Prędzej czy później w trakcie terapii moi klienci i ja dochodzimy do głębokich postaw, podstawowych idei na temat świata i naszego w nim miejsca. A potem niczym magik wyciągam szkic z czterema kwadratami. Jego wartość polega na tym, że możesz szybko przejść od stanu „wszystko wokół ciebie jest kompletne * ups” do zrozumienia, w którym konkretnym miejscu coś poszło nie tak, a wtedy nie jesteś daleko od odpowiedzi, jak to naprawić w wersji uproszczonej (. w rzeczywistości wszystko jest bardziej skomplikowane, ale spójrzmy najpierw na prostą konstrukcję) wyobrażenia o świecie i swoim miejscu w nim można sprowadzić do czterech podstawowych przekonań: Niebezpieczeństwo/bezpieczeństwo (jakim miejscem jest ten świat, gdzie skończyłem?); Siła/bezradność (moje możliwości w tym świecie, czy mogę na coś wpłynąć?); Miłość i akceptacja (czy są na tym świecie bliskie mi osoby i czy mnie kochają?); Poczucie własnej wartości (kim jestem i ile naprawdę jestem wart?). Każde pole wypełniamy konkretną treścią i wyobrażeniami, że tak działa świat. Są to głębokie ustawienia, które domyślnie są uważane za prawdziwe. Pomogli nam przetrwać i całe nasze przeszłe doświadczenie sugeruje, że to prawda. Ogólnie rzecz biorąc, każdy miesza swój własny koktajl przez całe życie. Jeżeli na wizycie u terapeuty ktoś siedzi na krześle, to coś w tym koktajlu zrobiło się bardzo gorzkie i wtedy możemy sobie z tą goryczą poradzić. Gdzie zgromadziło się zbyt wiele negatywnych pomysłów (na szkicu są one umieszczone poza kwadratem)? Jakie obszary można jednocześnie aktywować i wzmacniać? W moim przypadku najbardziej problematycznym kwadratem jest „Ja i świat”. Z założenia uważam, że świat jest niebezpiecznym miejscem, trzeba zachować czujność i mieć przy sobie zapasowy spadochron. W związku z tym w moim życiu jest dużo kontroli i napięcia. Czasem to za dużo i jednym z moich życiowych zadań jest pielęgnowanie zaufania. Oczywiście, jakoś próbuję sobie poradzić z niebezpieczeństwami świata i są w tym niewątpliwe pozytywne strony. Ten rodzaj czujności czyni mnie dobrym organizatorem, który zawsze ma plan B na wypadek, gdyby coś poszło nie tak. Albo zmusza do starannego przygotowania się do spotkania z nowym klientem lub do zdania egzaminów. Z drugiej strony nie mogę dokonać skoku wiary. Co to jest? To wtedy angażujesz się w coś na samą wiarę, bez wstępnych kalkulacji i ubezpieczenia. To na pewno nie dotyczy mnie. Na wszelkie sposoby staram się ograniczać niepewność i niebezpieczeństwo w świecie zewnętrznym. Zatem moim polem, które jest najbardziej przepełnione negatywnością, jest to, że „świat jest niebezpieczny”. Coś naprawdę złego dzieje się, gdy rezonują dwa ujemne kwadraty. Na przykład, jeśli „świat jest niebezpieczny” nakłada się na „Nie mogę nic na to poradzić”. Ilekroć siedzę na miejscu pasażera w samochodzie, mój niepokój wzrasta wykładniczo. Wiem, że prowadzenie samochodu jest niebezpieczne, ale w czasie jazdy gaszę niepokój działaniem, a jako pasażer nie mam na nic wpływu, ale nadal kontroluję sytuację na drodze. To tak przerażające, że czasem masz ochotę zapytać: „Zatrzymaj Ziemię, ja już wysiądę”. Wyjściem w tym przypadku jest odwrócenie uwagi, które cały czas ćwiczę, patrzenie na krajobrazy, odwrócenie się od drogi. Drugi negatywny scenariusz to sytuacja, gdy ktoś przychodzi z tego niebezpiecznego świata i mówi „nie jesteś wystarczający”. . lub cokolwiek innego: „dobra matka”, „profesjonalna”, „mądra” i tym podobne. Atakują moją samoocenę, którą uczę się chronić poprzez autoironię i uznanie mojej wrażliwości. Na szczęście stwierdzenie „świat jest niebezpieczny” nigdy nie pokrywa się z „nikt mnie nie kocha”, ponieważ są na tym świecie ludzie, którzy mnie kochają i nadal będzie mnie kochać, nawet jeśli świat zwariuje. Nie wiem, co może się stać, jeśli nałożysz negatyw składający się z trzech lub nawet czterech kwadratów, to prawdopodobnie czyste piekło. A co z twoim negatywnym nastawieniem? Które z nich opisują Twój pogląd na świat i Twoje miejsce w nim. Co dalej robi CBT z negatywnymi przekonaniami podstawowymi, które są zbyt gorzkie? Rozbierają go i składają ponownie w nowym, bardziej realistycznym wydaniu. Może to być długa i żmudna współpraca między klientem a terapeutą. Trudno to przyznać?"