Od autora: Magazyn "Cube art" 3/2007Otacza nas świat rzeczy... Otacza nas świat rzeczy. Czasami ich nie zauważamy. Zawierają odbicia ludzi, Przeszłą radość i smutek... Ach, stare śmiecie, bezcenne śmiecie, Wszystko w co jesteśmy bogaci w życiu... Czasem przypominają nam kim kiedyś byliśmy. Autor nieznany. Niedawno znajomi zaprosili mnie na imprezę oglądającą. Oglądaliśmy nowe mieszkanie po remoncie. Bardzo ładny! Parkiet, płytki, chrom, korkowa podłoga w sypialni, podwieszane sufity, stylowe meble... Wszystko jest modne, wszystko jest nowoczesne, wszystko pachnie drogimi sklepami i nic nie przypomina 20 lat, które właściciele spędzili w tych ścianach. Z jakiegoś powodu chciałam wrócić do domu. Jest świat moich rzeczy, z których część przechowuję od kilkudziesięciu lat, wcześniej byli to moi rodzice, a jeszcze wcześniej ich rodzice... Po co trzymamy stare rzeczy? Dlaczego starannie układamy na antresoli babcine obrusy i haftowane fioletowo serwetki? Czy postawimy je na świątecznym stole? Dlaczego – ktoś mógłby zapytać – raz w roku dokładnie pierzę pieluchy dla dzieci i odkładam je do szafy na 28 lat? Na zdjęciach wydaje się to jasne. Na pożółkłych kartkach znajdują się twarze tubylców, nieznanych i znanych miast, które mogą opowiedzieć o wielu wydarzeniach historycznych. Oto na wpół zniszczona fotografia: mój tata w chwili spokoju po bitwie; mama, bardzo mała, leży w wiklinowym koszyku; a to jest dagerotyp - na metalowej płycie młodzi pradziadek i prababcia. Jak powinno być na zdjęciu z tamtych lat - dziadek siedzi na krześle, a babcia, ma 15 lat, stoi obok z ręką na ramieniu... Dusza ludzka nie jest jasno zbudowana. Można zrezygnować z rozbitego, drogiego wazonu, ale dostać zawału od pęknięcia absurdalnego bibelotu odziedziczonego po prababci. Każdy dom ma swoje bezcenne pamiątki, mają swoją historię, własne życie, ogrzewają nas ciepłem naszych przodków. Stare rzeczy są dla nas wsparciem i ochroną. Otaczają nas cały czas, znamy ich i ufamy im. Dzieci przynoszą do szkoły zabawki, dorośli przynoszą do swoich biur drogie im drobiazgi. Człowiek otacza się rzeczami, które dają mu pewność siebie, siłę, energię i ochronę. Nie znam się na domach wielopokoleniowych, ale znam mnóstwo osób, które przechowują stare rzeczy. Wyrzuć to - nigdy! Czasami jednak zbierają kurz w szafie i nie da się ich dobrze wykorzystać. Ale w każdym człowieku kryje się artysta zdolny do tworzenia. I Ty możesz dać Starym Rzeczom nowe życie. Są obok nas i dlatego są pełnoprawnymi uczestnikami naszych czasów. Musisz znaleźć w domu specjalny kącik dla tych przedmiotów, w którym będą czuć się komfortowo i odpowiednio. Przedmiot zabytkowy należy odnowić, aby stał się bardziej zauważalny. Przykładowo masz ażurowy regał narożny (taki miała moja babcia, były na nim książki i moja fotografia, a także butelka „Pachnącego Lilaku”), włóż do niego buteleczki z perfumami, kompozycjami drobnych kwiatków czy suchych płatków na nim szklane okulary, po prostu nie przeciążaj przedmiotami, jest dobre samo w sobie. Pozwól mu stać w salonie lub sypialni. I jesteś szczęśliwy z ciepła swojej babci, a goście będą mile zaskoczeni. Możesz przeznaczyć osobną półkę na gliniany garnek; W mojej kuchni jest na przykład specjalne miejsce na zaprawę żeliwną i młynek ręczny, mają około 70 lat. Oczywiście nie odważę się podejmować projektów projektowych, ale jeśli położy się na to odpowiedni nacisk stara rzecz, będzie Ci wdzięczna i błyszczy nowymi kolorami. Rozejrzyj się, jakie bezcenne przedmioty znajdują się w Twoim domu, które z dumą możesz przekazać swoim dzieciom jako pamiątkę rodzinną? Żyjemy rzeczami, napełniamy je naszą uwagą i energią, a one stają się aktywnymi uczestnikami naszego życia, a czasami ratują nam życie. Przypomnijcie sobie z książek i filmów, a może z własnej historii, jak na przykład stara papierośnica przyjęła śmiertelną kulę. Albo wracając po zapomniany zegarek dziadka, mężczyzna uniknął represji. Znam historię starożytnego wisiorka przekazywanego z pokolenia na pokolenie. W oblężonym Leningradzie uratował od śmierci całą rodzinę. Skradziono karty chlebowe. Gospodyni niosła.