Przeżyć stratę Na pewnym etapie życia każdy z nas staje w obliczu straty: śmierci, zdrady, rozwodu, zwolnienia z pracy, którą kochamy. Ta strata, niczym linia podziału, dzieli życie na „było wcześniej” i „było potem”. Czasem nawet wydaje się, że już nic się nie wydarzy, wszystko jest przeszłością. Wiele osób zna klasyczne etapy żałoby. Ich istota jest następująca: - Zaprzeczenie, - Agresja, - Próba odtworzenia wszystkiego, - Depresja, - Akceptacja Tak, przeżywanie żałoby jest dobrą strategią. Przynajmniej samodzielnie, przynajmniej w gabinecie psychologa. Co więc pomoże na drodze do akceptacji? ☘ Pozwól, aby smutek trwał. Tak, jest to bardzo trudne. Ważne jest, aby przestać zaprzeczać stracie. Bo kiedy boli, to boli. Nie możesz ignorować tego, co się stało; nic nie zniknie samo. Przyznaj, że czujesz się źle, ciężko i boleśnie. Masz prawo do cierpienia i współczucia. ☘ Daj upust swoim emocjom Nieważne, ile razy sobie powtarzasz: „to minie”, „wszystkim się zdarza” czy „wszyscy umrą” – to nie pomoże. Psychika nie dba o logikę! Więc jeśli chcesz płakać, płakać, jeśli jest dużo urazy i złości, włącz „Heavy Metal” i krzycz, idź w szybkim tempie. Emocje trzeba wyrażać, bo inaczej Cię zatrują ☘ Znajdź kogoś, kto Cię usłyszy. Samotność w dużych ilościach jest destrukcyjna. Ważne jest wsparcie i troskliwa osoba. Może to być krewny, przyjaciel, psycholog. Potrzebujesz kogoś, kto Cię „stanie”. Zaakceptuje Twoje emocje i nie odepchnie Twojego smutku. Nie ma nic upokarzającego w proszeniu o pomoc. W pragnieniu współczucia w trudnym momencie. ☘ Poruszać się znaczy żyć Bardzo często w czasie strat mózg podpowiada nam, że musimy odciąć się od świata, od ludzi, położyć się, przerwać życie. Zatrzymaj się na kilka dni - prześpij się, zregeneruj siły - tak. Ale dalsza bezczynność będzie szkodliwa dla twojej psychiki. Poruszaj się każdego dnia, choć trochę, poprzez siłę. Ruch dodaje libido i witalności. Działa to w ten sposób: najpierw uruchamiasz ciało (jak akumulator), potem ciało porusza się automatycznie, potem otrzymujesz siłę do życia. Ból zmniejszy się, a Twój nastrój się ustabilizuje. ☘ Żyj „tu i teraz” Dosłownie. Krok po kroku. „Teraz wstaję z kanapy”, „Teraz robię śniadanie”, „Teraz idę do sklepu”. Co chcę dziś kupić? Nawet jeśli jesteś ciągle wyprowadzany z tego stanu, musisz wrócić do „tu i teraz”, niezależnie od tego, jak śmiesznie to może wyglądać. Kontynuuj, przynajmniej po trochu. Codziennie. Pomoże Ci to przejść od „wczoraj” do „obecności”. ☘ Pozwól sobie na przyjemność. Zajmij się tym, co teraz sprawia Ci radość. Jedzenie, spacery, kino, czytanie, samorozwój. Tak, cierpisz. Ale nawet w najciemniejszych dniach jest życie. Spełnij swoje małe życzenia. Czasami tej przyjemności trzeba szukać. Gdy tylko znajdziesz coś, co przyniesie pozytywne emocje i relaks, zatrzymaj się w tym momencie. Pozwól sobie na odrobinę przyjemności. Radzenie sobie ze smutkiem to trudny etap w życiu. Ale to jest także życie. Cierpienie stanie się znośne, życie nabierze sensu. Każdy, kto idzie, tam trafia. Przyjdzie akceptacja żałoby, a za nią nadejdzie nowy dzień i nowy etap życia!❤ Polina Kononenko, psycholog, psychoanalityk. 8-905-754-96-40