Od autora: Seksualność kobiet. Skąd biorą się źródła przyjemności? I jak uczynić życie „przyjemnością”. Powiedz kilka słów o mądrym Edypie, czyli o początkach seksualności. (dla kobiet) Któregoś dnia koleżanka zapytała mnie: czy lubisz sushi? Kocham cię, odpowiedziałem. I bez sosu sojowego?.. Życie może być takie mdłe bez sosu sojowego. Życie bez przyjemności Energia seksualności jest potężną energią życiową. Seksualność rodzi zmysłowość, otwiera sekretne drzwi do przyjemności. Nadaje życiu ostry, pikantny smak. Seksualność uczy nas cieszyć się wszystkim, co nas otacza. Seksualność jest młodszą siostrą Miłości. Spotyka nas na progu związku. Prowadzi Cię krok po kroku ku intymności, przedstawia Twoją starszą siostrę. Seksualność to miłość własna. Do Twojego ciała, do Twojego życia. Seksualność to wiedzieć, czego się chce i móc to osiągnąć. Seksualność dotyczy Kobiety. I o intymności. Dojrzała seksualność rośnie, rozwija się i uczy się w związkach partnerskich. A partnerstwo to relacja z mężczyzną. Właśnie z mężczyzną. A konkretnie kobiety. I relacje w Miłości. Dlaczego skupiam się na tych oczywistych rzeczach? Ponieważ często spotykam kobiety, które wewnętrznie nie są kobietami. Niezupełnie dojrzały, w pełni uformowany. Kobiety, które nie nauczyły się kochać. Kobiety, które w relacjach z mężczyznami pełnią przede wszystkim rolę dziewcząt lub matek. Dziewczyna jest kapryśna, obrażona, żąda od mężczyzny tego, co w rzeczywistości ojciec powinien był kiedyś dać. Mama robi ze swojego mężczyzny chłopca, syna, otaczając go matczyną miłością, troską i uwagą. Ale w tym związku nie chodzi o seksualność. Wręcz przeciwnie. Jak to się dzieje, że nigdy nie dorastamy wewnętrznie do stanu kobiety? Dlaczego nie kształtuje się dojrzała seksualność, gdzie na pierwszy plan wysuwa się chęć poznania partnera i siebie poprzez te intymne relacje. Korzenie seksualności leżą w kompleksie Edypa. W wieku 3-5 lat. Wtedy właśnie córka „zakochuje się” w swoim „pierwszym mężczyźnie”, czyli ojcu. I zaczyna rywalizować z matką o miejsce obok niego. Od dzieci w tym wieku często można usłyszeć: „Kiedy dorosnę, wyjdę za ciebie, tato”. A zadaniem tego etapu, co dziwne, jest przegranie pierwszego w życiu konkursu o mężczyznę. Przegraj z matką. Przetrwaj pierwszą odmowę w warunkach środowiskowych. Zadanie polega na tym, aby dziewczyna zrozumiała: tata kocha Cię bardzo, jak córkę, ale jego kobieta jest jej matką, dorośniesz i będziesz mieć tego samego wspaniałego partnera, co Twoja mama, jak Twój ojciec. A doświadczywszy wszystkich negatywnych emocji, dziewczyna rozumie, że moja mama jest cudowną kobietą, bo to ją wybrał mój ojciec. A potem, kiedy dorosnę, stanę się taką samą jak moja matka i poznam mojego mężczyznę, mojego partnera. A dziewczyna idzie do obozu dla kobiet. Z szacunkiem do swojej matki, z pragnieniem bycia taką jak ona, odebrania jej wszystkiego, co uczyni ją prawdziwą kobietą. To jest idealne. W dojrzałej rodzinie. Gdzie króluje miłość i intymność. W sprzyjających warunkach dojrzewania. Co może się stać, gdy coś pójdzie nie tak? Kiedy matka przegrywa konkurencję, a dziewczynka na subtelnym, psychologicznym poziomie zajmuje miejsce matki? Albo gdy dziewczyna dorasta bez ojca i nie ma skąd wziąć tego modelu zachowania? Albo gdy mama dewaluuje tatę, początkowo nie dając córce zdrowego scenariusza relacji mężczyzny i kobiety? Albo wręcz przeciwnie, tata jako mężczyzna nie widzi kobiety w mamie. Co się stanie, jeśli kompleks Edypa nie zostanie odpowiednio rozwiązany? I pojawia się dżem. Utknięcie na tym etapie rozwoju. Dziewczyna dorastająca fizjologicznie nie dorasta psychicznie, a zaczyna wchodzić w niezdrowe relacje, albo w ogóle, próbując i starając się dokończyć ten już 3-5-letni etap. Jak to wygląda w dorosłości? To unikanie w jakikolwiek sposób partnerstwa, bliskich relacji. Dzieje się tak, gdy lubisz kogoś, kto cię nie lubi: „wybieramy, jesteśmy wybrani, jak często to się nie pokrywa” (c). Ten.