Panuje opinia, że ​​kobieta jest zawsze w poszukiwaniach twórczych: ma bałagan w głowie, gdy o coś prosi, trudno ją zrozumieć: jej myśli krążą jedna po drugiej. Dla mężczyzn wszystko jest inne: powiedział to, wyraźnie, zrozumiale, oszczędnie w słowach, ale rzeczywiście, sposób myślenia mężczyzn i kobiet jest inny i należy to brać pod uwagę w bliskich związkach mózg w postrzeganiu i analizowaniu informacji jest jak plątanina drutów: wyobraź sobie, że przed tobą splatają się kawałki drutu o różnych kolorach, różnej grubości, jest też drut kolczasty. Końcówki wystają w różnych kierunkach i wyglądają jak wtyczki wkładane do gniazdek. Kobieta trawi wszelkie informacje przez pryzmat emocji, które formuje w tej plątaninie wielobarwnych drutów. Kobieta ma tendencję do angażowania się emocjonalnie w kilka sytuacji na raz: rozmawia przez telefon z przyjaciółką, gotuje barszcz, sprawdza dziecku pracę domową, prasuje pranie lub kota (to zależy) – wszystko to w tym samym czasie i na haju. stopnia (mówię o emocjach). Kobieta ulega złudzeniu, że musi rozmawiać z mężczyzną półtonami i półgłosami: „mąż musi być przygotowany”. To duży błąd: mężczyźni w większości nie rozumieją wybryków tych kobiet z prostego powodu: mężczyzna myśli inaczej. Inaczej postrzega informacje. System percepcji człowieka jest podobny do stojaka, na którym stoją pudełka. Każde pudełko to coś, co mężczyzna robi w tym momencie. Mężczyzna jest całkowicie zanurzony w procesie, nie rozpraszając go żadnymi czynnikami zewnętrznymi. Jeśli człowiek jest zajęty robieniem czegoś, to nie widzi ani nie słyszy niczego innego. Nie tylko mówi się, że najlepszym kucharzem, dentystą, krawcem, ginekologiem… jest mężczyzna. Kiedy człowiek siedzi przy komputerze, to jest w pudełku i wyciągnięcie go z tego miejsca nie jest łatwym zadaniem. Człowiek z wędką to kolejne pudło, człowiek z pilotem do telewizora to też pudło: jego oczy są tępe, uszy pełne bananów, wystarczy spróbować wkroczyć do tego pudełka (siuk). Aby „wyciągnąć człowieka z pudełka”, często trzeba się postarać. Zdarza się, że nie wystarczy zawołać człowieka po imieniu – może on być w tym momencie w swoim boksie – trzeba go dotknąć i zwrócić na siebie uwagę i trzeba to zrobić kilka razy, bardzo wyraźnie rozumiejąc, że teraz jesteś nastawione na to, aby mężczyzna chciał zamienić pudełko na to, w którym się znajduje, na to, które oferujesz. Zdarza się, że kobieta wyjmuje wyprane pranie z pralki, wkłada je do miski w celu powieszenia prania na balkonie. Stawia tę samą umywalkę przed mężczyzną, który siedzi z pilotem do telewizora i wpatruje się w niego tępo. Ta biedna umywalka z praniem może stać przed mężczyzną bardzo długo, nawet jeśli kobieta poprosiła męża, aby wywiesił pranie. Zapytała, ale był w pudełku. Najpierw upewnij się, że mężczyzna usłyszał, o co prosisz. A teraz najważniejsze: prośba musi być konkretna i bezpośrednia - żadnych wskazówek i złudzeń, które sam odgadnie. Nie zgadnie, dopóki go nie zapytasz lub nie nauczysz, jak postąpić właściwie (z twojego punktu widzenia) w danej sytuacji. Pewnie chodzisz do dużych centrów handlowych i widzisz, że na korytarzach i korytarzach siedzą głównie mężczyźni i oni wygląda na bliski śpiączki – cóż, prawie siniczy. Kiedy kobieta mówi: „Chodźmy coś kupić”, mężczyzna popada w tężec – nie rozumie, o czym mówi. Jeśli powiesz, że pójdziemy do tego sklepu, w trzecim rzędzie po prawej stronie wiszą turkusowe koszulki i mają nawet twój rozmiar 46, koszt koszulki to 1500 rubli, sprzedawca nazywa się Katya. Wtedy ze śpiączki wychodzi mózg mężczyzny: ma konkrety, jest cel i to jest dla mężczyzny najważniejsze. Ważne, żeby kobiety nauczyły się tego, gdy zapytają: „Co mam ci dać na urodziny? ” musisz odpowiedzieć konkretnie - to jest to. Masz wtedy dużą szansę na zdobycie tego, czego chcesz. Ale co z romansem? A co z niespodziankami, niespodziankami? Tak, kobiecie zawsze tego brakuje. Jeśli Twój mężczyzna jest wynalazcą i.