Od autora: Czym jest Święto Dziękczynienia? Jaki jest sens i moc tego procesu? Co daje nam dziękczynienie? Dziś chcę zaproponować temat do dyskusji „Święto Dziękczynienia”: czym jest, jak się wyraża, jakie znaczenie i moc ma dla każdego z nas... W życiu codziennym panuje zwyczaj dziękowania komuś uprzejmymi słowami, gestami , wyrażając w ten sposób swoją wdzięczność za coś. Albo będąc wobec kogoś wewnętrznie zobowiązani, doświadczamy i wyrażamy poczucie wdzięczności za pomoc, zbawienie, uzdrowienie... Na przykład codziennie po przebudzeniu moja mama, „uporządkując się”, odchodzi na kilka minut na emeryturę w cichym miejscu i wypowiada słowa wdzięczności Bogu. Nigdy nie poszłaby na śniadanie bez przejścia procesu dziękczynienia. Wydawać by się mogło, że codziennie przez wiele lat (a moja mama wkrótce skończy 95 lat!) można wyrazić swoją wdzięczność i wdzięczność... Mimo że życie stawiało ją przed takimi przeszkodami i próbami, których nikt nie mógł znieść: głód, bieda , trudy i żale lat wojny, potem własna rodzina, trójka dzieci, brak pomocników (tata bardzo kochał rodzinę, ale praca administracyjna nie pozwalała mu poświęcać dużo czasu i uwagi dzieciom i żonie) oraz środków do życia. cywilizacji w postaci pralek, lodówek, elektrycznych maszynek do mielenia mięsa itp. .d. nie miał. I znowu – skromne życie od wypłaty do wypłaty, często trzeba było pożyczać, a potem oddawać. A dzieci trzeba nakarmić (a ja też chcę, żeby było smaczniej), ubrać (chcę być mądrzejsza), w jakiś sposób rozwinąć (chcę więcej pokazywać, lepiej uczyć), chodzić do przedszkoli-szkół na spotkania rodziców z nauczycielami , wykonywać polecenia wychowawców itp. Ale nikt nie zrezygnował z pracy jako pielęgniarka! A mama kręciła się cały dzień, nie wiem, ile godzin udało jej się wtedy przespać. Będę pamiętać do końca życia, że ​​na każde wakacje w przedszkolu nosiłam nową sukienkę! Któregoś dnia przygotowywały się wakacje (pamiętam je jako święto ptaków), ja jak zawsze przyszłam w nowej sukience, niebieskiej w białe chabry) – mama szyła ją w nocy – ale święto się nie odbyło. Mama nawet nie pamięta tego zdarzenia, ale wciąż mam w pamięci dziecięce zdziwienie „Jak to możliwe?”, irytację „Mama na próżno próbowała, pracowała w nocy”… Tyle kłopotów (choroby dzieci, rodzice, moi rodzice), niedostatki (głód, bieda), obowiązki domowe (zbieranie, gotowanie, karmienie, kąpiel, pranie, szycie, naprawianie, sprzątanie, pranie itp.) nasze matki musiały to znosić! wdzięczny za takie życie - próba siły, wytrzymałości? Przecież nasze mamy całe życie walczyły o lepsze życie dla swoich dzieci, dając siebie! I są szczerze wdzięczni, wdzięczni, radośni, że sobie z tym poradzili, przeżyli... A takie sposoby wyrażania uczuć wdzięczności i uznania wypełniają duszę człowieka tak głęboko, że stają się jego „naturą”, jego istotą, wewnętrzną potrzebą Oczywiście pod warunkiem, że takie akty wdzięczności są szczere, czyste, wypływają z samej duszy człowieka i są często powtarzane. Na szczęście coraz częściej zauważam, że ludzie, którzy są naprawdę wdzięczni, doceniają, starają się dawać dobro ich duszę z wdzięczności za coś, stają się coraz bardziej. Jeśli chodzi o moje najbliższe otoczenie, jest to stuprocentowy fakt. Jakie jest znaczenie dziękczynienia? To, że zdajemy sobie sprawę, rozpoznajemy, akceptujemy, staramy się, rozumiemy, dajemy w zamian dobro, sprawia, że ​​stajemy się lepsi, czystsi, bogatsi, mądrzejsi... Stajemy się doskonalsi, silniejsi. Zgadzacie się? Jakie pojawiają się myśli, doznania, pragnienia masz na myśli? O Święcie Dziękczynienia? Czy ten artykuł był dla Ciebie przydatny? Byłbym wdzięczny za odpowiedź. Zapisanie się na konsultację jest proste: napisz wiadomość telefonicznie 89170252242 (Whatsapp, Telegram) lub zarejestruj się tutaj na stronie B17 Abonenci otrzymają 20% rabatu. Wszystkiego najlepszego! Z poważaniem, psycholog Natalia Fomina