Główną siłą jednoczącą mężczyznę i kobietę w erze dualności jest poszukiwanie harmonii. Wzajemne pragnienie siebie wynikające z braku miłości, niemożność jej stworzenia i chęć otrzymania jej od drugiego, skłoniły nas do wejścia w związek. Iluzja, że ​​jeden partner może uszczęśliwić drugiego, doprowadziła parę do zawarcia małżeństwa. Małżeństwo, oprócz swojego głównego celu, jakim jest rodzenie nowych ludzi, miało początkowo ukryte znaczenie. Małżeństwo zostało wynalezione jako narzędzie doskonalenia mężczyzn i kobiet. Każdy człowiek, zgodnie z zamysłem naszego Stwórcy, musiał zawrzeć małżeństwo (w związku), aby przejść ścieżkę duchowego wznoszenia się. Albo przejść tę drogę w odosobnieniu, samotności, izolacji od świata. W nowej epoce zmienia się sens tworzenia relacji. Teraz, aby rozwijać się duchowo, nie potrzebujesz Drugiego. Samodoskonalenie staje się dobrowolnym, świadomie wybranym, indywidualnym procesem. Mężczyzna i kobieta jednoczą się w Unii nie po to, aby uczyć się lekcji, ale dla Nowego Stworzenia. Kiedy dwoje kochanków jednoczy się w związku, wybierając wspólną ścieżkę życia, ich droga duchowego wznoszenia się również staje się jedną i w ten sposób tworzy Jedność, do której dążymy.