Od autora: W tym artykule próbowałam opisać metaforę skryptu rodzicielskiego, którego uczymy się w dzieciństwie. Co trzeba zrobić, żeby to zmienić, jeśli to konieczne? Czy to w ogóle możliwe? Więcej o tym wszystkim poniżej Wyobraź sobie, że musisz przedostać się przez las. Problem w tym, że nigdy tego nie widziałeś ani tam nie byłeś, a wszystko o tym wiesz tylko ze słyszenia, powiedzieli Ci o tym Twoi mentorzy, którzy już przeszli tę ścieżkę i przygotowują Cię do tej podróży. Według opisu drzewa w tym lesie są wysokie, a krzaki kolczaste. Co jakiś czas słyszysz przenikliwe krzyki ptaków i wycie drapieżnych zwierząt... Zaocznie czujesz już lekki niepokój przed nadchodzącą podróżą i pewną niechęć do opuszczenia swoich mentorów. Ale rozumiesz, że nadal będzie trzeba to zrobić, ponieważ ścieżkę trzeba będzie pokonać samodzielnie. To jest główny warunek procesu. Nie można przygotowywać się do podróży w nieskończoność, a teraz przychodzi moment, w którym mentorzy mówią: „Już czas!”. Gorączkowo pamiętasz wszystkie wskazówki, jak znaleźć ścieżkę, jak uniknąć spotkania z drapieżnikami, jak zdobyć pożywienie w lesie… Na koniec mentorzy dają ci mapę drogową, kompas i plecak z niezbędnymi rzeczami i jedzeniem . Przytulasz, ocierasz łzę i pewnym krokiem robisz krok w stronę lasu... Co będzie dalej? Z dużym prawdopodobieństwem możemy założyć, że pójdziesz drogą, którą polecili Ci Twoi mentorzy. W końcu oni sami przez to przeszli i wielokrotnie opowiadali ci wszystkie szczegóły swojej podróży. Niektóre rzeczy się ułożą, a niektóre nie. Na pewno nie wszystkie rady okażą się skuteczne. Niektórych nie zapamiętasz, niektóre szczegóły zostaną zapomniane, ale zapamiętasz ogólną koncepcję lasu. Jaki on jest i jak powinien być traktowany. Czego się spodziewać, a czego nie. Zinternalizujesz i będziesz nosić ze sobą to, co przeczytałeś między wierszami, co pozostało niedopowiedziane. To tak, jakby mentorzy odcisnęli piętno na Twojej duszy, a Ty co jakiś czas widzisz ich obrazy i słyszysz ich głosy. Najprawdopodobniej będziesz bardzo zaskoczony, gdy spotkasz w tym lesie innego podróżnika, zdając sobie sprawę, że postrzega on las w zupełnie inny sposób. sposób. W końcu miał swoich mentorów. Ich rady, historie, mapy drogowe mogą okazać się zupełnie inne... A teraz proponuję odsunąć się na bok i spojrzeć na tę metaforę z punktu widzenia, że ​​to ty jesteś sobą, las to twoje życie, a mentorzy to twoi rodzice A co najważniejsze, mapa drogowa, którą otrzymałeś, to doświadczenie życiowe twoich rodziców, a ślad, jaki mentorzy pozostawili w twojej duszy, to esencja scenariusza twojego życia, wyuczona od twoich rodziców. To uczucie jest zbyt głębokie i fundamentalne, aby wyobrazić je sobie oddzielnie. Nawet w chwilach, gdy znaleźliśmy się w ślepym zaułku i zdaliśmy sobie sprawę, że zgubiliśmy drogę, to uczucie nadal z nami pozostanie. Chociaż w takich momentach dostajemy możliwość wyboru dalszej ścieżki. Ból, niepokój i rozczarowanie, że plan działania naszych rodziców zaprowadził nas w ślepy zaułek, może zmusić nas do przebudzenia i rozpoczęcia tworzenia własnej mapy. Często mamy wrażenie, że poszliśmy własną drogą, zmieniliśmy scenariusz nakreślony przez nas rodzice... Ale w większości przypadków okazuje się, że redagowaliśmy jedynie plan działania, wprowadzając zmiany na poziomie taktycznym, ale nie na poziomie strategicznym. Na zewnątrz staliśmy się inni, ale wewnątrz nadal zachowujemy to niewerbalne, podstawowe uczucie. Kierunek ruchu pozostaje ten sam. Igła kompasu wskazuje wszystko w tym samym kierunku. Czy w tym przypadku konieczna jest zmiana kompasu? Tak, jeśli rozumiemy, że był uszkodzony? Nasi rodzicowi mentorzy również mogli nie wiedzieć o tej usterce, ponieważ otrzymali urządzenie od swoich rodzicielskich mentorów. Chociaż jeden fakt zrozumienia i uświadomienia sobie tego już zmieni nasze życie. W tym momencie będziemy mogli wyjść poza nasze złudzenia i być może zostanie nam ujawniony prawdziwy kierunek, w którym mieliśmy podążać... I podstawowe pytanie: czy można zmienić kompas? I znowu odpowiedź brzmi „tak”. Tylko tutaj będziemy musieli przepisać cały scenariusz od nowa. Wróć do samego początku i dokonaj zmian na kartach własnej historii. Według intensywności pracy