Sam termin „medytacja” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego kontemplację. Ale medytacja w naszym rozumieniu nie odnosi się do myślenia. Są to raczej techniki hipnozy. Jest o tym wzmianka na moim blogu Medytacja odnosi się do praktycznych technik intensywnego myślenia, które pozwalają wniknąć w samą istotę przedmiotów poprzez kontemplację, wzmożoną koncentrację i skupienie. Inaczej mówiąc: powiedziano ci, co osiągniesz (hipnoza na jawie), i osiągasz to koncentrując się na tym, ponieważ. Hipnoza to stan koncentracji. Jest to stan świadomości, a nie nieświadome „zaciemnienie”. Medytacja jest najczęściej postrzegana jako technika samoregulacji, która może przybierać różne formy (w zależności od środowiska kulturowego i historycznego). Najwięcej informacji zostało zachowanych (i jest aktywnie wykorzystywanych) na temat następujących nauk medytacyjnych: Praktyki medytacyjne hinduizmu, tantryzmu i jogi. Stąd wywodzą się główne zajęcia: ćwiczenia medytacyjne z formą i bez, ze specjalnymi mantrami, na specjalnych obrazach, a także na doznaniach wewnętrznych. Medytacja buddyjska rozpoczęła się jako droga rozwoju duchowego. Ten rodzaj medytacji wykorzystuje koncentrację na zjawiskach i obrazach naturalnych. Na przykład deszcz, księżyc, słońce, góry, jeziora i tym podobne. Stosowana jest również koncentracja na wewnętrznym „ja” (w formie zredukowanej lub odwrotnie, przerośniętej). Praktyki taoizmu i buddyzmu Chan. Kontemplacja intuicyjnego dialogu z mentorem łączy się ze specjalnymi zajęciami wykorzystującymi poezję i ogólnym rozluźnieniem mięśni. Technika ma na celu rozwinięcie umiejętności wejścia w stan, w którym świadomość jest wolna od obcych myśli, które stanowią gwarancję wewnętrznego spokoju i pewności siebie. Techniki medytacji sufi wykonywane są przy pomocy specjalnego akompaniamentu muzycznego. Medytacje transcendentalne (TM) to zmodyfikowane medytacje mantryczne, przystosowane głównie do kultury zachodniej. Stosuje się koncentrację uwagi na poszczególnych mantrach, podczas której następuje wyłączenie myślenia lub jego terapeutyczne spowolnienie. TM-Sidhi, jako naturalna kontynuacja medytacji transcendentalnych, wyróżnia się bardziej dogłębnymi i skierowanymi do wewnątrz procesami i postawami. Wszystkie praktyki medytacyjne wykorzystują w różnym stopniu elementy słuchowe, wizualne, kinestetyczne i abstrakcyjne. Dla efektywności treningu medytacyjnego ważne jest korzystanie z cichego pokoju, zrelaksowane pozycje ciała, znalezienie obiektu koncentracji, a także uzyskanie biernego podejścia do procesu. Techniki medytacyjne można oczywiście wykorzystać do samodzielnego zwalczania niektórych niekorzystnych zjawisk psychicznych, jednak poważne zaburzenia i brak równowagi najlepiej eliminować przy pomocy wykwalifikowanego specjalisty.