe. Przecież tak nam zależało, z wysokości naszej, jak nam się wydawało, unikalnej wiedzy i umiejętności, aby pomóc ludziom, otworzyć oczy, nauczyć ich prawidłowego życia. Ten postulat przyświeca twórcy podejścia do osobowości Gestalt terapii, Fritz Perls: „Psycholog musi być głupi, leniwy i niemoralny. Głupota - nie myśleć za klienta. Leniwy - żeby nie wykonywać pracy za klienta. Niemoralne - żeby nie osądzać klienta.” Ostateczne zrozumienie i świadomość tego nastąpiły po wielu latach różnych praktycznych działań. Przecież trzymanie się tego postulatu w pracy z ludźmi jest bardzo trudne. Istnieje ciągła pokusa, aby popisywać się inteligencją, uczyć, jak robić to dobrze, oceniać osobę i jej działania. I chcę powiedzieć, że nigdy nie udało mi się całkowicie pozbyć tego nieprofesjonalnego „grzechu”. No cóż, ja też jestem osobą, która ma swój światopogląd, słabości i cechy. Przykład z praktyki: Mężczyzna, który ma dwuznaczne zainteresowanie dziećmi, poprosił o pomoc. Chce, żebym mu zasugerowała, jak może poprawić relacje z zaznajomionymi rodzinami z dziećmi, aby mógł spędzać więcej czasu z ich dziećmi. Czy myślisz, że mogłabym całkowicie uniknąć oceniania zachowania tej osoby? Jakie miałam myśli i uczucia, biorąc pod uwagę, że jestem kobietą i matką? Chociaż w trakcie sesji jestem niemoralnym psychologiem, nauczyłam się śledzić te momenty i się zatrzymywać. Tak, mogę coś o Tobie pomyśleć (zakładam, że żaden profesjonalista nie jest w stanie całkowicie wyłączyć swoich uczuć i myśli), ale analizuję to i nie pozwalam, aby miało to wpływ na wynik. Ale dlaczego ta notatka dotyczy konkretnie lenistwa? Wracając do postulatu Perlsa, ze wszystkich trzech składników: Głupiego, Leniwego i Niemoralnego, to Leniwy jest dla mnie najłatwiejszy. Nawet nazwałem swój kanał na jednej platformie „Leniwy Psycholog”. Bycie głupim jest dla mnie najtrudniejsze, chociaż bardzo się staram). Niemoralność w wyjątkowych przypadkach jest niemożliwa. Ale dla leniwych - po prostu idealnie! Przecież nie chcę i nie będę wykonywał pracy za osobę, która zwróciła się do mnie o pomoc (słowo „Z jakiegoś powodu nie podoba mi się klient, czy możecie zaproponować zastępstwo?”). niemożliwe. Każdy jest architektem własnego szczęścia, a ja jestem po prostu leniwy, tylko trochę głupi i wręcz niemoralny słuchacz, pomocnik i przewodnik. Ale jeśli chodzi o akceptację, wsparcie i empatię - w tym absolutnie nie mogę być leniwy Jak u Ciebie z tymi cechami??