Podszedłem do dziewczyny, nazwijmy ją Katerina, i złożyłem następującą prośbę o układ: „Chcę poznać mężczyznę, aby bez lęku zbudować długi, stabilny, pełen zaufania i wartościowy związek. Nie naiwnością, ale zaufaniem. Nie trać spokoju, ale jednocześnie bądź wolny. Kochać i być kochaną.”***Na początkowym obrazie aranżacji Katerina patrzy na swoich rodziców.Dodatkowe informacje: „Żyłam w środowisku, w którym nie było miłości, wzajemnego zrozumienia, ciszy przez sześć miesięcy, różnych pokoi, Wyszłam z domu tylko po to, żeby wejść w ten lodowaty nastrój, zimno już nie wróci.” Hipoteza robocza: Rodzice uznali ten obraz rodziny za coś niebezpiecznego. Rodzina jest niebezpiecznie zimna i zła. Dlatego, gdy Katerina myśli o stworzeniu związku, jakaś jej część mówi jej z przyjaźni: „Dokąd idziesz, jest zimno i źle. Dobra rzecz nie będzie nazywana małżeństwem.” Dlatego rozwiązaniem, które zaproponowano Katerinie, było przedstawienie jej rodzicom obrazu takiego związku. Okazało się, że była to nadmuchiwana piłka, czarna i zakurzona. W jakim wieku ja, jako dziecko Katerina, odebrałam swoje pierwsze negatywne doświadczenia związane z rodziną jako negatywne? Mając około 5 lat Katerina podeszła do surogatki pięcioletniej dziewczynki i powiedziała: „Jesteś moją dziecinną częścią. Przyszedłem ci pomóc. Obraz, jaki masz na temat swojej rodziny, jest negatywny. Obraz relacji mężczyzny i kobiety jest negatywny. Rodzice nie robią tego ze względu na krzywdę. Nie mogli tego zrobić inaczej. I wierzyłeś, że to jedyny sposób, w jaki to możliwe. Ale w rzeczywistości wszystko może być inne. Jesteś właścicielem swojego związku i całego swojego życia. Jak uczynicie, tak będzie.” Do rodziców: „Drodzy rodzice, pozostawiam wasz obraz rodziny i relacji mężczyzny i kobiety z szacunkiem dla waszego doświadczenia. To jest twoje. Masz do tego prawo. I mam prawo do tego, co moje.” Wzmocnienie cielesno-figuratywne – oczyść dziewczynę z brudnych resztek starego obrazu rodziny. Dziewczyna złożyła ręce w eleganckim geście, dłońmi równolegle do podłogi, do dziewczyny: „Jesteś teraz mądra, czysta, piękna, obiecuję ci, że będziesz szanować doświadczenie swoich rodziców, a nie osądzać i budować. rodzinę i relacje takie, jakie lubimy. Nie będziemy kopiować naszych rodziców. Wtedy Katerina zintegrowała się z nowym wizerunkiem swojego dziecka. Rezultat: Na początku chciało mi się płakać. A teraz jest strasznie. Strach w żołądku.***Wstawiają dodatkową figurę - przyczynę strachu. Znowu zwróciła się do matki. Na drugim zdjęciu układ ponownie obejmował tatę, mamę i małą Katerinę. Mama ma w ramionach straszliwą złość. Chcę cię zabić.Dodatkowe informacje: Mama i tata są rozwiedzeni.Uwaga: Bardzo ciekawa rozkładówka. Zamiast patrzeć na cel i zmierzać w jego kierunku, Twoja postać patrzy na swoich rodziców. Główny nacisk położony jest na nich. I można w tym utknąć. Rozpraszanie uwagi przez rodziców w ten sposób jest jak rezygnacja z wyścigu. I trzeba dążyć do swoich celów. I to tylko Twój wybór. Możesz w zasadzie spędzić przynajmniej całe 100 lat swojego życia, zwracając swoją uwagę na swoich rodziców i mówiąc: „Rodzice, jestem na was zły, nie daliście mi wystarczająco dużo”. bez żadnego „seplenia” powiedz tak: „Rodzice, kochanie. Jestem piękna, mądra, wszystko jest ze mną. Pójdę na żywo. Nie będę Cię o nic prosić ani błagać. To, co mi dałeś, wystarczy mi do życia. Nie mam do ciebie żadnych skarg. Nie będę już niczego od ciebie oczekiwać, wyjdę na żywo i zrobię dobrze. Wynik: Jest łatwiej, ale nadal nie jest radośnie. Wciąż coś tam jest. Nie czuję brzucha. Czuję swoje ramiona. Coś leży na ramionach.***Rozpakuj kolejną warstwę. Na obrazie aranżacji widać ślad z poprzedniego życia. Najprawdopodobniej mężczyzna zginął podczas ataku. Otoczyli i dźgnęli nożem. Ponieważ pamięta się o tym przez pustkę w żołądku, być może przyczyną śmierci były ciosy sztyletami w brzuch. Dokładnie tak jak było z Cezarem: „A ty jesteś Brutus!” Odpowiedz: „Jeśli w poprzednim życiu mężczyźni zadźgali mnie na śmierć, to czy w tym życiu jako kobieta mogę ufać mężczyznom? Mężczyźni, dźgnęliście mnie w poprzednim życiu, więc przepraszam w tym. Dopóki nie obdarzysz mnie zaufaniem, nie będzie żadnego związku.” Zwrot permisywny: „Moja droga część. Jesteś mój!