Dla wielu nie jest już tajemnicą, że często zjadamy swoje emocje. Pisałam już o tym w poprzednich artykułach i powtórzę jeszcze raz: trzeba nauczyć się odróżniać głód prawdziwy od głodu emocjonalnego. Oto dla przykładu kilka oznak, kiedy naprawdę warto zasiąść do stołu i zjeść, a kiedy nie: 1) Głód może wystąpić nie wcześniej niż 2,5-3,5 godziny po ostatnim posiłku (wszystko zależy od ilość zjedzona). Jeśli jednak lubisz podjadać po posiłkach, może to być oznaką kompulsywnego objadania się. Kiedy dana osoba jest pełna, ale nie może przestać jeść. Lub po prostu ręce sięgają po coś smacznego lub szkodliwego. 2) Prawdziwy głód pojawia się stopniowo. Emocje mogą pojawić się spontanicznie. Czasem już jedna myśl i uczucie, jakie się za nią kryje, może sprowokować nas do sięgnięcia do lodówki. Albo widzieliśmy coś w naszym obszarze dostępu. poczuł aromat potrawy. Albo zainspirowała nas inna osoba, która szczęśliwie przeżuwała coś takiego. 3) Głód siedzi w żołądku i pojawia się prawdziwy dyskomfort fizjologiczny. Ale apetyt, czyli emocjonalna potrzeba zjedzenia czegoś, pochodzi bardziej z głowy. 4) Prawdziwy głód jest zwykle świadomy i szybko mija, gdy pojawia się uczucie sytości. Przy kompulsywnym objadaniu się jemy nieświadomie, możemy myśleć i nie zauważać, jak zjedliśmy pudełko czekoladek za jednym razem. A jednocześnie nie możemy przestać, nawet jeśli nasz żołądek jest już pełny. 5) Po sytości człowiek zwykle odczuwa spokój, spokój - jeśli głód był prawdziwy. A przejadanie się często powoduje u nas wstyd lub poczucie winy, samobiczowanie z powodu braku kontroli.6) Kolejna pośrednia oznaka obiektywnego głodu - człowieka przyciąga całkowicie „zdrowe” jedzenie (talerz barszczu, kaszy gryczanej z kotletem itp.). ) Z głodem emocjonalnym Prawie zawsze pociągają nas niezdrowe smakołyki. Wnioskujemy więc: APETYT EMOCJONALNY ma miejsce, jeśli zjadłeś mniej niż 3,5 godziny temu, nie odczuwasz dokuczliwego uczucia w żołądku i pociąga Cię coś smacznego aby zacząć zdawać sobie sprawę, że choć jesteśmy przyzwyczajeni do jedzenia pod wpływem emocji, sugeruję moim klientom rozpoczęcie prowadzenia dziennika emocji w następujący sposób: Warto go prowadzić przynajmniej przez 2 tygodnie, aby zrozumieć, z jakimi pokarmami jemy jakie emocje. Pomoże to zwiększyć świadomość. I nawet po pewnym czasie będziesz mógł przestać, zanim zjesz coś niepotrzebnego. Świadomość w żywieniu jest dla nas wszystkim! Jak zresztą w każdej innej dziedzinie życia. Wypełniając ten pamiętnik, zauważysz, jakie emocje powodują, że masz ochotę na określony rodzaj jedzenia. To może być bardzo indywidualne. Choć są też obserwacje naukowców, którzy zauważyli, jak emocje wiążą się ze smakiem jedzenia: Słodki smak – przyciąga go brak miłości, uwagi, wsparcia, radości. Często kochają go ludzie bezbronni, potrzebujący wsparcia lub cierpiący na depresję. W terapii zwracamy uwagę na niedożywienie wewnętrznego dziecka, zwłaszcza w okresie niemowlęcym. Bardzo często okazuje się, że mama nie dokończyła mleka z piersi (ma ono z natury słodki smak). Kwaśny smak – pobudza nas do poszukiwań na zewnątrz, gdy jesteśmy zmęczeni rutyną, utknęliśmy w bagnie, nie mamy ochoty. zobaczyć wyjście. Chcę czegoś nowego, zmienić swoje życie, moje warunki życia. Słony smak wzmacnia pragnienia. Kiedy życie wydaje się nudne i chcesz je rozjaśnić, dodaj życiu kolorów i smaku. Potrzeba nadmiaru słonych potraw jest typowa dla osób cierpiących na chroniczny stres i wrażliwość. Niezdolny do realizacji swoich ambicji. Ostry smak - pragnienie popędu i wrażeń. Często tacy ludzie uwielbiają sporty ekstremalne. Gorki - rozczarowania w życiu, niezadowolenie. Pragnienie kawy i ciemnej czekolady Zauważono również, że tłuste i smażone potrawy pomagają człowiekowi chronić się przed środowiskiem zewnętrznym. Jest to rodzaj psychologicznego środka przeciwbólowego, który pomaga złagodzić zmęczenie i stres. Cóż, nagromadzona warstwa tłuszczu chroni nas również nie tylko przed zimnem, ale także przed agresją