Dziś porozmawiamy o tym, jak przygotować dziecko do przebywania w miejscach publicznych. Mówimy o takich „świątyniach kultury” jak muzeum, teatr, galeria sztuki, biblioteka itp., w których dziecku należy zachować jak największą ciszę i powściągliwość 😊 ​​Na początek chciałbym zwrócić uwagę: jeśli Twoje dziecko jest jeszcze mały (nie ma 5-6 lat) i do tego nadpobudliwy na wszystko, trzeba zrozumieć, kto konkretnie za wszystko „weźmie się w garść”: Ty czy dziecko… może oboje będą musieli 😁 W takich miejscach dzieci muszą na wiele sposobów powstrzymywać swoje impulsy (często pomagają im w tym rodzice i ciotki - kontrolerzy, sąsiedzi siedzeń), ponieważ sami jeszcze nie wiedzą, jak to kontrolować. Teraz mówię o wieku przedszkolnym. Jednocześnie interwencja „przestrzegających prawa” osób trzecich często pogrąża rodziców we wstydzie i zakłopotaniu, którzy natychmiast próbują poradzić sobie z tymi doświadczeniami i w miarę możliwości powstrzymywać dziecko w jego przejawach (na przykład: zmuszać go mówić szeptem; siedzieć spokojnie przez półtorej godziny bez podskakiwania i wiercenia się; nie biegać po galerii i patrzeć na obrazy z wyczuciem/zmysłem/układem🙈🤦‍♀). lepiej nie chodzić z dziećmi do takich miejsc. Oznacza to, że trzeba być przygotowanym na to, że gdzieś się zawstydzi, jeśli dziecko nagle zacznie dawać przedstawienie samo, a nie to, co jest na scenie; gdzie się pośmiać, pamiętając, że dziecku wciąż trudno jest wytrzymać wszelkie normy i zasady dorosłego świata, a piosenki w galerii brzmią och nietypowo 😁 Jednocześnie ważne jest, aby przygotować dziecko do wyjazdu do miejsc publicznych. Jak to zrobić: 1⃣przed wyjazdem koniecznie powiedz dziecku, dokąd się wybierasz, opowiedz jak najwięcej o tym miejscu, aby nie było dla niego zaskoczenia i całkowitej dezorientacji, także przy tak rygorystycznych ramach;2⃣kiedy mały pomysł została utworzona, powiedz mu, jak się tam zachować i dlaczego, a co najważniejsze, zrozumiałym językiem. Np. w teatrze: nie można krzyczeć, bo inne dzieci nie usłyszą, o co pokłócił się wilk z lisem, a ty sam tego nie zrozumiesz, ale warto się dowiedzieć 3⃣ zabierz ze sobą trochę wody, ciasteczko, cukierka, żeby móc zmienić dziecko, jeśli nagle „coś pójdzie nie tak” 4⃣możesz wyjść na zewnątrz, żeby odetchnąć, jeśli dziecko zacznie się coraz bardziej denerwować. 5 minut, podczas których dziecko może biegać i mówić, jak chce – rodzaj uwolnienia od nagromadzonego napięcia wywołanego unieruchomieniem; 5️⃣ rodzic sam może utrzymać uwagę dziecka, rozmawiając z nim szeptem, omawiając tę ​​czy inną czynność, angażując w ten sposób go do dalszego oglądania, zaciekawić i pokazać, jak ludzie się tu komunikują. Na przykład: Widzisz, przez swoją głupotę Pinokio znalazł się w tak niebezpiecznej sytuacji! Ciekawe jak z tego wyjdzie? - Zobaczymy?! Życzę Ci ciekawej i ekscytującej wiedzy razem z dziećmi. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że każdy doświadcza tego świata na swój własny sposób. 👆