Termin „uszkodzenie narcystyczne” (lub „blizna narcystyczna”) został po raz pierwszy ukuty przez Zygmunta Freuda na początku XIX wieku. W swojej pracy Beyond the Pleasure Principle napisał: „Utrata miłości i inne niepowodzenia powodują nieodwracalne uszkodzenie poczucia własnej wartości w postaci narcystycznej blizny… Odzwierciedla to stopień pogardy, jakiej doświadczyło dziecko”. pojawia się we wczesnym dzieciństwie, kiedy dziecko czuje, że jest odrzucone i zdarzało się to wielokrotnie. W ten sposób dziecko odczytuje z mimiki, gestów i innych niewerbalnych przejawów, że rodzic jest zirytowany, więc dziecko bierze to na siebie. Wtedy rodzic może krytykować, dewaluować, a trauma się wzmacnia. Również powstawanie traumy może wiązać się z silną idealizacją dziecka przez rodziców. Tak dziecko odczuwa swoją wielkość, gdy odczuwa frustrację, trudno mu zostać zaakceptowanym przez innych. A już w wieku dorosłym człowiek ma ugruntowane przekonanie, że cokolwiek by nie zrobił, zawsze będzie za mało zaakceptowane i widziane. Utrzymywanie narcystycznego urazu wymaga dużej ilości energii wewnętrznej. Człowiek buduje swoje życie w taki sposób, aby nigdy nie odczuwać bólu, jakiego doświadczał, gdy był dzieckiem. Bez względu na to, w jaki sposób powstaje narcystyczne uszkodzenie, wynik jest zawsze taki sam – osoba nie zna swojego prawdziwego ja; swoje Prawdziwe Ja jest ukryte pod maską idealności. Tacy ludzie są bardzo utalentowani, mają analityczny umysł, ale trauma nie pozwala im manifestować strachu silniejszego niż chęć życia pełnią życia. Narcystyczne urazy krążą wokół wstydu. Wstydzić się jako osoba, wstydzić się za to, co nie jest godne, wstydzić się, że nie wychodzi i zawsze nie wystarczy – to wszystko powoduje głęboki konflikt wewnętrzny. Co robić. Skoro tacy ludzie mają niewiele pozytywnych udarów, a są przyzwyczajony do słuchania krytyki i dewaluacji - naucz się dawać sobie pozytywne uderzenia, każdego dnia znajduj pozytywne chwile w pracy i komunikacji. Naucz się nowej umiejętności bezwarunkowej miłości własnej. Odkryj wewnętrzny wstyd. Ponieważ trauma pojawia się we wczesnym dzieciństwie, wstyd kształtuje się już w bardzo młodym wieku. Wewnątrz osoby po traumie kryje się małe dziecko odczuwające głęboki ból, które potrzebuje troskliwego dorosłego, który będzie w stanie je pokochać i zaakceptować. Zapisz się na konsultację korzystając z linku ➔ Umów się na wizytę ____________________________________________________Twój psycholog, Larisa DegtyarTelefon - +7(926) 782-13-57Mój kanał telegramowy https://t.me/degtyar_psy