Od autora: zaburzenie obsesyjno-kompulsyjneOCD (zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne). Myśli obsesyjne, którym towarzyszą obsesyjne działania (rytuały). Najbardziej bolesne obsesje o charakterze religijnym, ponieważ odnoszą się do przekonań i superidei wierzącego: bluźniercze myśli wobec Boga i świątyń, rytualizacja, np. zmuszanie się do czytania określonej liczby książek. modlitwy, określona liczba stron Pisma Świętego itp. itp. Etiologia zaburzenia: Bios: zaburzenia procesów biochemicznych mózgu, w szczególności neuroprzekaźników serotoniny, dopaminy, noradrenaliny. Psychofizjologiczne objawy choroby są równoczesną manifestacją ognisk pobudzenia i hamowania w korze mózgowej. Strefa hamowania pojawia się, gdy reakcja wzbudzenia jest nadal obecna. Społeczne: ścisła edukacja religijna, moralność purytańska, tabu religijne. Psycho: akcenty charakteru typu psychostenicznego, trauma z dzieciństwa, wewnętrzny konflikt pomiędzy „chcę” a „potrzebą”, nadmierna odpowiedzialność. Jak w przypadku każdej nerwicy, podstawą jest konflikt dwóch sprzecznych pragnień. Na przykład poczucie odpowiedzialności i chęć, aby wszystko toczyło się swoim biegiem, silnie wyrażone walory moralne i nadmierne poczucie winy za najmniejsze przewinienia, wzmożona seksualność i całkowity zakaz jej manifestowania. OCD często objawia się w wieku od 10 do 30 lat. Portret psychologiczny osoby z OCD. Zwykle inteligentna, inteligentna, duchowa, unikająca konfliktów, przyjacielska, taktowna. Charakteryzuje je unikanie zmian, tłumienie agresji; Życie malarza jest wymierzone, sformalizowane, przewidywalne i zrytualizowane. OCD opiera się na wewnętrznym cierpieniu, nierozwiązanym konflikcie sprzecznych pragnień i patologicznych wątpliwościach. Najczęściej przyczyną są bliskie relacje z mężem lub rodzicami. W tym związku pojawiają się stłumione uczucia. Malarz nie wie, jak wyrazić ani złość, ani miłość. W rezultacie tłumiona agresja, seksualność (zakazy religijne), złość (na przykład żądanie łagodności), uraza, złość, zwierzęca namiętność powodują niepokój. Lęk jest bezsensownym i niejasnym zmartwieniem. Aby zmniejszyć niepokój, umysł postanawia go uprzedmiotowić. Umysł wybiera na przykład strach przed zarazkami: „teraz wiem, czego się boję i potrafię to kontrolować”. Malarz bez przerwy myje ręce i czuje się lepiej. Obsesyjne działania (ciągłe mycie rąk) stają się sposobem na kontrolowanie lęku. OCD jest nerwicą. Przyczyną neurotyzacji populacji jest przeciążenie informacyjne przy fizycznym niedociążeniu narządów efektorowych (mięśni) w warunkach alienacji społecznej, brak popytu ( bezużyteczność) jednostki 1) Nadmierna konsumpcja informacji, wielozadaniowość, 2) Niemożność fizycznego reagowania na emocje, wykorzystania adrenaliny - zamiast reakcji walczyć/uciekać, zamrażać lub ukrywać się pod skorupą 3) Życie zastępcze. Komfort miasta ułatwiający życie, automatyzacja produkcji, pralki, kuchenki mikrofalowe, odkurzacze, komputery, Internet, ciepła woda, fast food, windy, schody ruchome, kultura masowej konsumpcji - brak aktywności fizycznej, poczucie opuszczenia i samotności , niekochana praca menedżera sprzedaży niepotrzebnych towarów i usług. Samopomoc. Prowadzenie dziennika psychoanalitycznego z opisami emocji. Dziennik pomoże Ci zdystansować się i bez emocji rozważyć i zrozumieć wewnętrzne konflikty z zewnątrz. Medytacja „Nie jestem tym ciałem/umysłem”. Dezidentyfikacja z bolesnymi myślami. Zrozum specyfikę swojej psychiki, aby tworzyć obsesje, zaakceptuj ją spokojnie lub jeszcze lepiej, z humorem. Naucz się wyrażać silne emocje. Metoda ekspozycji, stopniowe zanurzanie się w stresującej sytuacji, aż do spadku poziomu lęku. Odmowa życia zastępczego, kontaktu z naturą na zewnątrz i naturą wewnątrz (uznanie praw swojego zwierzęcia)