Osobę o niskiej samoocenie charakteryzuje wysoki poziom lęku i niski poziom kształtowania własnego obrazu siebie. Krótko mówiąc, jest to brak wiary w siebie: w swoje działania, poprawność, pragnienia, profesjonalizm, w swoją wartość jako partnera seksualnego i jako osoby w ogóle. Nie jest wcale konieczne, aby wszystkie powyższe miały miejsce w tym samym czasie, ale z reguły kilka z wymienionych punktów jest obecnych i znacznie komplikują życie osobiste i społeczne danej osoby. Jest to typowe dla takich osób opiera się na ocenie siebie i swojego zachowania przez innych, przywiązując nadmierną wagę do ich reakcji lub ich braku. Z reguły tacy ludzie kierują się ku autorytetom i zabiegają o ich uznanie (świadomie lub nie), są zdani na pochwały i nagany oraz łatwo ulegają manipulacji, ponieważ często chcą sprawiać wrażenie „dobrych” i „poprawnych”. Może to wyrażać się w relacjach zależności z rodzicami, przełożonymi, starszymi braćmi lub siostrami, przyjaciółmi i „przewodnikami duchowymi” czy własnym współmałżonkiem. Zależność takiej osoby od innych ogranicza jej niezależność i uniemożliwia zdobywanie własnego doświadczenia. Zwykle opierają się na opiniach władz. Tacy ludzie nie cenią swojej indywidualności i nie wiedzą, jak ją zaprezentować. Nawet nie zdają sobie sprawy, że je posiadają. Niska samoocena jest z reguły jedną z głównych przyczyn powstawania zależnych relacji seksualnych i partnerskich. W takich związkach jeden jest zawsze ofiarą, drugi agresorem, a partnerzy zawsze zmieniają role: po pewnym czasie ofiara staje się agresorem, a partner ofiarą… i znowu w kółko. W tej bolesnej dla obojga relacji, tragicznej i pełnej wahań nastroju, oboje cierpią i „cieszą się” swoją udręką, ale nie potrafią jej przerwać. „Miłość bez cierpienia nie jest miłością” – to motto takich relacji, które mogą trwać dziesięciolecia. Jednak z tak destrukcyjnej relacji dla obojga można się wydostać! A droga do tego wyzwolenia wiedzie przez pracę z poczuciem własnej wartości, naukę samodzielnego życia i rozwijanie umiejętności wyboru równego partnera. Gwarantuje to silną, długoterminową, wysokiej jakości relację z osobą, która szanuje Ciebie, Twoje potrzeby i zainteresowania. Ale jest to możliwe dopiero wtedy, gdy nauczysz się kochać i szanować siebie! Nauczysz się przedstawiać i bronić swoich granic psychologicznych oraz nie naruszać innych. To poważna praca osobista, w której może pomóc wykwalifikowany psychoterapeuta lub psycholog.