Historia relacji między młodymi parami w większości przypadków zaczyna się według tego samego scenariusza. Chłopak i dziewczyna spotykają się, zakochują, ogarniają ich uczucia, przytłaczają emocje, a wszystko to towarzyszy wzrostowi hormonów. W młodych ludziach rozwija się silne pragnienie ciągłego bycia razem, blisko, dzień po dniu, co ostatecznie prowadzi do pomysłu zawarcia związku małżeńskiego. Na tym etapie związku nikt z młodych ludzi nie zastanawia się, czym jest życie rodzinne i jak budować długotrwałe relacje. I ogólnie w tej chwili niewiele osób myśli o przyszłości. Zamiast tego młodzi ludzie żywią złudzenia co do harmonijnego wspólnego życia aż do starości, pozbawionego kłótni i konfliktów, a jeszcze mniej pojawia się myśli o rozwodzie. Marzenia dziewcząt przed ślubem są mniej więcej takie: mężczyzna jej marzeń będzie kochaj ją samą, noś ją na rękach, codziennie dawaj kwiaty i zasypuj ją komplementami od stóp do głów, będzie z nią szczery i wierny aż do grobu. Mężczyźni wyobrażają sobie mniej więcej następujący scenariusz rozwoju życia rodzinnego: jego ukochana kobieta bezwarunkowo i dokładnie w takim zakresie, w jakim on chce, spełni swój małżeński obowiązek, łącząc jednocześnie rolę kucharki, gospodyni i matki wspólnych dzieci. Niestety, to wszystko to tylko stereotypy, które po zawarciu legalnego małżeństwa zostają rozbite przez realia życia rodzinnego. Zaczynają się pierwsze starcia, wyrzuty, oskarżenia, skandale. Wszystko to prowadzi do nieporozumień, ochłodzenia uczuć, a relacje wpadają w ślepy zaułek. W tym momencie obojgu zaczynają pojawiać się myśli o rozwodzie. Partnerzy zmierzają w stronę pojednania, a gdzieś w głębi ich dusz rodzi się nadzieja, że ​​związek powróci do etapu przedmałżeńskiego. Przez jakiś czas w rodzinie panuje cisza i spokój, aż wybucha kolejna kłótnia i tak dalej w kółko. Para zaczyna rozumieć, że w ich związku nadszedł kryzys, jednak żadne z nich tak naprawdę nie wie, jak przez to przejść, nie niszcząc związku i zachowując rodzinę. Potrzebna jest transformacja relacji, osiągnięcie nowego poziomu. Tylko jak to zrobić? Idealną opcją jest zdobycie przez młodych ludzi wstępnej wiedzy na temat psychologii płci przeciwnej. Wiedza ta jest ważna i konieczna do budowania udanych relacji rodzinnych, a także do minimalizowania konfliktów i wyjaśniania relacji. Chciałbym podkreślić kilka ważnych punktów. Po pierwsze, należy zrozumieć, że istnieją dwie diametralnie przeciwstawne psychologie - męska i żeńska, a zatem dwa różne sposoby myślenia i patrzenia na świat. Mężczyzna i kobieta inaczej patrzą na to samo zjawisko ze względu na swoje naturalne cechy. Myśl, która może przyjść do głowy kobiecie, nigdy nie przyjdzie do głowy mężczyźnie i odwrotnie. Mają różne postrzeganie informacji i mają różne priorytety. Takie różnice wynikają z cech mózgu. W zależności od zadania, do jego rozwiązania mężczyzna wykorzystuje tylko prawą lub lewą półkulę mózgu, kobieta zaś obie półkule. Dlatego człowiek może zrobić tylko jedno; kobieta wręcz przeciwnie, może robić kilka rzeczy jednocześnie. Ta różnica w zachowaniu i postrzeganiu świata opiera się na zachowaniach naszych przodków i wynika z tego, że praca naszego mózgu jest inaczej zaprogramowana. Po drugie, historie życia małżonków przed ślubem są z natury inne: dorastali i byli wychowywani przez różnych rodziców, w różnych rodzinach, mających własne tradycje i sposób życia, otrzymywali odmienne (w większości przypadków) wykształcenie, mieli różne kręgi społeczne. W związku z tym zachowanie partnerów rozwijało się przez lata pod wpływem różnych okoliczności i prawie niemożliwa jest zmiana tego zachowania, a nawet charakteru osoby, z dnia na dzień. Po trzecie, nie możemy lekceważyć osadzonych w nas instynktów behawioralnych nasi przodkowie. Mężczyzna jest myśliwym, żywicielem rodziny; kobieta jest matką, opiekunką domu. W tych starożytnych czasach prehistorycznych po prostu nie można było przetrwać samotnie, więc żyli mężczyzna i kobietaspokój i harmonia. Doceniała go, bo każdego dnia narażał życie, aby zdobyć żywność dla niej i ich dzieci. On z kolei docenił ją za troskę o potomstwo, a co za tym idzie, o kontynuację linii. Wszyscy widzieli i doceniali swój wzajemny wkład we wspólną sprawę. Pod koniec dnia mężczyzna odpoczął przy ognisku po polowaniu i nabrał sił na nowy dzień pracy. Kobieta chroniła jego spokój, nie dręczyła go pytaniami i na pewno nie robiła mu wyrzutów z powodu braku pomocy w domu. Po czwarte, nie można lekceważyć funkcji męskich i żeńskich, które ukształtowały się na przestrzeni wieków w toku ewolucji . Przez długi okres swojej działalności myśliwy płci męskiej rozwinął umiejętność doskonałego poruszania się w przestrzeni, musiał wyśledzić ofiarę i nie spuszczać jej z pola widzenia przez długi czas. To ukształtowało u mężczyzny tzw. nawigacyjne, wąskie widzenie, dzięki któremu możliwe było trzymanie celu przez długi czas. U kobiety natomiast rozwinęło się szerokie widzenie peryferyjne, ze względu na potrzebę zauważenia i wyeliminowania zagrożenia w dowolnym momencie niewielkiej odległości w pobliżu jaskini. Tak więc w genach mężczyzn wpisana jest cecha widzenia na dużą odległość, ale w zakresie 45 stopni, a w genach kobiet doskonałe widzenie peryferyjne w zakresie 180 stopni, ale nie dalej niż jaskinia Diametralna różnica między mężczyzną i kobietą w aspekcie komunikacyjnym, ich funkcje mowy kształtowały się na przestrzeni wieków w wyniku różnych okoliczności. Samiec myśliwego musiał długo siedzieć w zasadzce, tropiąc i czyhając na swoją ofiarę. Przez długi czas nie można było się poruszać, a tym bardziej wydawać żadnych dźwięków. Kobieta pozostała w jaskini i musiała porozmawiać ze swoimi dziećmi i innymi kobietami. W związku z tym ośrodki mowy kobiet są lepiej rozwinięte niż u mężczyzn W okresie dojrzewania chłopcy, którzy byli rozmowni w dzieciństwie, milczą i odpowiadają na pytania monosylabami. Wręcz przeciwnie, dziewczyny zaczynają dużo mówić. Dzieje się tak na skutek zmian hormonalnych w organizmie, gdy pojawia się problem, ważne jest, aby kobieta zaczęła głośno mówić, podzielić się swoimi problemami z jak największą liczbą osób, a wtedy będzie jej znacznie łatwiej. Mężczyźni w takiej sytuacji zachowują się inaczej: on zagłębia się w siebie w poszukiwaniu rozwiązania problemu, jednocześnie unika wszelkich rozmów i pragnie, aby wszyscy zostawili go w spokoju. Problemu nie omawia się nawet z najlepszymi przyjaciółmi, bojąc się, że wyjdzie na słabego. I wreszcie, różne poziomy testosteronu we krwi mężczyzny i kobiety decydują o różnicy w popędzie seksualnym. Mężczyźni produkują więcej testosteronu niż kobiety. Mężczyzna jest gotowy na seks o każdej porze dnia i miejsca, gdy tylko w jego krwi pojawi się testosteron. Wyjaśnia to jego naturalna zdolność do kontynuowania rodzaju ludzkiego i pojawia się podświadomie od czasów starożytnych, kiedy nawet w najbardziej niebezpiecznym dla siebie momencie mógł zapłodnić kobietę tylko po to, aby pozostawić potomstwo. Jeśli w organizmie mężczyzny zgromadzi się ogromna ilość hormonu testosteronu, staje się on agresywny, więc po prostu musi pozbyć się jego nadmiaru. W związku z tym otrzymujemy dwie funkcje męskiego hormonu: reprodukcyjną i uwalniającą agresję. Dlatego też, jeśli mężczyzna przez dłuższy czas nie uprawia seksu, kłótnie i konflikty w rodzinie stają się coraz częstsze. Prowadzi to do zasadniczej różnicy między mężczyznami i kobietami w zakresie seksu. Dla mężczyzny miłość i seks to nie to samo, w przeciwieństwie do kobiety. Poprzez seks mężczyzna rozładowuje napięcie, dlatego nie należy karać męża, pozbawiając go intymności, w przeciwnym razie wyruszy na poszukiwanie innej kobiety. Kobieta natomiast nie wejdzie w intymną intymność z innym mężczyzną bez miłości. Dla niej „seks” i „uprawianie miłości” oznaczają to samo. Seks jest dla niej sprawą drugorzędną. Jeśli kobieta odchodzi do innego mężczyzny, to znaczy, że go kocha. Podsumujmy. Mimo tak wielu różnic między mężczyzną i kobietą, nie mogą bez siebie istnieć. A żeby budować długotrwałe i harmonijne relacje, trzeba zrozumieć szereg.