Od autora: Prawie na każdym spotkaniu z klientami analizujemy przyczyny braku pewności siebie i niepewnych zachowań, czyli niskiej samooceny. Pewność siebie jako cecha nie jest bynajmniej czymś nieosiągalnym. I nie tylko jakość wyselekcjonowanych, elitarnych jednostek. A zwłaszcza nie dziedzictwo „ogólnej” selekcji. Pewność siebie, pewne zachowanie, to umiejętność, którą może i powinien rozwijać każdy człowiek w społeczeństwie. W tym artykule proponuję rozważyć mechanizmy powstawania niepewności, czy istnieją wrogowie pewnego zachowania i jakie są główne kryteria. pewna siebie osobowość w psychologii. Celem naszego życia jest stać się szczęśliwym. Dalajlama XIVPsycholodzy na całym świecie od dawna twierdzą, że każde ludzkie zachowanie jest dla niego pożyteczne, jeśli... jest to odpowiednie do sytuacji. Stan pewnej niepewności lub zamętu jest również całkowicie odpowiedni dla jednostki i nie należy się obawiać takiego stanu tymczasowego ani go odrzucać. Krótkoterminowa, a nie długotrwała niepewność jest naturalnym procesem psychicznym jednostki. Przyczyną niepewności i niepewności zachowanie. Kiedy dana osoba ma inny „problem” lub trudność, czyli w określonej sytuacji doświadcza przejściowego stanu niepewności, być może lekkiego niepokoju, wówczas jest to naturalny stan psychiki, może pojawić się naturalna, sytuacyjna, krótkotrwała niepewność w człowieku, gdy znajdzie się w nieznanym miejscu lub gdy otrzyma nowe zadanie, którego nigdy nie wykonał. Ponieważ wszystko, co nigdy nie istniało w poprzednim doświadczeniu danej osoby, może powodować naturalną niepewność, a wtedy taki stan jest uważany za normalny i w takich okolicznościach normalne jest doświadczanie krótkotrwałej niepewności I tylko w przypadku, gdy niepewność sytuacyjna przeradza się w osobistą niepewność, czyli osoba znajdująca się pod wpływem „problematycznej” sytuacji, zaczyna odczuwać stres, który z kolei objawia się coraz większą niepewnością i niepokojem, osoba zaczyna unikać działań i wtedy możemy mówić o niepewność i niepewne zachowanie osoby. W tym przypadku niepewne zachowanie staje się przyczyną nadmiernego niepokoju, niepokoju, drażliwości, narastającej depresji, zmiany wzorców zachowań, powodując szkody w całym przyszłym życiu człowieka. Naukowcy z Uniwersytetu w Oklahomie po przeprowadzeniu eksperymentów odkryli niezwykłą cechę - hormon stresu, kortyzol, zmienia płeć ryb. A wszystkie te zmiany wywołane długotrwałym stresem w ciągu zaledwie trzech do czterech tygodni zmieniają płeć ryb. Nadmierne stężenie hormonu stresu, kortyzolu, wydłuża piąty i szósty promień tylnej płetwy, tworząc męskie narządy rozrodcze – gonapodium. Również pod wpływem stresu komar zmienia swoje zachowanie. Pod wpływem stresu taki proces może czasami wywołać się u człowieka, ale jednocześnie zmienia się zachowanie i psychika poszczególnych kobiet to, co jest dla nich niewidoczne, zaczęły tracić swoje kobiece cechy i przekazywać coraz więcej męskich umiejętności behawioralnych, pod wpływem okoliczności życiowych. Tak, w rzeczywistości, gdy kobieta stanęła w obliczu trudności, z którymi wcześniej nie musiała sobie radzić jednocześnie poczuła całą swoją nieadekwatność i słabość, przestała wierzyć w siebie, tracąc naturalną pewność siebie. W tym stanie (zamieszanie lub beznadzieja) zaczęła popełniać wiele błędów i zaczęła przenosić wszystkie konsekwencje kłopotów tylko na swój rachunek. Co następnie doprowadziło do rozwoju silnego stresu. Zaczęła coraz częściej „walczyć” i „walczyć” jak mężczyzna, dlatego z czasem poziom jej hormonów zaczął się zmieniać (tak, że mogła sobie poradzić z?