To wyuczona strategia zachowania, znana wielu osobom. Osoba zmuszona do życia w wiecznym braku czegoś będzie nadal patrzeć na swoje życie właśnie przez postawę, że jest niewystarczające i niemożliwe. Taka strategia życiowa prowadzi albo do cierpienia, albo do poczucia beznadziejności, albo do walki. Ale tak naprawdę zawsze jest tak samo. Co więcej, człowiek może podjąć wiele działań, aby w jakiś sposób zmienić sytuację, ale te działania nie przyniosą żadnego rezultatu. I nie mówię tu tylko o rzeczach materialnych czy pieniądzach, mówię ogólnie o niedoborze brak czegoś, gdy istnieje potrzeba, czy to pieniędzy, czy ciepła i intymności, nie jest zamknięty. Niezamknięta potrzeba może powodować ból i cierpienie. Możesz zignorować ten ból, udawać, że go nie ma (mechanizm obronny polegający na unikaniu lub wypieraniu). Ale jeśli gdzieś boli, to człowiek nieświadomie zrobi coś, żeby bolało mniej – witajcie wszystkie uzależnienia. Można trwać w beznadziei. Wiodę szare życie z myślą, że nic nigdy nie będzie dobre i nie jest mi to pisane. Można nawet rozkoszować się swoją wyjątkowością w swoim cierpieniu, poczuć się jak wielki męczennik – tutaj pozdrawiam wszystkie ofiary. Można bez końca zmagać się i szukać sposobów poradzenia sobie z sytuacją, być silnym i zły na życie, na ludzi. a czasem na siebie. Wykonuj dużo ruchów, ale cały trik polega na tym, że często te ruchy nie będą miały na celu zaspokojenie jakiejś potrzeby, a raczej to, jak sobie z nią poradzić. Pozdrawiam wszystkich, którzy wytrwają. Uważnie poczuj różnicę - możesz znaleźć sto sposobów na obejście się bez czegoś lub możesz znaleźć sposób, aby coś zdobyć. Są to radykalnie różne strategie zachowania. Pierwsza dotyczy niedoboru, a druga możliwości. Kiedy człowiek szuka sposobu, aby się bez czegoś obejść, wewnętrznie zgadza się, że tak się nie stanie. Zgadzam się, że nie będę mieć wystarczająco dużo pieniędzy i wymyślę, jak wyjść z tej sytuacji. Zgadzam się, że nie będę mieć związku, w którym będę się dobrze czuć i będę tolerować to, co mam w rzeczywistości ta ścieżka jest bardzo energochłonna; trzeba poświęcić dużo wysiłku i czasu, aby przynajmniej w jakiś sposób zrekompensować to, czego nie ma, ale jest inna ścieżka. Bezpośrednio zamknij swoją potrzebę. Dlaczego wielu wybiera trudną i krętą ścieżkę - to prosta nauka, w dzieciństwie, gdy dziecko czegoś nie otrzymało, nauczyło się dostosowywać do sytuacji i jakoś, często krzywo, rekompensowało to, co otrzymało. potrzebne. Nauczył się, że można się wydostać, czasami jest to dobra umiejętność, tacy ludzie mają naprawdę wysoki współczynnik przeżycia, ale kiedy człowiek dorośnie, może po prostu pójść i zabrać to, czego naprawdę potrzebuje. Gdzie skierowana jest twoja energia? Być cierpliwym lub szukać możliwości?