Od autora: Nie, nie bój się, nie zniknę.. Nawet jeśli mnie wypędzisz, dostanę się głęboko w twoją duszę A wtedy ty' pokochasz mnie... Napiszę do Ciebie jeszcze raz „Witam...”, obsypię Cię czystym słońcem... Przyszedłem na ten świat z Bajki, I wierz mi: kocham cuda.. .! Nie, nie bój się, nie zniknę, W cichej ciemności tych dni... Choć lata to gorzka Otchłań, Ale razem, uwierz mi, razem jest fajniej! boimy się złej pogody... Przejdziemy przez to całe cierpienie ze śmiechem... No cóż, lata skracają drogę. Wiesz, i tak ich nie odzyskamy. Nie, nie bój się, ja nie zniknie... Nawet jeśli mnie wypędzisz, dopasuję się głęboko do Twojej duszy I wtedy będziesz mnie kochał... ...A więc to jest dokładnie to, czego szukała Dziewczyna ze snu, której zawsze szukałam bo raz zaimprowizowany napisał do mnie. Całe swoje dorosłe życie, aż sama go znalazła... Wzięła to i przyszła ze snu, z młodości, ze snu... Wciąż pamiętam ten słoneczny i jasny sen w tęczowych kolorach: dziewczyna z dwoma złotymi „ ogonki”, jak Słoneczny Króliczek biegnie po łące, wzdłuż łąki, zbierając polne kwiaty w jasny i słoneczny Bukiet Życia...- :) Podbiega do mnie i do męża, przytula się, śmiejąc się radośnie ze słońca, jasnego dzień, szczęście jego bezchmurnego i pogodnego dzieciństwa, miłość mamy i taty... Pamiętam piękną i duchową twarz mojego męża, którego silne dłonie natychmiast chwyciły ten złoty cud i wirowały w szczęśliwym tańcu ojcowskiej miłości, pamiętam siebie i moje emocje szczęścia i czułości, radości dla nich obojga... To był tylko sen. Piękna i szczęśliwa, dawno temu, u zarania mojej młodości, a teraz... To wtedy, we śnie, ustaliłam program realizacji najjaśniejszego i najpiękniejszego marzenia: mieć córkę. .. Pełne odzwierciedlenie mnie pod względem duchowym i moralnym, moralnym, psychologicznym... A także wizualnie mąż... "Niech będzie taka jak on". – pomyślałam wtedy bez wahania przez sekundę, wiedząc, że Dziewczyna ze Snu będzie o wiele mądrzejsza od swojego ojca, a ja, bardziej utalentowana, bogatsza duszą, rozwinięta daleko przed rówieśnicami… I tak się złożyło, że wielu, wiele lat później... Przyszła wtedy, kiedy jeszcze nie wiedziałam o jej wyglądzie, nagle rzuciła się w życie, oświetlając mnie i mojego męża swoim nieuchwytnym i jasnym światłem słonecznego uśmiechu! Dziewczyna marzeń, tajemnicza dziewczyna... Po prostu nie da się jej w pełni zrozumieć, bo mówisz jej na przykład czterowiersze nowego wiersza, a ona już od razu skomponowała arcydzieło! Jeśli poprosicie mnie o napisanie artykułu na temat relacji męża i żony, za dzień lub dwa artykuł będzie gotowy!; Jeśli zaczniesz z nią rozmowę na temat psychologii, to ona już „rzuciła się” w psychologię, parapsychologię i ezoterykę w ogóle... Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych, których nie mogłaby osiągnąć, gdyby chciała, na zawsze zapamiętam jej słowa : „Moja krucha dłoń, moja pełna wdzięku dłoń z łatwością złamie ci żebra!” – tak jest podczas ćwiczeń walki wręcz; Nigdy nie zapomnę, jak ona i jej koledzy z klasy postanowili skoczyć z drugiego piętra w wysokie zaspy, mówiąc: „Nadal trochę strasznie jest skakać z piątego piętra…” – moje serce prawie zapadło się w loch duszy , i... kim ty jesteś, zrobię to, jeśli ona jest teraz daleko ode mnie?! Gra z chłopakami w piłkę nożną, staje z innymi twarzą do płotu i zaczyna strzelać „bramki”, trafiając lub nie trafiając poniżej pasa… Okrzyk: „O rany! Przegrałeś! Piłka w trawie..! ” - No i co jej zrobisz...?-:) ...Jedność dusz, myśli i serc jest niesamowita. Czasami wydaje się, że ona, nasza Natoczka, jest bezpośrednią kontynuacją nas samych, znając dokładnie nasze charaktery, temperamenty, nastroje, myśli i emocje, komunikując się z nią, zapominasz o wszystkim na świecie, bo kiedy się śmieje, wybucha iskierką i słoneczny śmiech, śmiech szczęścia - świat też staje się weselszy i milszy... Ja mam już wczesne siwe włosy na skroniach, tak jak mój mąż staje się coraz bielszy, a obok Słonecznego Króliczka zamieniasz się w młodą dziewczyna, której mąż od razu stał się przystojnym księciem z bajki, radośnie uśmiechniętym... Natasza niedługo skończy w tym roku 16 lat. Życie dało jej wiele lekcji: strat i rozczarowań, radości i zwycięstw w życiu, nie boi się iść do przodu, niezależnie od tego, co wydarzy się w jej życiu, zna cenę iJestem szczęśliwa i płonę... Jak niedawno napisała o nieodwzajemnionej miłości: Odchodzę! Zostawiam na stole notatnik w metalowej ramce... A w nim słowa, których po raz kolejny sobie nie powiedzieliśmy wychodzę... Nie gasząc świecy, którą zapaliliśmy, pamiętasz? Kiedy zamieniłeś się w rzeczywistość w Sen... - Jak wiele sobie nie powiedzieliśmy. Odchodzę... Nie wyrzucając kwiatów, róże tam stały, cicho więdnąc... I płakały, mając znów straciłem Sen... - „Ile sobie nie powiedzieliśmy...!” Odchodzę... Nie wyrzucając Pióra... Pamiętasz, że ty i ja pisaliśmy wiersze...? Było nam tak wygodnie i ciepło, Rozpaliliśmy jasny ogień w kominku... Odchodzę... By znów wrócić, Gdzie wszystko jest mi tak drogie i znajome... Duszo moja, piękna Istomo, Daj mi nadzieję, że Miłość żyje! 09.05.2012 Jej myślenie i sam poziom rozwoju wyszły daleko poza granicę: „...o 30-35 lat”, bo dzieci o fenomenalnych zdolnościach to właśnie te, które widzą przyszłość, teraźniejszość i przeszłość, dla nich nie ma granice na odległość, rozumie człowieka na odległość setek i tysięcy kilometrów, z łatwością potrafi postawić diagnozę, ułożyć psychologiczny portret Osoby, udzielić porad na poziomie wiedzy specjalisty z zakresu psychologii, potrafi pracować z karmą, w Astralu, przeprowadza psychodiagnostykę, usuwa negatywną akumulację energii, przepowiada przyszłość... Tutaj, jak pisze o Natoczce jej najlepsza szkolna Przyjaciel Młodzieży: „...Przechodzi teraz trudny okres, ale nie patrzy na to ona w jakikolwiek sposób przekracza wszelkie granice tego, co trudne, patrzy tylko do przodu, a nawet daje sobie do zrozumienia, że ​​w przyszłości czeka ją ten czas, ten los, który wynagrodzi ją za życiowe sukcesy, za walkę i pokonując przeszkody o różnym stopniu trudności, jestem pod wrażeniem jej umiejętności, zachwycam się nią w każdej sekundzie. Przecież takich ludzi, takich aniołów jest na ziemi bardzo niewielu. To tak, jakbyśmy otrzymali dar, jakby została zesłana z nieba, jakby została wybrana spośród najlepszych aniołów na świecie i wysłana, aby nam pomóc, aby dawała nam radość, szczęście i wiele więcej, aby wiąże się z dobrymi rzeczami. Nie wiedziałem nawet, że będę się z nią komunikować, kiedy właśnie przyjechała, zapytałem jej siostrę o Nataszę, była dla mnie najbardziej interesująca. Nawet staram się jej pomagać w życiu jak tylko mogę. Wiesz, wczoraj bardzo się ucieszyła, słysząc twój głos, cechy, które obudził w niej anioł! „Tak to się dzieje... Zdarza się, że pewnego dnia spełnia się Marzenie. I mimo wszystko na pewno przychodzi, aby dać Ci siłę do dalszego życia, niesienia Dobra i pisania o Życiu w zielonym kolorze Życia - nie śmierć, a na pewno już niedługo spełni się to, co czujemy z mężem...: jesień... wieczór... stacja... oczekiwanie na pociąg... niepokój i radość... Oczekiwanie na pociąg cud Kiedy, no, kiedy przyjedzie ten pociąg z Kijowa, w którym nasz Słoneczny Króliczek? No cóż, kiedy ten pociąg się zatrzyma? Uff, wreszcie się zatrzymał... Już jest łatwiej.. Już niedługo się spotkamy, nasi słodka i słoneczna dziewczyno... Jeszcze chwila, jeszcze minutka... Na pewno i już niedługo postawisz stopę na swojej ojczystej ziemi, zrzucisz torbę podróżną z ramienia i rzucisz się tacie na szyję z radosnym okrzykiem , wisząc na rękach, żeby można było z nim grać w piłkę nożną i jeździć na rowerze bez „ręek i nóg”, tak jak kochasz, łowić ryby na Worskli z Dymkiem na wędkę i grillować z mężem, uczyć tatę iść wędrować i stać się silnym, silnym, aby napisać powieść o Słonecznej dziewczynie; abyśmy co roku mogli postawić w naszym domu wielką choinkę na Nowy Rok, przygotować „rurki”, pisać wiersze, uczyć się i żyć, odnajdywać szczęście w rodzinie… Najważniejsza jest WIARA w to i ogromna cel, aby osiągnąć wszystko: uniwersytet, karierę, rodzinę, szczęście...! ...Gdzieś za oknami szumi Paryż i Sekwana pluska falami, gdzieś za oknem zaczęło padać, ale... Pachnie palonymi kłodami sosnowymi i świeżym barszczem ukraińskim, chlebem i świeżym mlekiem, pasztetami z groszek, kapusta, biała, kotlety kijowskie; zapach choinki i śniegu u progu naszego domu, zapach ulubionej wody kolońskiej mojego męża i zapach dzieci.