Od autora: Moja wizja w linii poetyckiej jest bardziej integralna...Podświadomość. Zwykły człowiek wykopał tunel, Nie zdając sobie sprawy, że wgryzając się w swoje myśli, Wydeptał ścieżkę do Prawdy, A w tunelach wschodzi światło – wynik życia Ale długość tematu można pominąć, Proste diagramy mogą być wszyty w swój wizerunek, Gdzie pozwolić człowiekowi odejść w uczuciach, Do egregora, który dostosował istotę problemu I w oczywistym Świecie, w każdym społeczeństwie, Jak weselem rządzi stary generał, Tak oczywiście kontynuując ludzki rasa, Gra podświadomości nie jest dla nas sprawą awaryjną. Wiedz, Świat jest z podświadomości, a nie iPhone'a. Będzie leżał w komputerze życia - twardy dysk, Tak mocno przykręcony - działania mające sens, I. , intelekt, waha się - w nim hamulec. I znowu ludzki umysł kopie, W pracy myślowej, uwikłany w nikczemność?! W rodzinie abstrakcyjnej i wątpliwej, Nasz umysł wytwarza podporę - intelekt, żeby się nie przyznać do rozmów z ludźmi, On zgubi nas w katakumbach autostrad, Czy wciągniemy nasze grzechy i rozum w kłótnię? Emocje? Moc jest w Tobie!...........................Życie kapie kropla po kropli do kielicha, Są dla nas podświadome lekcje istnienia. Tutaj Śmierć jest z nami związana od krawędzi, jak w przedstawieniu - zacznie nam kręcić usta... Umrzyjmy w piciu....