FORMY KRYTYKI Jeśli w pracy często spotykasz się z krytyką, to nietrudno przypomnieć sobie przypadek, gdy krytyka kierowana pod Twoim adresem boleśnie raniła Twoje serce i budziła w Tobie niechęć (jeśli nie nienawiść!). ) krytyk. Dlatego uciekając się do krytyki, staraj się stale zadawać pytania: jak czuje się mój przeciwnik, jak odbiera moje uwagi, jaki jest jego stan fizyczny i moralny? Na podstawie odpowiedzi na te pytania zbuduj rozmowę. To najpewniejszy sposób na skuteczną krytykę. Bądź elastyczny i w razie potrzeby stosuj różne rodzaje krytycznej oceny. Doświadczenie pokazuje, że następujące formy krytyki są najskuteczniejsze: Krytyka – pochwała: • Praca została wykonana dobrze, ale nie na tę okazję. • Nieźle, ale jesteś. stać na więcej. • Wszystko było dobrze, ale nie do końca na czas. • Wiadomo, że wysiłek był, ale niestety nie wystarczający. • No, już jest całkiem nieźle, zostało jeszcze trochę do zrobienia . • Jest już lepiej, ale trzeba jeszcze popracować. • W zasadzie wszystko się zgadza, jednak kilka błędów trzeba będzie wyeliminować. Obojętna krytyka: • W naszym zespole są jeszcze osoby, które nie radzą sobie ze swoimi obowiązkami. Ale nie będziemy ich nazywać po imieniu. • Trzeba przyznać, że nie wszyscy rozumieli wagę tej kwestii. • Niektórzy studenci nadal nie zapłacili bibliotece. Mam nadzieję, że o tym wiedzą. • Są wśród nas tacy, którzy nie przestrzegają codziennej rutyny. • Wstyd dla tych, którzy nie odważyli się do tego przyznać. Krytyka – zaniepokojenie: • Jestem bardzo zaniepokojony obecnym stanem rzeczy Niepokoi mnie Twoje nieuczciwe podejście do pracy. • Obawiamy się, że nie przygotowałeś raportu. • Obawiam się, że nie próbujesz przeanalizować swoich działań. • Nie wiem, czy mogę Ci zaufać w tej sprawie następnym razem • Bardzo się martwię, że ostatnio dzieje się z Tobą coś złego. Krytyka – empatia: • Rozumiem Cię doskonale, próbuję wczuć się w Twoje stanowisko, ale Ty też wdajesz się w moje. Przecież robota nie została wykonana. • Rozumiem, jakie to dla Ciebie trudne, ale to tylko Twoja wina. • Doskonale Cię rozumiem, ale musimy poprawić tę sytuację. • Twoje stanowisko jest mi bliskie, ale pomyśl o swoich podwładnych – jak to jest dla nich teraz? Krytyka – żal: • Bardzo mi przykro, ale muszę zauważyć, że praca nie została wykonana dobrze. • Szkoda, ale nie podołałeś zadaniu. • Przykro mi, ale popełniłeś błąd. • Aby przykro mi, nie sprostał Pan naszym oczekiwaniom. • Przykro mi, ale mogłeś zrobić to lepiej. • Niestety nie spodziewaliśmy się po Tobie takiej decyzji. • Naprawdę mi przykro, że mnie nie wysłuchałeś • Niestety, to nie jest to, czego potrzebujemy. • Bardzo mi przykro, że nie miałeś czasu na dokończenie pracy. Krytyka – niespodzianka: • Jak?! Nie udało Ci się wykonać tego zadania?! Nie spodziewałem się tego.. • Jestem zszokowany: popełniłeś zbyt wiele błędów. • Nie spodziewałem się po tobie takiego wyniku. • Szczerze mówiąc, dziwię się, że raport nie jest jeszcze gotowy. po prostu jestem załamany twoim brakiem występu • Nie spodziewałem się, że nie uda ci się skopiować rysunku. • Co, nie widzisz tu żadnych niedociągnięć? • Jak, podoba ci się. ? • Dzisiaj mnie zaskoczyłeś. Kto by pomyślał, że znajdziesz się wśród sprawców naruszenia? • Czy naprawdę nie zrozumiałeś swojego błędu? Krytyka – łagodzenie: • Prawdopodobnie nie tylko Ty jesteś winien temu, co się stało... • To zadanie prawdopodobnie zostało wyjaśnione. źle... • Nie obwiniaj tylko siebie za to, co się stało. • To po prostu kolejny błąd w pracy. • Spóźniłeś się, ale wiem, że to nie twoja wina. • Nigdy w swoim życiu nie spotkałeś się z takim przypadkiem, więc to nie jest Twoja wina. • Prawdopodobnie powierzając Ci to zadanie, nie przeliczyliśmy wszystkiego. Krytyka – ostrzeżenie: • Jeśli nadal będziesz popełniać błędy, to obwiniaj siebie. • Ostrzegam, że w przyszłości będzie inaczej rozmowy z tobą. • Radzę ci wyciągnąć własne wnioski z tego, co się wydarzyło. • Jeśli popełnisz kolejny błąd, zostaniesz ukarany. • To było moje ostatnie ostrzeżenie. Krytyka jest wymagana: • Przykro mi, ale to zrobisz muszę powtórzyć pracę. • To.