Otrzymuję ogromną liczbę listów, w których wersach kryje się cały ból i niewypowiedziany smutek czytelników, gdy w rodzinie jest osoba pijąca... Oto niektóre, moim zdaniem, „popularne” pytania. SO: „Wiktorze Eduardowiczu, powiedz mi, jakim problemem jest alkoholizm? Czy to nawyk, czy to choroba, czy co?” Natalya, Samara Nie ma jednego typu „alkoholika – osoby predysponowanej do alkoholizmu”. Ignorowanie różnic osobowościowych i indywidualnych problemów psychologicznych komplikuje próby zrozumienia, jakie czynniki powodują nawroty występujące w przebiegu choroby. Jednocześnie we współczesnej literaturze naukowej bardzo trudno jest znaleźć jednoznaczną odpowiedź na pytanie – co jest czynnikiem wyzwalającym mechanizm wywołujący skłonność do uzależnienia od alkoholu. Ponadto, biorąc pod uwagę powszechnie znany fakt, że alkohol w niekontrolowanych ilościach jest substancją wyniszczającą osobowość i w miarę wystarczającą promocję zdrowego stylu życia, liczba osób nadużywających alkoholu w najlepszym razie pozostaje niezmieniona, a według nieoficjalnych danych, stale rośnie. Ponadto dla nikogo nie jest już tajemnicą, że w ciągu ostatnich 10 lat „wiek” choroby znacznie się zmniejszył, a teraz u pacjentów klinik leczenia uzależnień, u których zdiagnozowano „przewlekły alkoholizm”, którzy nie ukończyli 15-17 lat, nie jest już tajemnicą. wieku są zjawiskiem powszechnym wśród narkologów. Pytanie Bardzo niewiele literatury poświęcono klasyfikowaniu osób nadużywających różnego rodzaju substancji psychoaktywnych jako samobójców, można więc sądzić, że jeśli spojrzy się na ten problem przez pryzmat aktywności autodestrukcyjnej i zgłębi. przyczyny, które dały początek tej formie życiowego zachowania, będziesz w stanie opracować środki zapobiegawcze i osiągnąć dynamikę w tej chorobie społeczeństwa. Nie ma potrzeby pocieszać się myślami, że to wszystko samo zniknie, że tam nie ma problemu jako takiego, że to tylko przyzwyczajenie itp. Nie można też polegać tylko na własnych siłach, mówią, jak chcę, to nie będę pić. Prawie wszyscy alkoholicy próbowali tego więcej niż raz, a mimo to problem pozostał. Podstawą jest oczywiście wola, chęć prowadzenia trzeźwego życia, ale pomoc wydaje mi się konieczna. Ale o tym później. Chcę teraz wyjaśnić perspektywę osoby nadmiernie pijącej. Więc oto jest. Biorąc pod uwagę fakt, że choroba to jedyny sposób! – dość szybko przechodzi w fazę przewlekłą i co do tego nie powinno być wątpliwości, skoro mamy do czynienia z upijaniem się, utratą kontroli nad ilością wypijanego alkoholu i tzw. zespołem abstynencyjnym, wtedy nikt nie będzie w stanie wyleczyć alkoholik „Czy alkoholizm jest naprawdę nieuleczalny?” Irina, Petersburg Tak, niestety tak jest. Faktem jest, że przy systematycznym, odpowiednio długotrwałym i silnym narażeniu na alkohol etylowy w organizmie zachodzą nieodwracalne zmiany, które wykluczają możliwość zdiagnozowania całkowitego wyzdrowienia. Nawet po leczeniu. Uzależnienie od alkoholu jest podobne do uzależnienia od narkotyków. A jeśli dana osoba osiągnie określony rytm picia, nie będzie już mogła pić mniej. Nigdy. Jednak nie należy całkowicie rezygnować z siebie. Pod pojęciem „wyleczenia” rozumiem przywrócenie możliwości okazjonalnego picia, kontrolowanie dawki, tj. stopniowo. Alkoholik zostaje pozbawiony tej możliwości na zawsze! I nie dzieje się tak dlatego, że dana osoba zostanie poddana leczeniu, ale dlatego, że choroba postępuje według własnych praw, które są bardzo, bardzo rygorystyczne. Maksymalnie, co można zrobić, to przenieść chorobę w stan remisji, tj. okres, w którym choroba nie będzie Ci dokuczać. DLATEGO! Dla alkoholika istnieją dwie możliwości przyszłego życia – albo nic nie robić i dalej pić, albo nie pić wcale. Nie ma trzeciej opcji! „Leczeniu w poradni odwykowej poddałem się 3 lata temu. W tym czasie po leczeniu nadal nie piję. Dużo czasu minęło. Czy w święta mogę wypić trochę szampana? A może jest to całkowicie zabronione?” Wasilij, Perm. Dlaczego nie? – można, tylko jeden mały szczegół – DOWOLNYdawka KAŻDEGO tradycyjnego alkoholu ponownie pogrąży Cię w upiciu się. I dalej. Ktoś mógłby się zastanawiać, kiedy ostatni raz wakacje były naprawdę świętem alkoholika, a nie kolejnym upijaniem się? A czym, powiedzmy, jego urodziny różnią się od Nowego Roku lub innego piątku? „W rodzinie mojego męża alkoholika mój ojciec dużo pił. Czy alkoholizm można dziedziczyć?” Galina, Jekaterynburg Nie twierdzę kategorycznie, że alkoholizm jest patologią wrodzoną, ponieważ nie ma na to przekonujących dowodów. Nie odkryto jeszcze, że gen ten niesie informację o alkoholizmie. Inną rzeczą jest to, że tej choroby można nabawić się w procesie wychowania i dorastania. Poza tym, jak wiadomo, „poczęcie po pijanemu nigdy nie zawodzi”, a w przypadku rodziców pijących dziecko może urodzić się bez widocznych patologii, ale być predysponowane do różnych chorób. Mogą to być zwykłe przeziębienia. Ale czynnik społeczny, czy raczej rodzinny, jest oczywiście nie mniej ważny, bo jeśli dziecko od najmłodszych lat widzi, że tata lub mama, a nawet oboje, często są pijani, a co gorsza, pijani do utraty przytomności , jest jak gąbka, chłonie matrycę zachowań rodziców i w większości przypadków wybiera dla siebie podobny styl życia. Poza tym pijany rodzic to tragedia dla dziecka. W końcu dzieci widzą i postrzegają otaczający je świat nieco inaczej, w przeciwieństwie do dorosłych. Nie mają jeszcze doświadczenia życiowego, które pomogłoby im przeciwstawić się zewnętrznym agresywnym czynnikom. Dlatego każde zjawisko jest postrzegane przez dziecko znacznie ostrzej i jaśniej. I tak często widzi tatę lub mamę w nieco innej postaci, niż by sobie tego życzył. Co więcej, ten wygląd wcale nie jest po prostu zbyt wesołą osobą. A ten człowiek nie tylko brzydko mówi i śmierdzi, ale jeszcze uderzył moją matkę w twarz! Pijący rodzic, albo – co gorsza – oboje rodzice, przybliża swoje dzieci do tego, z czym przychodzą do mnie. Co więcej, może to objawiać się nie tylko tym, że syn lub córka zostanie alkoholikiem, choć szanse rosną wraz z każdym objadaniem się ojca lub matki. Może to skutkować tym, że na partnerów życiowych wybierają tych, którzy już takimi się stali lub którzy są na drodze do upragnionego celu. I, jak rozumiesz, córki mają wiele, wiele okazji do znalezienia męża alkoholika. Co więcej, od najmłodszych lat często widuje swojego nieodpowiedzialnego tatę. Ale przecież tata dla dziewczynki to na ogół pierwszy mężczyzna w jej życiu, którego właśnie w tych latach podnosi do rangi ideału dla siebie, a w przyszłości szuka kogoś takiego jak on. Czy jest w ogóle jakiś sposób, aby z pomocą Kto mógł pomóc osobie pijącej pozbyć się tej obrzydliwości - alkoholizmu? Jeśli masz pracę osobistą, wstępne podejście do trzeźwości i chęć całkowitego porzucenia alkoholu, możesz to wszystko wdrożyć w życie. W tych warunkach możliwe są pewne ludzkie perspektywy i fakt, że człowiek sam, we własnych oczach, a przede wszystkim w oczach bliskich mu osób, odzyska godny wygląd i zaufanie. Ale oczywiście nie stanie się to od razu, ponieważ możesz natychmiast stracić szacunek, ale jego ponowne zdobycie trwa znacznie dłużej i trudniej. To jest praca. Nie będę ukrywać, jest to trudne. Relatywnie rzecz biorąc, wszystkie metody leczenia, którymi dysponują narkolodzy i psychoterapeuci, można podzielić na dwie duże grupy – kodowanie i programowanie. Pierwsza obejmuje metody, dzięki którym w taki czy inny sposób pacjent zostaje wprowadzony w tzw. kodeks zakazujący spożywania alkoholu. Metoda wprowadzenia tego kodu może być chemiczna lub psychologiczna. Substancja chemiczna polega na wprowadzeniu do organizmu człowieka substancji, która powoduje, że picie alkoholu jest niebezpieczne przez pewien okres, tj. Zamienia każdą dawkę alkoholu, która dostanie się do środka, w truciznę. Substancję tę można podawać dożylnie lub chirurgicznie, poprzez wstrzyknięcie podskórnespecjalne szycie żelowe lub kapsułkowe. Czas działania jest z reguły ograniczony do 6-12 miesięcy. W tym przypadku reakcja na alkohol może rozwinąć się albo jako ogólne zatrucie, albo w wyniku uszkodzenia ważnego narządu - na przykład wątroby. Ważne jest również to, że czas rozwoju szkodliwej reakcji może być różny – albo bezpośrednio po wypiciu alkoholu, albo po pewnym czasie – do 5-7 dni po nadmiarze alkoholu. Jednocześnie należy pić nie tylko tradycyjne napoje alkoholowe, ale także leki zawierające alkohol, słodycze z alkoholem itp. Przed zabiegiem pacjent jest ostrzegany o możliwości zgonu w przypadku naruszenia reżimu trzeźwości, o czym pisze pokwitowanie. Dodatkowo otrzymuje certyfikat wskazujący zastosowaną metodę leczenia. Dokument ten po części stanowi ubezpieczenie od przypadkowego narażenia na leki zawierające alkohol. Po wygaśnięciu działania leku pacjent może powtórzyć procedurę. Możliwe jest również, że w okresie trzeźwości człowiek przyzwyczaja się do życia bez alkoholu i w ogóle nie pojawia się potrzeba sięgania po alkohol. Chociaż często nie wszystko dzieje się tak różowo, jak byśmy chcieli, a po okresie trzeźwości wszystko wraca do normy... Inna technika, być może najbardziej rozpowszechniona wcześniej w ZSRR, jest obecnie nieco mniej popularna w Rosji - jest to kodowanie za pomocą Metoda A.R. Dowżenko. Nawiasem mówiąc, należy zauważyć, że zasady stosowane w tej metodzie zostały stworzone i zastosowane po raz pierwszy przez wielkiego rosyjskiego psychiatrę V.M. Bechteriewa w 1911 r. Zasługę Aleksandra Romanowicza Dowżenki należy niewątpliwie przypisać odrodzeniu się techniki po prawie 50 latach zapomnienia, jej rozwojowi i dostosowaniu do warunków lat 70. ubiegłego wieku. Istota tej metody sprowadza się do faktu że w trakcie sesji prowadzący ją lekarz przez pewien czas wywołuje u pacjenta stan, który umownie można określić mianem „hipnozy na jawie”, tj. maksymalna uwaga i pełna koncentracja na obrazie i słowach lekarza. Oczywiście lekarz prowadzący sesję musi swoim wyglądem budzić coś w rodzaju drżącego przerażenia. To oczywiście sprzyja głębszej koncentracji. I tak, gdy pacjent znajduje się w stanie maksymalnego napięcia zasobów psychicznych i cielesnych, lekarz ostrym krzykiem lub klaśnięciem wprowadza go w stan tzw. transu, kiedy jest całkowicie odłączony od zewnętrznych czynników drażniących i nie słyszy. albo rozumieć cokolwiek poza tym, co mówi, doktorze. W tym momencie zostaje wprowadzony ustny zakaz spożywania alkoholu przez określony czas, który jest wcześniej uzgadniany z pacjentem. Warunki są obecnie różne, zwykle 3-5-7-10 lat. Sam Dowżenko pracował z pacjentami indywidualnie i wielokrotnie, dodając do głównego efektu dodatkowy kurs składający się z kilku procedur terapii odruchów warunkowych. Teraz niestety część kolegów otwarcie dyskredytuje tę metodę, zbierając na sesje po kilkadziesiąt osób jednocześnie, poświęcając każdej osobie nie więcej niż 1-2 minuty. Prowadzi to do tego, że nie odbierając odpowiedniego wrażenia z sesji, pacjent wychodzi z niej w całkowitym oszołomieniu, nie rozumiejąc, co to było i za co zapłacił pieniądze. Oczywiście najłatwiej jest rozładować napięcie, udając się do sklepu i... dalej zgodnie z planem. „Czy istnieją metody leczenia uzależnienia od alkoholu, które nie wykorzystują hipnozy lub innej przemocy psychicznej?” Waleria, Moskwa Jedna z nich metody terapeutyczne, szeroko stosowane również we współczesnej medycynie, zwane „głęboką psychokorekcją”. W przypadku uzależnienia od alkoholu składa się z sesji kompleksowych, składających się z konsultacji wstępnej i samych sesji korekcyjnych. Podczas sesji szczegółowo wyjaśniane są wszystkie mechanizmy oddziaływania. Część praktyczna sesji, tj. sesje polegają głównie na poznaniu przyczyn choroby i wdrożeniu interwencji mającej na celu wzmocnienie Twojego organizmupostawy wobec trzeźwości i umiejętności odmowy picia w każdej sytuacji i towarzystwie Jednocześnie ani przed zabiegami, ani w ich trakcie nie ma dyskusji na temat terminu. Tylko człowiek decyduje o swoim życiu. Sama zasada sugestii nie opiera się na zakazie lekarza, ale na własnej odmowie alkoholu; innymi słowy, formuła sugestii nie brzmi jak „Nie możesz pić, bo inaczej…”, ale raczej: „ Sam uwolniłeś się od nałogu alkoholowego, z własnej woli…”. To bardzo ważny punkt. Tutaj po pierwsze wykluczamy jakąkolwiek przemoc wobec psychiki, a po drugie nie tworzymy, jak przy kodowaniu, tendencji do łamania zewnętrznego zakazu, bo on po prostu nie istnieje, zatem nie ma co łamać Bardzo ważne jest również to, że oprócz głównego tematu program indoktrynacji zawierał wiele pozytywnych informacji. Pomaga kształtować i wzmacniać spokojną pewność siebie oraz umiejętności nie tylko rezygnacji z alkoholu, ale także odpowiedniego reagowania na życiowe kolizje, bez prób „łagodzenia stresu” za pomocą alkoholu. Jednym słowem rezygnacja z alkoholu plus pozytywne życie Jednocześnie nie ma tu mowy o jakiejkolwiek hipnozie, gdyż w ramach wpływu i przyjętego paradygmatu interakcji z pacjentem uważa się, że tworzenie warunków, w których a. osoba traci kontrolę nad sytuacją jest co najmniej przestępcza. Dlatego nie występuje absolutnie żadna ingerencja z zewnątrz, ponieważ po pierwsze, pacjent świadomie udaje się na zabieg, mając kompleksową informację o tym, co będzie się na nim działo. Po drugie, nie przedstawiono żadnych sugestii innych niż te, które mają na celu rozwiązanie problemu. I wreszcie, po trzecie, jak już mówiłem, do świadomości nie wprowadza się żadnego „kodu”, a jedynie utrwala się własny stosunek do trzeźwości. Oznacza to, że metody te stanowią swego rodzaju zachętę, impuls do tego, że w przyszłości człowiek będzie żył absolutnie spokojnie i pewnie, a co najważniejsze NIEZALEŻNIE, bez alkoholu, a jednocześnie nie uważając się za „czarnego owce." Trochę. Znów ma okazję cieszyć się życiem lub akceptować jego przeciwności losu, nie zmieniając swojego stanu psychicznego za pomocą surogatu w postaci alkoholu. „Co może się stać, jeśli osoba po leczeniu nie piła, nie piła, a potem nagle wziął „nagle pękł”?” Anastasia, Petersburg. Wyrażenie „nagle pękło” zawsze mnie zastanawiało. Brzmi to jakoś dziecinnie, jakby dziecko samo się zsikało... Jeśli zacznie pić, to przepraszam, nie będzie to „nagle”. Najpierw postanawia, że ​​wystarczy żyć na trzeźwo i normalnie, czas znowu zacząć pić! Przecież przed wypiciem alkoholu człowiek przechodzi przez trzy fazy poprzedzające picie. Jest to: a) podejmowanie decyzji; b) wyszukiwanie; c) wdrożenie. Nawet w ostatniej fazie jest czas na przemyślenie. Cóż, jeśli zdecyduje się ponownie zacząć pić, to oczywiście nikt nie będzie w stanie go od tego odwieść. Tylko wtedy, żeby wyglądało to humanitarnie, nie lepiej byłoby poinformować o swojej decyzji bliskich, aby już na nią nie liczyli, bo osoba pijąca to osoba bardzo zawodna, a oczekiwanie od niej pomocy wiąże się z dużym ryzykiem. W najbardziej nieoczekiwanym momencie na pewno Cię zastąpi. Jeśli chodzi o konsekwencje złamania programu, prawie niemożliwe jest przewidzenie z góry, jak organizm zareaguje na alkoholizm. Jedno jest pewne – znowu będzie pił, tak jak pił wcześniej, może więcej, ale nie mniej. Mówiłem już – kontroluj dawkę, tj. Już nigdy nie będzie mógł pić stopniowo. „Ja i mój mąż na „naradzie rodzinnej” zdecydowaliśmy, że powinien poddać się leczeniu z powodu alkoholizmu. Ale jedno mnie przeraża - jak teraz odrzuci przychodzące oferty od swoich przyjaciół? Przecież wiadomo, że firma alkoholowa ma trudności z wypuszczeniem swoich członków „na wolność”. Aleksandra, St. Petersburg. Po leczeniu (jeśli jest to poważna technika) będzie to absolutnie łatwe. Jest rzeczą oczywistą, że jest mało prawdopodobne, aby firma produkująca alkohol wypuściła go natychmiast i bez przeszkód, ALE! Decydując się na rezygnację z alkoholu, człowiek demonstruje w ten sposób niezwykłą siłę!