Od autora: materiały wykorzystane przez O. Krasnikową i I. MlodikaCo to jest miłość??? Miłość to wiedza! Znać osobę, którą kochasz. Przecież nie kochamy kogoś abstrakcyjnego, nie naszych złudzeń, „nie roli aktora w naszym ulubionym filmie”, ale konkretną osobę. I dobrze jest go poznać, poznać go lepiej, jego cechy, możliwości, charakter, pragnienia – jego Świat. I coraz bardziej przybliżamy się do naszej rzeczywistości w relacjach z Innym Człowiekiem. Wkładamy w Innego to, co chcemy w nim widzieć, co chcemy widzieć w sobie, wyposażamy w nasze fantazje. I zaczyna nam się wydawać, że on jest mną, jest taki sam jak ja. I kocham siebie, a w nim też. I dajemy z siebie wiele – wysiłków, uczuć, emocji, czasu, uwagi, życzliwości i nadziei. A potem, kiedy z nimi odchodzi, bo nasze fantazje wcale nie są o nim, cierpimy. Nie dotyczy to tego, którego nie znali, ale wszystkiego, co do niego należało, co ze sobą zabrał. W tłumaczeniu na język materii to tak, jakby dać komuś do przeczytania swoje ulubione książki, obejrzeć ulubione filmy, posłuchać ulubionej muzyki i ubrać się w najlepsze ciuchy, a on uciekł i nigdy nie wrócił, jeśli mówimy o miłości do dzieci , wtedy ważna jest tu wiedza o Twoim dziecku. Jego Dusza rodzi się wraz z dzieckiem, a ono wypełnia swoje zadania, idzie swoją drogą, popełniając błędy, pokonując trudności, próbując różnych ról społecznych, czyniąc źle lub dobrze. I tutaj ważne jest, aby kierować, współpracować, ufać i pozwalać, aby sprawy toczyły się, a nie kontrolować, spowalniać i zabraniać. Zakaz życia! Siadaj i siedź, bo to mnie uspokaja. Tu wcale nie chodzi o dobro Dziecka) Ważne jest, aby zrozumieć standardy wiekowe Twojego dziecka, biorąc pod uwagę jego cechy osobowe. Może siedzieć w wieku 4, 6 lub 8 miesięcy - tu chodzi o cechy. Ale to, że w wieku 10 miesięcy nie jest posłuszny lub nie potrafi ugotować barszczu w wieku siedmiu lat, to już kwestia norm wiekowych. Znajomość dziecka wynika także z uwagi pomnożonej przez wspólny czas... Jeśli widzimy dziecko na godzinę przed pracą i godzinę po pracy trudno nam go rozpoznać, tak jakbyśmy cały dzień byli w domu, tyle że z komputerem czy telefonem. Dobra opowieść o równowadze dawania i brania. Tę równowagę trudniej jest utrzymać z dzieckiem niż z osobą dorosłą. Bo ma mniej możliwości i mniej praw. Więc tutaj najprawdopodobniej rozdajemy, w nadziei, że później jakoś i gdzieś to zdobędziemy) Czytałam od Iriny Mlodik, że dzieci nie trzeba poprawiać ani wychowywać, wystarczy je po prostu poznać i pokochać! I tak poczułem się lepiej) To tylko jeden ze składników miłości - Akceptacja i zrozumienie tego, czym naprawdę jest dana osoba, a nie tym, czym powinien się stać, abyśmy byli dla nas wygodni, sprawiali nam przyjemność, odpowiadali temu, czego od niego oczekujemy.