Prawdopodobnie napisano tysiące artykułów na temat ataków paniki i towarzyszących im objawów. Warto jednak jeszcze raz zwrócić uwagę na pewne kwestie. Atak paniki to niewytłumaczalny, bolesny dla pacjenta atak silnego niepokoju, któremu towarzyszy bezprzyczynowy strach, połączony z różnymi objawami wegetatywnymi (somatycznymi). (Wikipedia) Jak wynika z definicji, podczas ataku paniki człowiek odczuwa intensywny strach, strach dochodzący do lęku przed śmiercią. I to nie tylko się zdarza. W sercu pojawia się ból i wydaje się, że serce zaraz się zatrzyma. Chcesz oddychać, ale nie możesz normalnie oddychać, ból się nasila. Pojawia się panika, panika, strach. Nie opisuję wszystkich objawów; pełniejszą listę można znaleźć w różnych źródłach. Atak paniki charakteryzuje się atakiem strachu, paniki lub niepokoju i/lub uczuciem wewnętrznego napięcia w połączeniu z czterema lub większą liczbą objawów z listy objawów związanych z paniką: kołatanie serca, szybkie tętno, dreszcze, uczucie wewnętrzne drżenie; uczucie duszności, duszności; uduszenie lub trudności w oddychaniu; ból lub dyskomfort w lewej części klatki piersiowej; nudności; zawroty głowy, niepewność, zawroty głowy lub oszołomienie; szaleństwo lub zrobienie czegoś niekontrolowanego; strach przed śmiercią; uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezje) w kończynach; bezsenność; splątanie myśli (zmniejszenie swobodnego myślenia); ruchy, częste oddawanie moczu, uczucie guza w gardle, zaburzenia chodu, zaburzenia wzroku lub słuchu, skurcze rąk lub nóg, zaburzenia motoryczne, wysokie ciśnienie krwi. (Wikipedia) Wiele osób doświadczyło w swoim życiu objawów przypominających atak paniki. Nie oznacza to jednak, że u danej osoby rozwinęło się zaburzenie paniki, tj. okresowe ataki. W różnych przypadkach może wystąpić pojedynczy lub kilka ataków z objawami ataku paniki. Jest to albo jakieś ostre przeżycie emocjonalne, albo konsekwencja długotrwałego stresującego stanu, albo oznaki jakiejś choroby. Tak czy inaczej, w każdym razie najpierw musisz przejść dobre badanie przez lekarzy. Kiedy, zgodnie z wnioskami lekarzy, nie wykryto żadnych chorób, możemy już mówić o ataku paniki lub zespole paniki. Z własnego doświadczenia wiem, że czasami coś, czym nim nie jest, nazywa się atakiem paniki. W Internecie jest mnóstwo informacji. Niektórzy ludzie zaczynają przymierzać objawy PA i stwierdzają, że są one zgodne z ich objawami. Początkowym objawem ostrego zaburzenia emocjonalnego podczas tragedii, śmierci bliskiej osoby, otrzymania nagłej nieprzyjemnej wiadomości lub innych wydarzeń nie jest jeszcze zaburzenie paniki. Ale osoba już zaczyna przypisywać sobie to zaburzenie, słuchać siebie, a tym samym może powodować i nasilać powtarzające się objawy ataków paniki. Zaczyna zamykać poznawczy pierścień strachu, po którym biegnie jego wyobraźnia i powoduje objawy cielesne (szybkie bicie serca, brak powietrza i inne). Czasami objawy ataków paniki mogą pojawić się w wyniku długotrwałego stresu, gdy organizm zawodzi po prostu ze zmęczenia. Lub odwrotnie, organizm przyzwyczaja się do ciągłego stresu, staje się normą. A kiedy dana osoba wraca do normalnego życia i odzyskuje siły, ciało postrzega to jako naruszenie normy. A wtedy mogą również wystąpić objawy ataków paniki. Dlaczego rozmyślam nad tymi pytaniami? Bo w zależności od postawionej diagnozy i metod terapii, pomocy psychologicznej w przypadku traumy emocjonalnej lub wyjścia ze stresu.