Dzień dobry. Zwracam uwagę na dalszy ciąg zapisków młodego terapeuty egzystencjalnego. W tym programie porozmawiamy o urazie, która oczywiście należy do najbardziej nieprzyjemnych i trudnych doświadczeń. Spróbujmy zrozumieć, jak to uczucie wpływa na nas i nasze życie. Na początek warto powiedzieć, że uraza jest uczuciem złożonym. Miesza w sobie złość na sprawcę, strach przed utratą związku i użalanie się nad sobą. Niechęć z pewnością wiąże się z kimś lub czymś dla nas ważnym. Często obrażamy się na bliskich, bo wobec nich mamy największe oczekiwania, a to oni mają duże szanse na to, że nie spełnią naszych aspiracji. Na przykład, jeśli Twój szef zapomni o Twoich urodzinach, możesz tego nie zauważyć. Nawet nie spodziewasz się, że twój szef będzie o tym pamiętał. Ale jeśli Twój bliski to zrobi, może to urazić, ponieważ oczekujesz, że zajmiesz ważne miejsce w jego świecie. Ale zdarza się również, że uraza pojawia się w sytuacji, gdy nasze wartości lub ideały zostają zranione. W tym przypadku sprawcą może być zupełnie obcy człowiek. Na przykład uwaga kolegi, że przybrałeś na wadze, może poważnie zaboleć, jeśli moją wartością jest chęć dobrego wyglądu. Albo komentarz w kolejce na temat bezczelności może zaboleć, jeśli mój obraz siebie jest taki, że uważam się za uprzejmego. Widzimy tu związek pomiędzy urazą a światopoglądem i poczuciem własnej wartości. Należy przy tym zauważyć, że im są oni bardziej bezbronni i niepewni, tym większe prawdopodobieństwo, że czyjaś nieostrożna reakcja wzbudzi w nas wątpliwości, a tym samym nas obrazi. Okazuje się, że resentyment jest swego rodzaju mechanizmem samozachowawczym, wyznacznikiem pozwalającym doprecyzować znaczenie relacji czy wartości osobistych. Warto zastanowić się, jak i gdzie resentyment kryje się w naszym ciele. Często mówi się, że urażeni mają tak „kwaśną” minę, jakby zjedli całą cytrynę. Wyraz twarzy jest pierwszym wskaźnikiem, na podstawie którego można śledzić emocje. Czasami mówią też: „Kiedy poczuję się urażony, mam ochotę zwinąć się w kłębek”. Uraza może w rzeczywistości utrwalić się w napięciu mięśni, najczęściej w okolicy kołnierza. Czasami urazę porównuje się do kamienia na sercu. To uczucie, jak każda silna emocja, może powodować wahania ciśnienia krwi i osłabiać układ sercowo-naczyniowy. Jeśli mówimy o tym, jak resentyment objawia się na poziomie psychologicznym, mechanizm jego występowania można opisać następująco: budowanie pewnych oczekiwań (lub określonego obrazu siebie), napotkanie faktu, że oczekiwania odbiegają od rzeczywistości, złożona reakcja emocjonalna. Jaka jest trudność? W wszechstronności. Ważne jest, aby zrozumieć, że uraza jest potężnym doświadczeniem, które zawiera, ale także wymaga dużo energii. Naturalną reakcją w sytuacji, gdy nie osiągamy tego, czego chcemy, jest złość i agresja. W sytuacji urazy nie ma jak wyrazić tej złości i bólu, bo miesza się to ze strachem przed utratą związku (jak na niego teraz nakrzyczę to odejdzie), wstydem czy poczuciem winy (a może mają rację) że mi to zrobili), zlituj się nad sobą. Następuje zatem zerwanie kontaktu, wycofanie się we własne doświadczenia. Początkową burzę uczuć zastępuje pustka i apatia. Do nieprzyjemnych konsekwencji można zaliczyć niemożność skupienia się na ważnych lub bieżących sprawach oraz rosnącą nieufność do ludzi i świata. Jak sobie radzić z doświadczeniem urazy? Przede wszystkim szukaj wsparcia w sobie. W końcu, jeśli mam jasny i uformowany światopogląd, odpowiednią stabilną samoocenę, jest mało prawdopodobne, aby jakikolwiek czynnik zewnętrzny mógł mnie poważnie skrzywdzić. Mam swoje zdanie i pozwalam innym mieć swoje. Jestem pewna swoich wyborów i jestem gotowa zaakceptować wybory innych. Potrafię budować bliskie relacje, unikając zależności i sztywnych oczekiwań wobec partnera. Po drugie, powinieneś zwrócić uwagę na swoje doświadczenia i znaleźć sposób na ich wyrażenie. Czy jesteś zły? Jesteś smutny? Znajdź na to czas i miejsce, zamiast spieszyć się z przyzwyczajenia i odkładać to na półkę. Idealna opcja,.