Od autorki: Jeśli poddasz się swojemu dziecku, stanie się ono Twoim panem; i aby zmusić go do posłuszeństwa, będziesz musiał z nim negocjować co minutę. Jean Jacques Rousseau Wielu rodziców nie wie, jak zaszczepić dzieciom pewność siebie. Poczucie własnej wartości, podobnie jak miłość, wymyka się prostemu i precyzyjnemu opisowi. Jak często Twoje dziecko czuje się głupie, „złe”? Na co zwracasz uwagę, chwaląc swoje dziecko? Niektórzy rodzice zauważają zdolności i wyniki, inni - wytrwałość, pracowitość i wysiłki włożone w osiągnięcie wyników. Pochwała zawsze była potężnym narzędziem w wychowaniu dzieci i budowaniu dobrej opinii o sobie. Pochwała wiele znaczy, ale nie zastępuje wspólnie spędzonego czasu, miłości i innych sposobów wyrażania troski i zaangażowania rodziców. Jakie cechy, umiejętności i wiedzę należy przekazać dziecku, aby ukształtowało stabilną samoocenę? Oto najważniejsze z nich: zrozumienie, że nie ma ludzi doskonałych; świadomość, że każdy człowiek ma prawo popełniać błędy. Pamiętaj: „ten, kto nic nie robi, nie popełnia błędów”; umiejętność znoszenia osobistych niepowodzeń; pewność siebie; umiejętność proszenia o wsparcie i pomoc, a także jej akceptowania; umiejętność wyznaczania sobie realnie wykonalnych celów, biorąc pod uwagę swoje ograniczenia, tj. to, jak wysoki, silny, mądry jesteś itp. w porównaniu do swoich rówieśników; umiejętność kontrolowania siebie; umiejętność wytrwałości w rozwiązywaniu problemów, pomimo uczucia niepokoju. Opanowanie takiego doświadczenia zwiększa szanse dziecka na osiągnięcie celu i prowadzi do rezultatów, które pozwalają wzmocnić jego pewność siebie. Jak by to powiedzieć rodzina, w której jest wsparcie a miłość zwiększa odporność psychiczną dziecka. Stwierdzenia o charakterze ogólnym, typu „jesteś cudowny... najlepszym dzieckiem na świecie” itp., robią ogromne wrażenie, jednak należy je zrównoważyć bardziej konkretnymi pochwałami lub zachętami, np.: „Zacząłeś się bawić muzykę rok temu i Nawet gdy było ciężko, nie poddawałam się, uczyłam się dalej. I oto pierwsze zwycięstwo. Powinnaś być z siebie dumna, że ​​się nie poddałaś.” „Czytanie to dla Ciebie trudny temat, ale byłaś wytrwała i nie poddawałaś się, choć czasami byłaś zawiedziona. Teraz czytasz na poziomie swoich rówieśników. Zasługujesz na szacunek.” „Pójdziemy dzisiaj razem na spacer? Tylko ty i ja". Kiedy mówisz dziecku, że chcesz po prostu spędzić z nim czas i faktycznie to robisz, pozwala mu to zrozumieć i uwierzyć, że jest ci bliski i ważny. „Twoi przyjaciele chcieli, żebyś został z nimi dłużej, ale nadal wróciłeś do domu na czas. Nie jest łatwo postępować wbrew życzeniom przyjaciół. Wymaga to odwagi.” „To, co właśnie zrobiłeś i powiedziałeś, pokazuje twoją cierpliwość. Dobrze zrobiony!" Chwal swoje dziecko za każdą dobrą cechę - wytrwałość, życzliwość, poczucie sprawiedliwości, chęć dzielenia się z innymi i posłuszeństwo. Wspieraj swoje dziecko, polecaj mu przeszłe udane doświadczenia. „Pamiętasz, jak grałeś w tę grę komputerową i zdobywałeś punkty? Sugeruje to, że jeśli spróbujesz, osiągniesz lepsze wyniki”. Praktyczna zasada: Spędzaj czas z dzieckiem, robiąc coś znaczącego. Twoje zajęcia z dzieckiem zwiększą jego poczucie własnej wartości, niezależnie od tego, czy przyniosą jakieś osiągnięcia, czy nie. Jeśli pewność siebie Twojego dziecka została niedawno zachwiana, najlepszym pierwszym gestem będzie empatia. Zacznij od krótkiej wiadomości o tym, co skłoniło Cię do tej rozmowy: „Wyglądasz na bardzo nieszczęśliwego. Powiedz mi, co się stało.” „Nie złapałeś piłki i twoja drużyna przegrała. A teraz cały czas o tym myślisz. Mam rację?” „Zauważyłem, że bardzo się uspokoiłeś, odkąd znajomi przestali zapraszać Cię na przejażdżkę rowerem. Myślę, że poczułeś się urażony.” „Pamiętam, że czułeś to samo dwa tygodnie temu, kiedy nie dostałeś roli w sztuce. To też wydawało się niesprawiedliwe.” Pomoc dziecku.