Od autora: Strach przed biedą to stan świadomości i nic więcej! Jest to nasz podświadomy stan przekonania, że ​​w życiu nie wystarczy obfitości dla wszystkich. Ten strach może zniszczyć Twoje szanse na sukces w każdym przedsięwzięciu. Paraliżuje tak bardzo, że nawet gdy pojawia się 100% szansa na zmianę swojego życia, to Cię zatrzymuje. Strach przed zmianą, strach przed odpowiedzialnością i inne lęki pojawiają się jednocześnie ze strachem przed biedą. Strach przed biedą paraliżuje umysł, niszczy wyobraźnię, zabija pewność siebie, podważa entuzjazm, chłodzi inicjatywę, zaciera cele i uniemożliwia samokontrolę. Niszczy urok jednostki, zakłóca jasność myślenia i utrudnia koncentrację wysiłków. Pozbawia wytrwałości, zamienia siłę w bezsilność, niszczy ambicje, ogranicza pamięć i przyciąga porażki. Dusi miłość i gwałci najlepsze uczucia duszy, prowadzi do bezsenności, melancholii i smutku... A wszystko to dzieje się pomimo oczywistej prawdy, że żyjemy w świecie przesyconym wszystkim, czego dusza zapragnie, i nie ma przeszkód pomiędzy nas i tego, czego chcemy, z wyjątkiem jednej rzeczy – braku konkretnego celu. Posłuchaj tego. BRAK OKREŚLONEGO CELU! Ze wszystkich lęków strach przed ubóstwem jest najbardziej destrukcyjny. I to jest najtrudniejsze do pokonania. Wynika to z zakorzenionego w naszych umysłach strachu przed staniem się ofiarą innych ludzi. Co więcej, zdarzyło się nam to już wiele razy. Człowiek jest tak chciwy, że cywilizacja musiała wymyślić najróżniejsze prawa, aby chronić go przed jego własnym rodzajem. Ubóstwo! Nic nie przynosi większego cierpienia i upokorzenia niż bieda. Nic dziwnego, że boimy się biedy. Doświadczenie przekazywane z pokolenia na pokolenie przekonuje nas, że czasami są ludzie, którym nie należy ufać, jeśli chodzi o pieniądze i dobra ziemskie. Człowiek tak bardzo pragnie bogactwa, że ​​zdobywa je wszelkimi dostępnymi środkami - uczciwie, jeśli to możliwe, i inaczej, jeśli to konieczne lub nadarzy się okazja. Jak więc pozbyć się tego potwora? Zaangażujmy się w samoanalizę, a ona odsłoni słabości, o których nie chcesz wiedzieć. Jest to absolutnie konieczne dla każdego, kto nie chce już być przeciętny i żyć w biedzie. Zadając sobie stronnicze przesłuchanie, nie zapominaj, że jesteś jednocześnie sędzią i ławą przysięgłych, prokuratorem i prawnikiem oraz prawnikiem zarówno powoda, jak i pozwanego. I oczywiście nie trać z oczu faktu, że to ty jesteś sądzony. Zadawaj sobie konkretne pytania i żądaj bezpośrednich odpowiedzi, a po zakończeniu dochodzenia i tak dowiesz się o sobie więcej. Jeśli czujesz, że nie możesz zostać obiektywnym sędzią, poproś o to kogoś, kto dobrze Cię rozumie. Ale nie ufaj nikomu, że cię przeanalizuje. Szukasz prawdy. Zdobądź to za wszelką cenę, nawet jeśli przez chwilę będziesz rozczarowany! Zapytaj kogokolwiek, czego się boi. W większości przypadków usłyszysz: „Nic”. To błędna odpowiedź: niewiele osób zdaje sobie sprawę, że są związani, powściągliwi i napędzani strachem, zarówno duchowo, jak i fizycznie. Uczucie strachu jest tak nieuchwytne i tak głęboko zakorzenione w umyśle, że człowiek może przejść przez życie obciążony wszelkiego rodzaju strachem, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Tylko odważna analiza pomoże odkryć obecność uniwersalnego ludzkiego wroga. Podejdź do niego, uważnie przyglądając się swojej postaci. Aby pomóc, oferujemy kilka objawów, których każdy powinien szukać w sobie. ZACZNIJMY SAMOANALIZĘ. Strach przed ubóstwem: sześć symptomów 1. Obojętność to brak poczucia własnej wartości, niechęć do walki z biedą, niepostawna postawa wobec każdego kroku losu, lenistwo intelektualne i fizyczne, brak inicjatywy, wyobraźni, entuzjazmu i samokontroli. 2. Niezdecydowanie to nawyk pozwalania innym na samodzielne myślenie, przy jednoczesnym przyjęciu postawy wyczekiwania i obserwacji. 3. Wątpliwości – zwykle pojawiają się w formie wyjaśnień i przeprosin, których celem jest zatuszowanie i usprawiedliwienie własnych niepowodzeń; czasami połączone z zazdrością o sukcesy innych ludzi lub z ich krytyką. 4..