Od autora: Wsparciem, z którego człowiek najczęściej korzysta w życiu, jest nadzieja.A. Velypman...dotkliwy ból w duszy, gdzieś w okolicy klatki piersiowej, pojawia się, gdy nie ma już sensu życia, nie ma siły znosić samotności, zdrady, niesprawiedliwości...kiedy kruszą się nadzieje i marzenia i zostaje nie ma już wiary w szczęśliwą przyszłość... ból pozostaje... nie stłumiony i nie ustępuje... W tym momencie człowiek traci nadzieję. Nie wierzy już w zmianę, a jeśli wierzy, to tylko na gorsze. Jego problemy wydają się nierozwiązywalne, katastrofalnie ogromne, przestaje być w stanie wytrzymać ten ból i to napięcie. Osoba nie widzi wyjścia. A kiedy opuszcza go ostatnia kropla nadziei, pojawia się chęć opuszczenia tego świata, pozbycia się problemów i bólu. A najważniejsze, czego potrzebuje zdesperowany i zawiedziony człowiek, to odzyskać nadzieję i dać sobie szansę na zbawienie. Nadzieja pomaga szukać drogi wyjścia, zmniejsza ból, nadzieja może pomóc zyskać wiarę, odzyskać siły i chęć do życia. Pamiętacie powiedzenie: „Nadzieja umiera ostatnia”? Tak więc nadzieja jest źródłem energii, motorem życia. I dopiero gdy pojawi się nadzieja na najlepsze, pojawia się wiara w to i w swoje możliwości. Kiedy dzień nie zaczyna się zbyt dobrze, masz nadzieję, że jutro będzie lepsze, że w nowym roku zaczną się zmiany i życie w końcu stanie się lepsze. I dopóki nadzieja żyje w naszych duszach, żyjemy i jesteśmy zdolni do wielu działań, odkryć i rozwoju. Nadzieja motywuje nas do wiary w siebie i poprawy jakości życia. Bo mamy nadzieję i wierzymy, czyli zastanawiamy się, jak to wdrożyć i działać. Mamy nadzieję, że nam się to uda, dlatego mocno w to wierzymy. I to działa. Kiedy nadzieja jest słaba, słabe są nasze wysiłki i słaba wiara w siebie. Czasami słyszę sformułowanie: „Nie wierzę, ale wciąż mam nadzieję”. Kiedy w pewnym momencie życia doszło do wielu nieudanych prób lub serii nieprzyjemnych wydarzeń, wówczas trudno jest uwierzyć w to, co najlepsze. Ale w głębi duszy czeka na cud, mając nadzieję na szczęście, czekając na punkt zwrotny w losie, w ogóle podtrzymuje nadzieję na wszystkie możliwe sposoby. I dopóki jest w nim nadzieja, ma szansę wydostać się z kłopotów i trudnych doświadczeń. Całkiem prosty schemat prowadzi nas do pożądanych rezultatów: NADZIEJA → WIARA → SZUKAJ ROZWIĄZAŃ → DZIAŁANIA → REZULTAT Jeśli ktoś straci. sens życia, na przykład po stracie bliskiej osoby (rozwód, śmierć, zdrada), wtedy zaczyna zajadać się na śmierć. Że uchroni cię od nieznośnych uczuć i bólu, lub od bezużytecznego życia na ziemi. Ale zapomina, że ​​oprócz bólu istnieje wiele innych przyjemnych uczuć, które w nim żyły i on ich doświadczył. Że bolesne doświadczenia są wyznacznikiem człowieczeństwa, wrażliwości, wrażliwości, największym wyznacznikiem uczestnictwa w życiu. I trzeba żyć i przetrwać ten ból. A kiedy jest nadzieja, że ​​ból ustąpi lub się zmniejszy, wtedy na nowo pojawia się siła do życia. Dlatego pierwszą rzeczą niezbędną jest pomoc człowiekowi w odzyskaniu nadziei. Nadzieja na szczęśliwe życie. Niektórzy mają nadzieję na cud, inni na Boga, jeszcze inni na siebie. Ale bez względu na to, jaką metodę wybierze dana osoba, NADZIEJA pozostaje kluczem. Z poważaniem, Yana Kulish.