Jeśli bardzo często boisz się, że coś Ci się stanie, niewielka rana wydaje się być początkiem poważnej choroby lub strach jest przeprowadzać się na duże odległości od domu. Widzisz koszmary, w których umierasz Ty lub ktoś z Twoich bliskich, boisz się latać samolotem i unikać transportu w obawie przed wypadkami, boisz się, gdy bliscy wyjdą z domu. Kiedy ktoś nie odbiera telefonu, Twoja wyobraźnia rysuje ponure obrazy... Zatem ta notatka jest w zasadzie dla Ciebie, tutaj opisano mechanizm wywołujący takie lęki. Nie ma tu lekarstwa na ten strach. Jednak pewne zrozumienie pozwala znaleźć właściwy kierunek pracy, aby uzyskać pełniejszą adaptację w życiu. Tak, to jest strach przed śmiercią i strach przed śmiercią bliskich. Toczy się w tobie walka. Jedna część ciebie wie, że coś takiego może się wydarzyć, a ty możesz umrzeć i coś może stać się twoim bliskim. Prawdopodobieństwo jest małe, ale istnieje, bo umierają inni ludzie, młodzi, starzy, chorzy, zdrowi. Ta druga część ciebie nie chce wiedzieć. I odrzuca tę wiedzę, to doświadczenie, tę rzeczywistość. Nie chce tego zaakceptować, odrzuca wiedzącą część Ciebie. Wiara w to, że poprzez odrzucenie możesz ocalić siebie i swoich bliskich. W myśl zasady: „jeśli nie wierzę w śmierć, to ona nie nastąpi”. Ta wewnętrzna walka pomiędzy tymi częściami ciebie objawia się poprzez koszmary i wizje. Możesz także zemścić się na sobie za te przypomnienia o możliwości śmierci w wyniku samokierowanej agresji. Są to częste nieprzyjemne wypadki, siniaki, straty, złość na siebie. Intensywny strach, który powstrzymuje cię od domu lub jakiejkolwiek innej aktywności, jest również częścią agresji skierowanej na siebie. Można to opisać następująco: „Nienawidzę i karzę siebie za to, że wiem o możliwości śmierci poprzez ograniczenie i odmowę przyjemności”. Drogi czytelniku, masz wybór: 1. Możesz w dalszym ciągu odrzucać część „wiedzy” i walczyć z nią . I szukaj sposobów, aby uwierzyć, że możesz ocalić siebie i swoich bliskich, i w ogóle, że jesteś nieśmiertelny. W każdym razie możesz szukać sposobów na stanie się nieśmiertelnym. 2. możesz nauczyć się akceptować tę „wiedzącą” część i akceptować tę trudną rzeczywistość życia. Zamiast walczyć, zintegruj to ze swoim systemem życia. Najprostsze i zarazem najtrudniejsze pytanie brzmi: „Wiem, że mogę umrzeć. Czy wolałbym żyć w strachu, unikając wszystkiego, czy starać się być szczęśliwym, wiedząc, że moja droga i tak się skończy?” Do Ciebie należy wybór pierwszej lub drugiej ścieżki. Ważne jest, abyś podjął tę decyzję świadomie i niezależnie. A wybrany przez Ciebie psycholog lub psychoterapeuta pomoże Ci żyć z tą decyzją..