Skończyłam czytać książkę „Iluzja miłości. Dlaczego kobieta wraca do swojego oprawcy”. To, czego się dowiedziałam, wywarło na mnie niezatarte wrażenie i zmieniło dotychczasowe rozumienie problemu kobiet doświadczających przemocy domowej! Książkę napisał psychoanalityk teorii relacji z obiektem David P. Selani. Książka szczegółowo opisuje trzy podstawowe procesy kształtowania się struktury ego dziecka (introjekcja, różnicowanie i integracja). Podane są przykłady z praktyki, jak okrutna i odrzucająca postawa wobec dziecka w dzieciństwie tworzy patologię charakteru i skazuje dorosłych na cierpienie i zniszczenie ich życia. W pełni ujawnia dwie psychologiczne mechanizmy obronne, które chronią życie dziecka z odrzucającym rodzicem – „obronę moralną” i „rozdzielenie”, ale które uniemożliwiają dziecku dostrzeżenie rzeczywistości i obrazu tyrana w dorosłym życiu i służą jako ciągłe źródło smutku. Pokazuje, jak bardzo dziecko potrzebuje postaci matki, mimo że jest ona odrzucająca i okrutna. A najważniejszą rzeczą, która prowadzi do poczucia daremności, jest to, że tych kobiet prawie nie da się wyleczyć, pomimo całego profesjonalizmu psychoterapeuty i jego chęci pomocy. Tak silna jest obrona psychologiczna, opór podczas terapii i słaba struktura ego. Oto co napisano na odwrocie książki: „maltretowana kobieta dwa razy w życiu zostaje brutalnie oszukana i jest coś zasadniczo nie tak z kulturą, która pozwala, aby po cyklu przemocy i upokorzenia z dzieciństwa nastąpił kolejny cykl”. pobicia w wieku dorosłym – ofiara pobicia – jest w podobnych warunkach bezradna jak dziecko. Takie kobiety są bezradne jeszcze zanim spotkały swojego Tyrana, gdyż rodzina pochodzenia nie zapewniła im wsparcia niezbędnego do uformowania zdrowego życia. strukturę ego i samoświadomość, na których możesz polegać w wieku dorosłym.” David P. Selani Polecam każdemu zainteresowanemu psychologią i psychoterapią !