Niestabilna samoocena idzie w parze z problemami życiowymi. I tutaj nie da się powiedzieć, co było najważniejsze. Na początku osoba zaczęła mieć problemy, co doprowadziło do tego, że zaczął się zataczać. Lub na początku dana osoba zrujnowała poczucie własnej wartości, co doprowadziło do problemów życiowych. Niemniej jednak sama niestabilna samoocena powoduje ogromny dyskomfort w życiu. Poczucie własnej wartości odzwierciedla twoją nerwicę. Problemy z samooceną wskazują, że cierpisz na nerwicę. A jak to wygląda? „Kocham siebie, ale jest jedno…”. Twoja miłość do siebie jest warunkowa. Czujesz się dobrze, kiedy spełniasz swoje wymagania, ale gdy przekraczasz... „Kiedy robię wszystko dobrze i nie popełniam błędów, jest mi dobrze, kocham siebie, ale jeśli popełniam błędy, to...” jestem zły i nie kocham siebie. Muszę zawsze mieć rację, inaczej nie będę siebie kochać.” I co w rezultacie otrzymamy? Jesteś w ciągłym napięciu, bo jeśli popełnisz błąd, wyjdziesz poza to, co dopuszczalne, przestaniesz spełniać swoje wymagania – cała twoja miłość własna znika. Stabilność wymaga bezwarunkowej miłości własnej. Nieważne, jaki jestem, piękny/brzydki, dobry/zły, bogaty/biedny, mądry/głupi, popełniający błędy, kimkolwiek, wciąż kocham siebie. Nie ma znaczenia, czy popełniam błędy, czy robię wszystko dobrze - mogę być akceptowany i kochany. Nie ma znaczenia jaki mam status, jestem dyrektorem firmy czy zwykłym menadżerem, i tak kocham siebie. Nie ma znaczenia, ile kosztują moje ubrania, tysiąc czy sto tysięcy rubli, nadal cenię siebie i szanuję. Kiedy poczucie własnej wartości jest niestabilne, osoba koncentruje się na rzeczach zewnętrznych. Wyobraźmy sobie osobę, dla której rozwój – zawodowy, osobisty, duchowy itp. – będzie ważnym aspektem życia. I wyobraźmy sobie, że w tych aspektach pojawiają się trudności. Brak możliwości rozwoju, awansu, jakaś stagnacja. Albo jeszcze lepiej, osoba zwraca uwagę na ludzi, którzy odnieśli sukces w tej dziedzinie, są lepsi od niego. Zobaczmy, jak zareagują ludzie o różnej samoocenie. Osoba o niestabilnej samoocenie poniesie tutaj porażkę, ponieważ jej pozytywne nastawienie zależało od czynników zewnętrznych. „Jeśli nie uda mi się rozwinąć, to jestem zły/głupi/bezwartościowy/przegrany/poddaję się”. Osoba o stabilnej samoocenie spojrzy na tę sytuację zupełnie inaczej: „Tak, teraz mam trudności profesjonaly rozwój. Jest to dla mnie ważne, ale rozumiem też, że nie wszystko w tym życiu zależy ode mnie i na mój rozwój składa się wiele czynników. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby osiągnąć to, czego chcę, ale zdaję sobie również sprawę, że może mi się to nie udać. Nawet jeśli mi się nie uda, nie oznacza to wcale, że jestem jakąś złą osobą, głupią, nieudacznikiem. Tak, są trudności, ale nie czynią mnie złym. Potrafię kochać, doceniać i szanować siebie po prostu za to, że jestem sobą. Każda osoba jest cenna tylko dlatego, że istnieje”. Miałem już artykuł o tym, jak pracować nad poczuciem własnej wartości. I tak, nie chodzi tu tylko o zmianę nastawienia do siebie. Poczucie własnej wartości składa się z postrzegania siebie i konkretnych działań, możesz o tym przeczytać tutaj – https://www.b17.ru/article/393244/