„Brzmi to paradoksalnie, ale bardziej opłakujemy nie tych, z którymi mieliśmy satysfakcjonujące relacje, ale stratę tych, z którymi było wiele niezadowolenia i niedokończonych spraw w związku.” Irwin Yalom Niedokończone relacje, niedokończone działania, niedokończone gestalt - to jest ta sytuacja, która wydaje się zakończona, ale nie zakończyła się tak, jak chcieliśmy, coś ważnego nigdy się w niej nie wydarzyło, nie ma na to logicznego zakończenia. Akcja miała miejsce dawno temu, ale jej treść nigdy nie została poruszona. Za przykład niepełnego gestaltu można uznać nagle zerwany związek między ludźmi, którzy kiedyś byli sobie bliscy, ale w ich życiu nieoczekiwanie wkroczyły pewne okoliczności, które pokrzyżowały plany na przyszłość, uniemożliwiły kontynuację związku, pozostawiając gorycz żalu o tym, co się nie spełniło, o niezadowoleniu z siebie i żalu do losu... Ludzie rozstawali się, sami tego nie chcąc, nie rozumiejąc, co było prawdziwym powodem ich rozstania. A niedokończona sytuacja wydaje się wisieć w powietrzu, domagając się jakiejś kontynuacji, ponieważ dla samej osoby nie jest uważana za zakończoną. Ciągle wracając myślami do niedokończonej akcji, wracając raz po raz do tej sytuacji, będzie przewijał w głowie możliwy rozwój scenariusza, w którym wszystko mogło potoczyć się inaczej... Jeśli związek był emocjonalny, znaczący, to człowiek może bez końca szukać wyjaśnienia tego, co się wydarzyło, zadawać sobie pytania, na które nigdy nie otrzyma odpowiedzi... Sytuacja z przeszłości będzie go prześladować, uniemożliwiając pojawienie się nowych możliwości w jego życiu. Człowiek pozostaje tam ze swoimi myślami, w przeszłości, ze swoją nieprzeżytą osobistą tragedią, w swoim bólu, w swoim iluzorycznym świecie... „Nadzieja jest najgorszym złem” (Irvin Yalom). Dotyczy to również złożonych, destrukcyjnych relacji z partnerem, z którym dana osoba się rozstała, ale ból wynikający z destrukcyjnego zachowania partnera, konsekwencje negatywnej relacji z nim są wciąż żywe i człowiek nie może uwolnić się od tych doświadczeń przez lata. Jego energia życiowa i siła będą odpływać jak woda w stronę myśli, przeżyć, podważając jego siły, zdrowie i prędzej czy później mogą doprowadzić do rozwoju nerwicy lub innej choroby. Nie żyjąc teraźniejszością, nie widząc dla siebie żadnych szans i perspektyw, człowiek nie żyje w pełni własnym życiem, nie zauważa nowych możliwości, nie pozwala sobie na radość i cieszenie się życiem. Osoba z irytującym uporem stara się powrócić do traumatycznej sytuacji, aby przeżyć ją na nowo. W ten sposób może przenieść na swoje nowe relacje z innymi ludźmi konflikty z nierozwiązanej przeszłości, które nigdy nie zostały rozwiązane, a które uniemożliwiają mu normalne życie i budowanie zdrowych, szczęśliwych relacji. Kłótnia z przyjacielem lub ukochaną osobą to ta sama niedokończona, naładowana emocjonalnie sytuacja. Lub gdy dana osoba naprawdę czegoś chce, ale nie może tego osiągnąć z różnych powodów. Niedotrzymane obietnice, niedokończone sprawy, nieudane spotkanie, niezrealizowane plany... We wszystkich przypadkach jest jakieś niedokończone działanie, brak kropki na końcu. Dlaczego ważne jest, aby zakończyć destrukcyjne relacje? Ponieważ nie można żyć z ciągłymi negatywnymi myślami. To niszczy człowieka, oddala go od własnej ścieżki, od własnego szczęścia. Zmusza do ciągłego przeżywania nieprzyjemnych chwil, przywraca do bólu, nie pozwala się uwolnić, przeboleć i zapomnieć, aby zacząć żyć na nowo. Im bardziej dana osoba jest zaangażowana emocjonalnie w daną sytuację, tym silniejszy jest jej destrukcyjny efekt. Aby uzyskać poczucie spełnienia, ważne jest, aby podjąć taką decyzję dla siebie i zamknąć proste sytuacje od spraw niedokończonych. Na przykład: spłacić dług, dokończyć czytanie książki,/08.2023