N. Rogers: „Kreatywność to umiejętność odkrywania nowych rozwiązań problemów lub odkrywania nowych sposobów ekspresji; wprowadzanie w życie czegoś nowego dla jednostki.” Słownik Ozhegova S.I.: „Kreatywność to tworzenie wartości kulturowych i materialnych, które są nowe w projektowaniu”. Dlaczego ludzie powinni angażować się w kreatywność Otaczający nas świat stawia współczesnemu człowiekowi inne wymagania niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu. W dzisiejszych czasach większe sukcesy mają ci, którzy oprócz rozwiniętej inteligencji potrafią się korzystnie zaprezentować, potrafią poruszać się w otoczeniu, mają elastyczny i kreatywny umysł. Jakimi są ludźmi uzdolnionymi twórczo? Są to z reguły osoby o subtelnym poczuciu humoru, posiadające różnorodne zainteresowania, głęboko rozumiejące siebie i innych, posiadające rozwiniętą inteligencję emocjonalną, dobrze tolerujące niepewność, figlarne, żądne przygód, posiadające własne zdanie i otwarty na komunikację. Osoba kreatywna jest w stanie wyjść z sytuacji konfliktowej przy minimalnych stratach. Kreatywność służy człowiekowi do samorozwoju, samokształcenia i samokształcenia. Twórczość to energia twórcza, której celem jest rozwój osobisty, kontakt z duchową harmonią własną i innych ludzi, realizacja własnej indywidualności. Zgodnie z podejściem humanistycznym w psychologii, samorealizacja poprzez kreatywność w nauce i sztuce Osoba działa także jako sposób na zrekompensowanie własnych braków. Zaangażowanie w kreatywność pomaga ludziom przenieść się w świat, w którym nie ma ram i ograniczeń, daje możliwość samoharmonizacji poprzez ekspresję swoich doświadczeń i stanów, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. W zwykłej codzienności kreatywność objawia się pomysłowością – człowiek wychodzi z niejednoznacznej lub trudnej sytuacji, korzystając ze zwykłych przedmiotów i innych zasobów w niezwykły, niestandardowy sposób. Kreatywni ludzie potrafią improwizować, czasami, jak mówią, w zależności od sytuacji. Kreatywność nie może istnieć sama, trzeba ją realizować poprzez różnego rodzaju działania. – gry, praca, edukacja, sport, literatura, sztuka, nauka itp. Kreatywni ludzie są innowatorami. Kreatywność pierwszego poziomu polega na poszerzaniu wiedzy w już znanym obszarze. Najwyższym przejawem kreatywności jest stworzenie czegoś zupełnie nowego, jak teoria względności A. Einsteina, tabela pierwiastków chemicznych D. Mendelejewa. Twórczość może być indywidualna lub zbiorowa. Ekstrawertycy wolą pracować w zespołach, introwertycy bardziej skłonni są do pracy indywidualnej. Są dzieci, których zdolności są już widoczne w szkole. Takie dzieci często wolą niektóre przedmioty lub obszary nauki od innych. Są dzieci, które pokazują swoje umiejętności poza szkołą, pozostając przeciętnymi uczniami. Utalentowani, kreatywni ludzie z reguły mają wiele różnych zainteresowań w innych obszarach życia. Leonardo da Vinci był artystą, szermierzem, tancerzem, piosenkarzem, matematykiem, mechanikiem, anatomem, fizjologiem, inżynierem wojskowym itp. Johann Goethe - lubił malarstwo, rzeźbę, krytykę prozy, był aktorem, reżyserem, introligatorem, kwiaciarnią, astronomem , prawnik, historyk itp. Czynniki wpływające na rozwój potencjału twórczego Aby obudzić potencjał twórczy dziecka, otaczające go środowisko odgrywa bardzo ważną rolę. Zabawa jest pierwszym krokiem w rozwoju zdolności twórczych. Gra jest swego rodzaju laboratorium do treningu tego, co później będzie wdrażane w życiu. Grze towarzyszy wzrost emocji, włączenie wyobraźni, fantazjowania i przyjemności. Edukacja. Współczesna edukacja szkolna jest bardziej nastawiona na uczenie się w oparciu o zasadę pamięci, niż na myślenie. Dziecko musi się więcej uczyć, a nie zagłębiać w istotę. Oceny szkolne z jednej strony motywują dziecko do wytężonego wysiłku i pomagają mu prawidłowo przyswajać wiedzę, z drugiej zaś zaszczepiają w nim strach przed błędami. W rezultaciedziecko ogranicza swoją aktywność poznawczą, obawiając się niezadowalającej oceny ze strony innych. W szkole cierpi również praktyczna część zdobywania wiedzy. Dzieci siedzące przy biurkach są mniej zaangażowane emocjonalnie; współczesne dzieci coraz częściej narzekają na trudności w opanowaniu przedmiotów i brak zainteresowania nauką. Zdrowe eksperymenty z dzieciństwa, jako element niezbędny, zastępują pracowitość i brak chęci wyróżnienia się. Z tego powodu uzdolnione twórczo dzieci mogą cierpieć z powodu pewnych stereotypów w systemie szkolnym; nie otrzymać należytego zrozumienia i wsparcia ze strony nauczycieli i rówieśników w odpowiedzi na ich śmiałe, niestandardowe poglądy i działania, co jest prawie niemożliwe przy dużej liczbie dzieci w klasach. Obecnie jednak w edukacji szkolnej panuje tendencja do przejścia do tzw. nauczania problemowego – gdzie dzieci uczą się rozumować i wspólnie, poprzez własne doświadczenia, dochodzą do właściwej odpowiedzi. Ważną rolę w rozwoju skłonności twórczych dziecka odgrywają wszelkiego rodzaju kluby, sekcje, zajęcia plastyczne oraz szkoły muzyczne i inne placówki kształcenia dodatkowego. Rozwój twórczego myślenia jest ograniczany przez zubożenie środowiska. Dotyczy to szczególnie współczesnych dzieci miejskich z dużych miast. Duże miasta ograniczają swobodę dziecka, wyznaczając już przestrzeń, która ściśle przestrzega zasad: poruszanie się wyłącznie po wyznaczonych chodnikach, przechodzenie przez jezdnię w ściśle wyznaczonym miejscu, spacerowanie tylko z rodzicami i innymi dorosłymi i tylko po placu zabaw itp. w rezultacie subkultura dziecięca na podwórku, jako potężne źródło rozwoju komunikacji, niezależności, zdrowej rywalizacji, praktycznie zniknęła w głębinach megamiast. Rodzina. Co ciekawe, większość laureatów Nagrody Nobla pochodziła z rodzin intelektualistów i biznesmenów. Ich rodzice zajmowali się nauką lub pracowali w dziedzinie edukacji, ich dzieciństwo było w większości szczęśliwe, ich rodzice wspierali ciekawość dzieci w demokratycznych relacjach, zachowując wyważony stosunek między wymaganiami wobec dziecka a zapewnieniem mu wolności, dając mu wiarę w swoje możliwości, wsparcie rodziny oraz tworzy emocjonalną otwartość i swobodę wypowiedzi. Rodzice powinni mieć większe zaufanie do swojego dziecka i jego cech osobowości. Wczesne wprowadzenie dziecka do samodzielnej pracy, zachęta do zdobywania własnego doświadczenia, szeroki krąg kontaktów również przyczyniają się do twórczego rozwoju dziecka. Przeszkodami w rozwoju potencjału twórczego są: brak talentu, wiedzy, kompetencji, niski poziom wykształcenia, inteligencja, lenistwo, niezrozumienie, brak cierpliwości, wytrwałości, wsparcie ze strony dorosłych i rówieśników, problemy zdrowotne, samotność. Ale być może najważniejszą rzeczą jest strach przed porażką, strach przed popełnieniem błędów. Jak rozwijać kreatywność. Zalecenia: Ponieważ zabawa w pełni realizuje się z rówieśnikami, kreatywność rozwija się lepiej w środowisku dziecka. Stwórz sytuację, w której dzieci częściej się ze sobą komunikują. W tym sensie dzieci z rodzin wielodzietnych mają tę możliwość niemal stale. Istnieje ścisły związek między skłonnościami i umiejętnościami. Skłonność jest aspiracją, a umiejętność szansą. Dlatego zachęcaj i wspieraj swoje dzieci w realizacji swoich możliwości poprzez ich skłonności. Duch rywalizacji i rywalizacji pobudza dziecko do bycia lepszym od innych, sprzyja wytrwałości i ciężkiej pracy niezbędnej do realizacji swoich celów. Gry zespołowe, zabawy według zasad, zapoznawanie dziecka ze sportem rozwijają te cechy. Rozwijają wyobraźnię dziecka poprzez czytanie bajek, słuchanie muzyki, oglądanie obrazów, korzystanie z innych form zajęć dla dzieci, takich jak rysowanie, modelowanie, robienie aplikacji Twoje dziecko tam na wakacjach, gdzie ma dużo swobody, gdzie może swobodnie komunikować się z rówieśnikami. Natura jest niewyczerpanym źródłem i standardem tworzenia obrazów.?