Witajcie drodzy przyjaciele Porozmawiajmy o naszych negatywnych reakcjach na agresywne ataki na nas. Myśli, którymi chcę się teraz z Państwem podzielić, nie są nowe; wydaje się, że nie tak dawno temu wyrażał je w swoich książkach jeden z popularyzatorów psychologii w naszym kraju. Cóż, jeśli już, myślę, że oczywiście poprawicie i dodacie mi w komentarzach. Zatem jakie jest główne zadanie (świadome lub nie) kogoś, kto próbuje nas wciągnąć w konflikt (znowu, świadomie lub). bezwiednie)? Bronić swojego punktu widzenia? Żeby nam przyznać, że mamy rację? Częściowo. Każdy, że tak powiem, agresor staje się już zwycięzcą kłótni, sprzeczki, jeśli uda mu się wyprowadzić cię z równowagi i zmusić do gry według własnych zasad, to znaczy zmusić cię do konfliktu z nim, przeklinać, próbować udowodnić coś, a nawet po prostu się martwić, cóż, i tym podobne. A ty, odpowiednio, tutaj natychmiast znajdziesz się w wyraźnie przegranej sytuacji. Jeśli wyobrażasz sobie, że teraz taka osoba próbuje Cię wciągnąć na chwiejny most konfliktu, z którego być może jest tylko jedna droga, w pod nim otchłań, to możesz zastanowić się, czy mając taką perspektywę, warto w ogóle na to iść. Oczywiście, jeśli jesteś „mistrzem konfliktu”, całkiem możliwe jest walczyć w imię sportowych emocji, a nawet próbować wygrać kłótnię. A jeśli nie jesteś tym wielkim miłośnikiem skandalów? Czy w takim razie tego potrzebujesz? Na tak skonfliktowanego człowieka i jego próby obrażania Ciebie możesz też spojrzeć jak na element natury, który istnieje i istnieje, na który próba oddziaływania jest jak rzucanie się pięściami w deszcz i żądanie, żeby przestał. pada deszcz. Jest mało prawdopodobne, aby deszcz cię wysłuchał, jest mało prawdopodobne, aby ktoś się zmienił, zwłaszcza jeśli w odpowiedzi go zaatakujesz. Niedawno pisałem o metaforze deszczu w tym moim artykule. O metodach konstruktywnej komunikacji opisano w moim artykule tutaj -kontrola dla Ciebie! Polecam również przeczytać mój artykuł „Podatek od luksusu»