Zagadnienie tworzenia rodziny w społeczeństwie ma różne oceny i aspekty, ale w zasadzie wnioski są te same. Rodzina jest potrzebna, chociaż formy mogą być różne. Rodzina, jak mawiano w ZSRR, jest jednostką społeczną; problemy życia rodzinnego są niemal stałym trendem w wielu nowopowstających talk show . Kino i literatura dostarczają wielu przykładów relacji rodzinnych na różnych etapach i w różnych grupach wiekowych. Jednym słowem jest mnóstwo informacji o tym, jak żyje rodzina, co dzieje się po urzędzie stanu cywilnego. Wydaje się, że wszystko zostało już powiedziane i powiedziane, wszystkie ostrzeżenia zostały poczynione, a ludzie się rozwodzą, choć wydawało się, że wszyscy wiedzą, że życie rodzinne nie jest łatwe. O co chodzi? Średni statystyczny wiek osób zawierających związek małżeński według VTsIOM to 28-30 lat, wydaje mi się, że jest to liczba nieco zawyżona. W tym wieku osoba ma już wystarczająco ukształtowane poglądy i pozycję życiową. Innymi słowy osoba posiadająca określone umiejętności, zdolności i wiedzę. Ale na ile ten młody mężczyzna lub dziewczyna jest świadomy tego, czym jest rodzina? Z jakiegoś powodu uważa się, że każdy powinien wiedzieć wszystko o relacjach rodzinnych – domyślnie. Gdzie? To jest rodzina, w której dana osoba dorastała. A co jeśli założymy, że sytuacja w rodzinie rodzicielskiej jest daleka od ideału lub że dana osoba wychowywała się w rodzinie niepełnej? Następnie w pierwszej opcji facet lub dziewczyna rozumie, co robić, a czego nie, ale ma dość niejasne pojęcie, co robić. W przypadku drugiej opcji jest jeszcze gorzej: dana osoba nie ma żadnego modelu interakcji mężczyzny i kobiety w relacjach rodzinnych. Inną opcją rzekomego zdobywania wiedzy na dany temat jest doświadczenie innych. Pamiętaj o tym, o czym najczęściej rozmawiają Twoi znajomi mający rodziny – problemy. Oznacza to, że dana osoba otrzymuje jasny komunikat – rodzina jest problematyczna. Kto chce problemów? Odpowiedź jest oczywista i wnioski też. Na jednym z seminariów usłyszałam: „W filmach wszystko pokazują”. Okazuje się, że jeśli obejrzę kilka sezonów jakiegoś serialu o lekarzach czy chirurgach, to będę w stanie samodzielnie leczyć i operować. Nonsens, absurd! Z pewnością. Aby leczyć ludzi, trzeba się uczyć. Ale aby żyć szczęśliwie w rodzinie, wcale nie jest to konieczne. Mało prawdopodobne jest, że pojedziesz gdziekolwiek samochodem, jeśli nie otrzymałeś wcześniej odpowiedniego certyfikatu potwierdzającego Twoje umiejętności. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, jak w przykładzie z medykiem, że możesz skrzywdzić inną osobę lub osoby. Ale jeśli chodzi o relacje w rodzinie, to jakoś nie zwraca się na to uwagi w szkole średniej, gimnazjum, był kiedyś przedmiot „Etyka i psychologia życia w rodzinie”, ale teraz, o ile wiem, jest to problem. został usunięty z programu. Była to, choć nieudana, ale jednak próba rozmowy o tym, jak żyje rodzina. Moim zdaniem w chwili obecnej nie byłoby zbyteczne oferowanie osobom składającym wnioski do wydziałów urzędu stanu cywilnego udziału w seminariach na odpowiednią tematykę. Jako przykład do naśladowania możesz wziąć udział w kursach dla przyszłych matek. Budowanie i utrzymywanie relacji rodzinnych to wciąż nauka i warto wiedzieć to przynajmniej przed rozpoczęciem tego procesu, aby później nie nabawić się negatywnych doświadczeń z powodu własnych błędów. , co potrafi być bardzo bolesne.PS Na konsultację online możesz zapisać się ze mną tutaj https://vk.cc/6tdHhdP.S.2 Mam dla Ciebie prezent, mały poradnik rozwijania pewności siebie. Możesz pobrać go bezpłatnie, korzystając z tego linku http://medved-plus.ru/free-exempl/