W ostatnim artykule mówiłam o etapach kształtowania się kobiety, a w szczególności o okresie dzieciństwa – „dziewczynki”. Dziś chcę poruszyć okres dojrzewania – „dziewczyny”. Okres ten rozpoczyna się wraz z pierwszą miesiączką i kończy pierwszym stosunkiem płciowym. Ten etap nie może pozostać niezauważony przez żadną dziewczynę, ponieważ... To wtedy zachodzą kolosalne zmiany i przekształcenia zarówno w ciele, jak i na tle hormonalnym, w nastroju, w psychice. Bardzo ważne jest, aby w tym okresie dziewczynka czuła bezpieczeństwo i komfort w relacji z rodzicami. Aby mogła przećwiczyć częściową separację od rodziców i wciąż móc wrócić po wsparcie. Ważne jest, aby zrozumieć, że ma za sobą wsparcie i wsparcie, może pozwolić sobie na wnikliwe poznawanie świata, sprawdzanie własnej niezależności i stabilności, umiejętności wyznaczania i obrony swoich granic, próbowanie samodzielnego rozwiązywania problemów życiowych, ale wiedząc, że są ludzie, którzy ją wesprą, jeśli coś się stanie, odbiorą cię i udzielą porady. Ważne jest, aby dziewczynka zrozumiała, że ​​jej emocje i uczucia są akceptowane i nie dewaluowane, nawet jeśli jej rodzicom wydaje się, że nie mają one obiektywnego powodu ani znaczenia. W tym okresie ciało się zmienia i nie staje się do końca harmonijne, wynika to z tego, że nasze narządy i części ciała nie rosną synchronicznie, a w pewnym okresie mogą nie wyglądać tak, jak byśmy sobie tego życzyli. Ważne jest, aby także tutaj rodzice i inne znaczące postacie przekazali normalność i naturalność tego procesu, wyjaśnili, że nie jest to końcowy etap formacji i ciało będzie się nadal przekształcać. Dla każdego człowieka jednoczesne drastyczne zmiany w organizmie, tle hormonalnym i psychice są krytycznym okresem w życiu; dość trudno jest przyzwyczaić się do faktu, że nie będzie już tak, jak było, a jak będzie, nadal nie jest jasne. Dorastanie to mała śmierć. Dlatego ważne jest, aby zaakceptować utratę dzieciństwa, być może opłakiwać i akceptować swoją nową przyszłość w nowym stanie. Bardzo podoba mi się metafora, którą radzę wszystkim rodzicom nastoletnich dziewcząt: „Jesteś jak pączek, teraz nadchodzi taki okres w Twoim życiu, kiedy się otworzysz i staniesz się piękną różą, będziesz pachnącym kwiatem, który zniewoli oko swoim pięknem i zachwyca swoim aromatem.” Zdarza się również, że zmiany fizjologiczne i hormonalne już zachodzą, ale psychika nie zdążyła się jeszcze przebudować i nie jest gotowa na przyjęcie nowych informacji na temat interakcji płci i seksualności. To już jest trudne dla organizmu. Jest to częsty przypadek w okresie akceleracji. Moim zdaniem nie należy obarczać dziewczyny ogromną ilością szokujących informacji na temat $exe. Wszystko jest sprawą czysto indywidualną, ważne jest śledzenie własnych procesów dziecka, jego chęci przyjmowania informacji i podawania ich w dawkach, na prośbę dziecka i w miłej atmosferze. Wstępne zdanie „Jesteś dorosły, musimy porozmawiać” na pewno nie zadziała, a jedynie Cię odepchnie. Świetnie sprawdzą się także przykłady z Twojego życia lub historie innych dziewcząt o tym, jak przeżyły ten okres. Poczucie przynależności do kogoś, podobieństwa jest bardzo pomocne. W tym okresie ojciec może oddalić się od córki. Jest to normalny proces instynktowny (ochrona przed kazirodztwem). Ale dla córki może to być niezrozumiałe, a ojciec nieświadomie odchodzi. Dziewczyna może sama wyciągnąć wnioski, które nie mają związku z rzeczywistością. Dlatego tak ważne jest, aby starać się utrzymywać kontakt z dziećmi i angażować się we własną edukację. Również w tym okresie dziewczyna może spotkać swoją pierwszą miłość, napływ uczuć i emocji, tutaj też ważne jest zapewnienie zrozumienia i wsparcia. W żadnym wypadku nie powinniście mówić: „Co chłopcy, jest za wcześnie, żeby o tym myśleć, musicie się uczyć!” Skończ z takimi myślami i rozmowami, nie miałem dość, aby wnieść rąbek!” Dziewczyna utożsamia się z matką i innymi kobietami w rodzinie, chłonie