Od autora: Artykuł ukazał się w czasopiśmie „Nasza Psychologia” (2011) CZY CZŁOWIEK SIĘ ZMIENI Ostatnio w swojej praktyce często słyszę to pytanie od większości osób prędzej czy później stajesz w obliczu pewnego wewnętrznego konfliktu: z jednej strony zmiana na lepsze jest wspaniała, ale z drugiej strony chcesz pozostać sobą, nie zmieniać się, nie tracić własnej indywidualności. Ludzka psychika nie w ogóle chciałbym się zmienić. W jakiś sposób dostosowuje się do naszego świata i stara się utrzymać siebie w stanie tego przystosowania (także wadliwego). Na wiele zmian początkowo patrzy niechętnie lub nawet się im opiera. Klasycznym przykładem są osoby uzależnione (od tytoniu, gier komputerowych, alkoholu lub innej osoby). Bardzo trudno, a czasem wręcz niemożliwe, jest odzwyczaić osobę uzależnioną od zaspokajania swoich potrzeb w wybrany przez siebie sposób (palenie, picie alkoholu itp.), zwłaszcza bez jego pragnień. Dlatego też istnieje hipoteza, że ​​„ludzie to robią nie zmieniać"/. Gdyby tak było rzeczywiście, to psychoterapia i sam zawód psychologa praktycznego wymarłyby, a obecnie jedynie rozkwitają. Dlaczego? Tak, ponieważ ta hipoteza została już dawno obalona - ludzie mogą się zmienić, jeśli tylko chcą. Powiem więcej – niektórzy są w stanie zmienić się bardzo mocno, każdy psychoterapeuta i odpowiedzialny klient, który uczestniczył w terapii, nie tylko zgodzi się z tym, ale będzie w stanie dokładnie wskazać, jakie zmiany te nastąpiły. CZY CZŁOWIEK NIE POWINIEN SIĘ ZMIENIAĆ? jest zmuszony lub nawet chce się zmienić: obecność problemów psychicznych jest odpowiedzialnością i wyborem każdego. Oznacza to, że każdy z nas ma do nich prawo. Jedyną trudnością jest to, że sprawiają, że życie człowieka jest znacznie mniej szczęśliwe, niż mogłoby być. Konflikty z ludźmi, negatywne emocje, niewłaściwe zachowanie, niestabilna i niska samoocena – wszystko to zatruwa życie. Zdrowy człowiek nie powinien, ale /chce/ zmienić to, co go unieszczęśliwia. I to nie jest świat, w którym żyje, i nie ludzie, którzy go otaczają, ale on sam – ze swoimi nierozwiązanymi problemami, spotykam czasem osoby, które pragną stać się szczęśliwsze, ale nie chcą czegoś w sobie zmieniać siebie za to. Każdy taki klient wierzy, że inni muszą się zmienić – mąż, dzieci, szef w pracy, przyjaciel itp. Oznacza to, że nie chce przyznać się do faktu, że to on stworzył swoje problemy, przerzucając całą odpowiedzialność za ich wystąpienie na świat zewnętrzny. Niektórzy ludzie uznają tę pozycję za bardzo wygodną. Tak naprawdę czyni człowieka słabym, niewolnikiem okoliczności zewnętrznych – w końcu przyznaje, że nie może wpływać na swój los i szczęście w takim stopniu, w jakim tego potrzebuje. Jakiekolwiek przeniesienie odpowiedzialności jest okazją do nierobienia niczego, aby osiągnąć nasz cel, ale pozbawia nas możliwości bycia panem naszego losu. Okazuje się, że wzięcie na siebie pewnej odpowiedzialności za wystąpienie swoich problemów to mocna pozycja, w której człowiek może w jak największym stopniu decydować o swoim losie i w znacznie mniejszym stopniu zależeć od okoliczności zewnętrznych. Czyż nie o to nam wszystkim chodzi? JAK ZMIENIĆ SIĘ BEZ ZMIANY SIEBIE Rozumiemy już zatem, że motto „Zaakceptuj mnie takim, jakim jestem!” nie zawsze uzasadnione. Czasami naprawdę warto coś w sobie zmienić, jeśli powoduje to pewne problemy. Ale jak zmienić się i nadal pozostać sobą? W mojej praktyce odkryłam ciekawy wzór – im więcej problemów uda się człowiekowi rozwiązać, tym bardziej /staje się sobą/. Wyjaśnię to na przykładzie. Wyobraź sobie, że „Prawdziwe Ja” to pewien rdzeń, z którym się rodzimy i który rozwijamy przez całe życie. Jednak z biegiem lat, do tego rdzenia, niczym kapusta, warstwami przyczepiają się nasze problemy psychiczne (lęki, kompleksy, trudności w relacjach z innymi, trudności w zarządzaniu emocjami, problemy z samooceną itp.). A to bardzo zmienia naszą osobowość (im bardziej, tym więcej problemów). WięcZatem większość ludzi w istocie nie jest sobą, ale zawiera kombinację „Prawdziwego mnie i moich problemów”. Możesz się zmieniać na różne sposoby. Każdy z nas może dodać problemy do swojej osobowości lub je rozwiązać. W pierwszym przypadku osoba będzie coraz bardziej oddalać się od „Prawdziwego Ja”, a w drugim będzie się do niego coraz bardziej zbliżać. Okazuje się więc, że możesz jednocześnie zmienić się na lepsze i stać się coraz bardziej sobą, jeśli rozwiążesz swoje problemy psychiczne W DROGI DO SIEBIE Problem nr 1: uzależnienie od opinii innych W dzisiejszych czasach ten problem jest w pewnym stopniu lub nawet. inny występuje u większości ludzi, co jednak w niczym nie umniejsza jego powagi. Dlaczego? Ponieważ rodzi znaczną część wszelkich trudności w relacji z samym sobą, w szczególności - problem niestabilnej lub niestabilnej samooceny, gdy pod naciskiem opinii trzeciej, jej specyficzny wskaźnik, że tak powiem, ciągle się zmienia: idzie w górę i w dół, nie przyjmując stabilnej pozycji. Ale jednym z głównych celów każdego z nas jest dążenie do zwiększenia naszej samooceny i pewności siebie, ale nie można tego zrobić, jeśli łatwo wpływają na to okoliczności zewnętrzne. Optymalne rozwiązanie W tym przypadku głównym zadaniem stojącym przed osobą praca z psychologiem ustabilizuje Twoją samoocenę, zmniejszy zależność od opinii innych osób. Jeśli masz taki problem, to najważniejsze dla Ciebie jest stworzenie i wzmocnienie pewnego „wewnętrznego rdzenia” – własnego wyobrażenia o sobie, stabilnego i opartego na obiektywnych kryteriach. I oczywiście naucz się mu ufać. Przecież właśnie z powodu takiej nieufności w przeszłości polegałeś na opiniach innych ludzi, a nie na własnej, uznając ją za niewystarczająco wiarygodną. Problem nr 2: strach przed porażką Na pewno słyszałeś o tym strachu przed porażką to jeden z głównych lęków, który utrudnia człowiekowi realizację siebie tak, jak chciałby, uniemożliwia osiągnięcie celów, odniesienie sukcesu oraz zrozumienie własnych możliwości i ograniczeń. Ten strach jest bardzo wyraźnym przykładem problemu, który uniemożliwia Ci bycie sobą. Myślę, że to już jest jasne. Ale jak go pokonać? Optymalne rozwiązanie Oczywiście najlepszym rozwiązaniem jest przepracowanie strachu przed porażką podczas konsultacji psychologicznej. Pracując samodzielnie ze strachami, możesz wyrządzić sobie krzywdę, nie znając ogólnych praw funkcjonowania psychiki (na przykład tego, że wielu lęków nie można całkowicie wyeliminować, ponieważ pełnią one funkcję ochronną). Psycholog może zaoferować dziesiątki sposobów pracy ze strachami, z których każdy w niczym nie jest gorszy od drugiego. Obejmuje to pracę z obrazem strachu i opracowywanie przyczyn jego występowania, techniki rysowania, techniki racjonalne i techniki behawioralne (stosowanie wzmocnień pozytywnych i negatywnych – „marchew” lub „kij”), a także pracę ze strachem poprzez ciała i rozwijanie ogólnych umiejętności radzenia sobie z negatywnymi emocjami itp. Specjalista pomoże Ci wybrać dokładnie takie metody pracy, które będą dla Ciebie najskuteczniejsze. Problem nr 3: depresja Ciekawe, że główną psychologiczną przyczyną depresji jest to, że człowiek nie może robić tego, co chce, lub coś mu się dzieje. życia, którego nie chce, ale nie jest w stanie tego zmienić. Na przykład kobieta, która ze względu na kredyt hipoteczny jest zmuszona pracować w pracy, której nie lubi, albo muzyk, który nie znalazł zastosowania w życiu dla swojego talentu. Dlaczego ten powód jest wspólny dla wszystkich depresji? Bo to się wiąże z samą istotą rozumienia tego pojęcia. Osoba stopniowo traci zainteresowanie życiem, w którym nie ma miejsca na to, czego pragnie; zamiast tego okoliczności „zmuszają” go do zrobienia czegoś innego. Okazuje się, że depresja jest reakcją na niemożność bycia sobą w wymaganym stopniu. Optymalne rozwiązanie Aby wyjść z depresji, trzeba przede wszystkim pomóc sobie znaleźć siłę i motywację do dalszego działania. Wtedy musisz zdać sobie sprawę, że wiele przeszkód, które sam sobie wymyśliłeś, tak naprawdę ich nie ma, ponieważ istnieją setki i tysiące różnych sposobów osiągnięcia tego samego celu,.