W naszej kulturze ogromne znaczenie ma dążenie do celu i naśladownictwo, które powinno prowadzić do szczęścia, sukcesu, uznania Na tej drodze każdy z nas rozgląda się, szukając wsparcia, przykładów do naśladowania wzorce zachowań, które powinny prowadzić do pożądanego rezultatu, czyli do sukcesu, szczęścia, realizacji osobistego potencjału. Ale kluczem jest tu właśnie realizacja tego osobistego potencjału, swoich cech, potrzeb, talentów, tego wewnętrznego , wyjątkowa indywidualność „mandali”, która objawia się jako unikalny wzór naszego życia zewnętrznego, tego życia, które uważamy za zamożne pod każdym względem. W naszym niezwykle agresywnym środowisku kulturowym i wartościowym pojawia się bezwładne, konformistyczne pragnienie podążania za głównym nurtem. popularnych trendów, naśladować wzorce zachowań znanych osób, naśladować lub stawiać opór autorytetom (od rodziców po popularne, znane osobistości) postępować tak, jak oni lub odwrotnie, stawiając opór na tej ścieżce, ścieżce samorealizacji swojej wyjątkowej indywidualności najważniejsza jest umiejętność usłyszenia siebie, odczuwania siebie w procesie kontaktu ze światem zewnętrznym, z jego kontinuum i wyzwaniami. Absolutnie niemożliwe jest uświadomienie sobie swojej wyjątkowości, nie wiedząc, jaka jest jej istota, ale składnik informacyjny i wartościowy świata zewnętrznego jest tak agresywny, że człowiek traci zdolność odczuwania swojej istoty, starając się wyrazić siebie poprzez unikalne potrzeby i działania. Zamiast tego może zacząć realizować namiastki potrzeb, znaczeń i wartości wszczepionych w niego, stając się niezwykle agresywnym wobec własnej wyjątkowości, tłumiąc ją i porzucając. Taka postawa wobec siebie prowadzi do pojawienia się masy problemów psychologicznych: wysokiego poziomu bezprzyczynowego lęku, który nasila się w kontakcie z innymi ludźmi, poczucia, że ​​trzeba ciągle odgrywać rolę, niekontrolowanych wybuchów agresji, niemożności budować harmonijne relacje z bliskimi, niemożność odniesienia sukcesu w zawodzie, a najważniejsze jest uporczywe, przygnębiające poczucie prowadzenia życia nie własnego, cudzego! W wysokiej jakości psychoterapii (która moim zdaniem najgłębsze przekonanie) jest prawdziwą praktyką duchową, człowiek uzyskuje dostęp do swoich pierwotnych potrzeb, zaczyna rozumieć, czuć, że wyjątkowość nie oznacza bycia kimś niezwykłym, „wyskakiwania ze skóry” czy naśladowania wyjątkowości, ale tylko wytrwała umiejętność bycia prawdziwym sobą i tylko sobą, w kontakcie z innymi, realizacja w tym kontakcie swojej niepowtarzalnej esencji, czyli jedynej! ! +7 914 594 77 30