Od autora: Jeden z punktów widzenia. Nie twierdzi się, że jest to prawda, ale nie jest to wcale bezużyteczne. W naszym wszechświecie nie ma ziemi obiecanej, w której możesz dostać wszystko, czego chcesz. Istota ludzkiej egzystencji: pragnąć. Jeśli niczego nie chcesz, jesteś jak wiatrak w świecie, w którym nie ma wiatrów. Sytuacja, w której żyjemy, jest najlepszą z możliwych. Nigdy nie dowiemy się „dlaczego”, nie dowiemy się, czy Bóg istnieje, czy nie, nie dowiemy się, co stanie się jutro, nie dowiemy się niczego, co wydaje nam się ważne i dlatego człowiek jest skazany na zagładę zwrócić twarz do siebie, brać pod uwagę i brać pod uwagę tylko dzisiaj, żyć tu i teraz. Gdybyśmy wierzyli, że nie mamy nic i nigdy nie będziemy mieć niczego innego niż to życie, zaczęlibyśmy życie coraz bardziej cenić traktuj go tak, jak traktujemy nasz dom. Tak, może nie jest najlepszy, nie najnowszy, nie taki duży i nie dokładnie tam, gdzie byśmy chcieli, ale staramy się, żeby ten konkretny (nasz) dom był przytulny, bo innego nie mamy i będziemy nie być. A gdybyśmy w to wierzyli, radość z każdego dnia byłaby jaśniejsza, bo przyjemność chwili i jej ulotność to rzeczy nierozłączne. Kierowca ciężarówki przewożący materiały wybuchowe jedzie ostrożniej niż ten z cegłami na plecach; a kierowca ciężarówki z materiałami wybuchowymi, jeśli nie wierzy w życie po śmierci, jeździ ostrożniej niż ten, który wierzy. J. Fowles Życie jest ceną, jaką płacimy za śmierć, a nie odwrotnie. Im gorsze jest nasze życie, tym więcej płacimy; im lepiej, tym mniej. Ewolucja to kumulacja doświadczenia, inteligencji, wiedzy i z tej akumulacji powstają momenty wglądu, momenty, w których odkrywają się przed nami głębsze cele, punkty przyłożenia sił są prawdziwsze, rezultaty bardziej pokrywają się z naszymi intencjami. Stoimy teraz u progu takiego zrozumienia: nie ma życia po śmierci. Niedaleki jest dzień, kiedy dla wszystkich będzie to tak oczywiste, jak dla mnie (teraz, gdy siedzę i piszę), że w pokoju obok nie ma nikogo. Prawdą jest również, że nie mogę z całkowitą pewnością udowodnić, że nikogo tam nie ma, dopóki tam nie pójdę; ale wszystkie poszlaki potwierdzają moje przekonanie. Śmierć jest wiecznie pustym pokojem. J. Fowlesa