W tym artykule zrozumiemy, jak możemy przewidzieć powodzenie ustanowienia nowego nawyku, korzystając z modelu (Modelu Zachowania) stworzonego przez B.J. Fogga (Brian Jeffrey Fogg), założyciela Stanford Behavioral Design Laboratory. Szczególna wartość tego modelu polega na tym, że pomaga zaprojektować nasz nowy nawyk tak, abyśmy najprawdopodobniej przestrzegali go regularnie i regularnie, czyli niezawodnie. Przecież nawyki stają się tym mocniej zakorzenione w naszym życiu, im konsekwentnie je praktykujemy. BJ przedstawił model zachowania w formie wykresu (sam go narysowałem, jeśli czegoś nie zrozumiem, daj znać -). Rozszyfruję) Wzór na wykonaną akcję (odtworzenie nawyku) wygląda następująco: Akcja = Motywacja + Zdolność + WskazówkaMotywacja - jak bardzo chcemy wykonać tę lub inną czynność (nawyk) Zdolność - jak łatwo lub trudno to zrobić jest dla nas wykonanie tej czy innej czynności Wskazówka - coś, co przypomni nam, że musimy wykonać jakąś czynność (czy to bodziec ze środowiska zewnętrznego, czy jakiś rytuał) Nawyk wybrany do kształtowania powinien znajdować się na szczycie linii działania Powiedzmy, że chcę uporządkować swoje ciało i napompować mięśnie piersiowe. I postanawiam codziennie robić pompki - 3 serie po 20 powtórzeń. Moim zadaniem jest ocenić swoją motywację i możliwości i zaznaczyć punkt na wykresie. Nie, pomysł nie jest najlepszy - brakuje mi zarówno motywacji, jak i możliwości. Oznacza to, że musimy albo zwiększyć motywację, albo uprościć działanie. Wybierzemy drugą opcję, ponieważ motywacja jest rzeczą niezwykle niestabilną (omówimy to szczegółowo w następnym artykule). Mogę uprościć działanie, zmniejszając liczbę podejść i/lub powtórzeń. W tym miejscu ponownie zachęcam Cię, abyś pamiętał, od czego zależy sukces jeśli mówimy o wyrobieniu nowego nawyku? Bo jak często praktykujemy ten nawyk! W związku z tym im prostsza czynność, tym większe prawdopodobieństwo utrwalenia nawyku. A teraz moim celem jest wykonywanie 1 pompki codziennie po umyciu zębów. Jest to na tyle proste, że mogę zrobić jedną pompkę, nawet jeśli bardzo mi się nie chce. A jeśli chcę zrobić więcej powtórzeń, mogę zrobić więcej Ostatecznie mój harmonogram wygląda tak: Jedyne, co muszę zrobić, to pamiętać o robieniu pompek. Do tego potrzebujemy podpowiedzi. Na przykład zwykły papier samoprzylepny lub inny bodziec w środowisku zewnętrznym, który przypomni Ci o wykonaniu jakiejś czynności. Ale tym „bodźcem” może być także wcześniejsze zachowanie (mycie zębów). Drugi rodzaj podpowiedzi jest jeszcze bardziej niezawodny. Ale o tym porozmawiamy również w jednym z kolejnych artykułów. W rezultacie, korzystając z tego wykresu, możemy oszacować prawdopodobieństwo powstania jednego lub drugiego pożądanego zachowania i zbudować strategię zmiany w sposób bardziej pragmatyczny Modele zachowań w książce B.J. Fogga „Nanohabits. Małe kroki, które doprowadzą do dużych zmian".